ตอนที่420 เอาเงินไม่เอาหน้า
ขวัญชีวีกุมที่ท้องน้อยตนเองแล้วร้องออกมา
“เป็นอะไรหรอ”ชยนที่อยู่ข้างๆรีบไปพยุงขวัญชีวีด้วยความกังวล
“ไม่มีอะไรค่ะ”ขวัญชีวีรีบสีหน้าเจ็บปวดขึ้นมา ฝืนยิ้มออกมา“เหมือนลูกเตะฉัน”
“หา?นี่ลูกยังมีครรภ์ไม่ถึงสามเดือนก็เตะได้แล้วหรอ”ชยนถามด้วยความสงสัย
ขวัญชีวีกลัวเขาจะถามมากขึ้นรับอ้อนว่า“ที่รัก เค้าเหนื่อยแล้ว ตอนนี้แขกยังมาไม่ครบ เค้าอยากไปพักหน่อยนะ”
ชยนไม่ได้คิดมาก รีบพยักหน้า“ได้ ระวังลูกด้วยนะ”
“อื่ม รู้แล้ว”ขวัญชีวีทิ้งยิ้มที่หวานๆให้ชยน
เพียงแค่หันหลัง ความเจ็บปวดก็ปีนขึ้นหน้าของเธอ เพราะท้องเธอเจ็บมากและความเจ็บนั้นยิ่งเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ เหมือนของที่อยู่ในท้องเธอจะหลุดออกมาได้ทุกเมื่อ ขวัญชีวีไม่กล้าอยู่ต่อ รีบเข้าไปห้องแต่งตัวเฉพาะเจ้าสาว
ตอนนี้คนทั้งหมดล้วนอยู่ในห้องโถง ในห้องแต่งตัวเจ้าสาวไม่มีคนอื่นนอกจากจาริณีแม่ของขวัญชีวี
พอเห็นขวัญชีวีกุมท้องเดินเข้ามาด้วยใบหน้าซีดขาว จาริณีที่รออยู่ในห้องแต่งตัวก็รีบเดินไปหา ถามอย่างร้อนรน“ขวัญ ทำไมแกเพิ่งมาฮะ นี่ก็เลยเวลากินยาแล้ว มา รีบดื่มยาชามนี้ไป”
พลางพูด จาริณีก็รีบเอาขวดน้ำเก็บความร้อนออกมา เปิดฝา แล้วกินยาก็แพร่กระจายออกมาเต็มห้อง
เมื่อได้กลิ่นยาที่คุ้นเคยนี้ ขวัญชีวีที่ดื่มยานี้ไปหลายสิบวันก็ยังรู้สึกอยากจะอ้วก แต่เธอรู้ว่าเธอต้องดื่ม ดังนั้นเธอไม่ได้พูดอะไรอีกแล้วก็รับมาดื่มลงไปหมด
หลังพักไปหลายนาทีแล้ว ขวัญชีวีรู้สึกดีขึ้น ท้องก็ไม่ได้เจ็บมากแล้ว
“ยังนิ่งอยู่นี่ทำไม รีบไปพ่นน้ำหอมสิ อย่าลืมนะต้องพ่นไปทุกมุม อย่าให้คนที่เข้ามาได้กลิ่นยา”
พอมีแรง ขวัญชีวีก็รีบออกคำสั่งให้แม่
แต่จาริณีไม่ได้พูดอะไร ลุกขึ้นแล้วไปทำตาม
เมื่อพ่นน้ำหอมเสร็จ จาริณีก็มานั่งข้างๆขวัญชีวีอีกด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้ม ดวงตาเธอเหลือบไปกระเช้าที่ใส่อั่งเปาที่อยู่ข้างๆขวัญชีวี แล้วถามว่า“ขวัญ ดูเหมือนแกได้อั่งเปาไม่น้อยนะ ไม่งั้น...ให้แม่ช่วยแกนับหน่อยนะ”
พอดูท่าทางของจาริณี ขวัญชีวีก็รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ เธอกรอกตาใส่จาริณีแล้วเอากระเช้าอั่งเปาวางไปที่หลังของเธอ แต่ก็ยังหยิบอั่งเปาซองหนึ่งออกมาให้เธอ แล้วพูดว่า“ตอนนี้จะใช่เวลานับเงินสักที่ไหน ฉันต้องไปต้อนรับแขกแล้ว อั่งเปานี้แม่เอาไปเลย รอเรื่องของวันนี้จบ แม่ก็กลับไปบ้านเกิดทันที”
เรื่องที่ขวัญชีวีพูดนั้นก็หมายถึงเรื่องที่จะให้เธอเกิดอุบัติเหตุแล้วแท้ง‘ลูก’ในท้องไป แต่ขวัญชีวีไม่มั่นใจว่าปาลีจะมาไหม ไม่ว่าปาลีจะมาหรือไม่มาเธอก็ต้องทำเรื่องวันนี้ให้ได้
เพราะทารกตายในท้องเธอไปสิบกว่าวันแล้ว ถ้ายังไม่เอามันออกมาเกรงว่าชีวิตเธอก็อันตรายแล้ว ดังนั้นเธอตัดสินใจว่ารองานแต่งจบสิ้นเธอก็เริ่มทำ ถึงเวลานั้นครอบครัวสุพจน์ถึงอยากจะเสียใจและทิ้งเธอไปก็ไม่ทันแล้วจาริณีเห็นขวัญชีวีให้เงินให้เธออีกแล้ว ก็รีบมาอย่างดีใจ แต่พอได้ยินขวัญชีวีจะไล่เธอกลับไปชนบท รอยยิ้มบนหน้าเธอก็นิ่งไป“นี่ลูกไร้ความกตัญญู เรื่องยังไม่จบนี่ก็อยากไล่แม่ไปแล้ว ช่วงนี้ฉันเหนื่อยกายเหนื่อยไปดูแลเธอ......”จาริณีรีบโวยวายขึ้นมาขวัญชีวีสีหน้าเปลี่ยนทันที แล้วเอาอั่งเปาสองซองออกมาให้จาริณี“เอาไป อั่งเปาสามซองนี้รวมขึ้นมาแล้วมีเงินเกือบแสนกว่า เยอะอีกฉันก็ให้ไม่ได้แล้ว เดี๋ยวคนของบ้านชยนนับเงินแล้วพบว่าจำนวนผิด ฉันต้องแย่แน่ แม่ก็ต้องคิดเพื่อฉันบ้าง”
copy right hot novel pub