ตอนที่426 ฉันไม่ตกลง

ได้ยินดังนั้นธามก้มหน้าลงมาอย่างกังวล และไม่พูดอะไรอีก แต่ก็อดมองโสรจด้วยความระมัดระวังไม่ได้

เขาเกิดและโตที่ชนบท ไม่มีความรู้อะไร แต่นี่ไม่ได้แสดงว่าเขาเป็นคนโง่ อยู่กับโสรจมาสามวันเขารู้สึกว่าโสรจไม่ได้ดูใจดีเหมือนที่เธอแสดงออกมา แต่เขานึกไม่ออกเลยว่าเขาแค่คนแก่คนหนึ่งจะมีอะไรให้โสรจหลอกได้ งั้นเหตุผลเดียวก็คือเรื่องนี้ต้องเกี่ยวกับปาลีแน่

แต่โสรจเป็นฝ่ายเดียวกันหรือเป็นศัตรูเขายังไม่รู้ มีแต่รอแล้วค่อยๆคิดไป ยังไงเรื่องที่อันตรายต่อปาลีเขาจะไม่ทำแน่นอน

โสรจดูออกว่าธามเริ่มไม่เชื่อใจเธอ แล้วพูดว่า“ฉันรู้ว่าในใจคุณลุงยังมีความสงสัย นั่นเป็นเพราะคุณลุงอยู่ที่ชนบท ไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับลูกสาวสองคน คุณลุงฟังฉันพูดเลย.....”

โสรจเอาเรื่องที่ทำไมปาลีถึงไปต่างประเทศ แล้วหลังสี่ปีทำไมกลับมา หลังกลับมาแล้วทำอะไรไป และขวัญชีวีได้ทำอะไรลงไปในระหว่างที่ปาลีออกประเทศและกลับมาในประเทศ ค่อยๆเล่าให้ธามฟัง แน่นอนเรื่องที่เธอทำเธอได้ปกปิดไปหมดแล้ว

.*******

เวลาเดียวกัน ในห้องโถง งานแต่งงานเริ่มขึ้นแล้ว ปาลีจับมือของชยน ทั้งสองคนค่อยเดินไป กลีบกุหลาบสีแดงลอยอยู่ในอากาศ ชยนยิ้มอย่างอ่อนโยนเขินอาย ขวัญชีวียิ้มอย่างสวยงามอ่อนหวาน ดูแล้วเหมือนคู่สร้างคู่สม

พิธีกรเริ่มทำตามขั้นตอนเพื่อจัดงานแต่งงาน ถามพวกเขาว่าไม่ว่าจะเป็นป่วยหรือยากจนจะเต็มใจแต่งงานกับอีกฝ่ายหรือไม่ หลังชยนและปาลีตอบว่าใช่แล้ว ทั้งสองก็แลกเปลี่ยนแหวนแต่งงาน พิธีกรก็เริ่มถามแขกทั้งหลายว่า“คนที่อยู่งานใครมีท่านไหนเห็นด้วยการแต่งงานครั้งนี้”และขอบตอบที่ได้มาล้วนเป็นคำอวยพร ปาลีที่ไม่ได้พูดว่าไม่เห็นด้วยแต่ก็ไม่ได้พูดว่าเห็นด้วยยิ้มเยาะออกมา งานแต่งงานมาถึงขั้นตอนนี้แล้ว จะมีใครออกมาพูดว่าไม่เห็นด้วยอีกล่ะ ในเมืองเอ คนที่กล้าไปหาเรื่องบ้านสุพจน์มีไม่กี่คนหรอก

ตอนที่ทุกคนโวยวายว่าอยากให้ชยนและขวัญชีวีจูบกัน ก็เสียงที่โกรธและแก่ทำลายบรรยากาศนี้“ฉันไม่เห็นด้วย”ทันใดนั้น ทุกคนเงียบสงบทันที ล้านหันไปมองตามเสียงนั้น เห็นธามที่ใส่ชุดพนักงานทำความสะอาดเดินลงมาจากชั้นสอง ทุกคนรับหลีกทางให้เขา

พิธีกรได้จัดงานแต่งงานเป็นจำนวนมาก ทุกงานแต่งก็มีขั้นตอนนี้แต่ไม่มีใครออกมาพูดว่าไม่เห็นด้วย ดังนั้นเขาเลยไม่รู้จะพูดอะไรต่อ มีแต่ยืนมองธามค่อยๆเดินมา

“พ่อ.....”

เห็นธามปรากฏตัวที่นี่ คนที่ตกใจมากที่สุดก็คือปาลีและขวัญชีวี ดังนั้นทั้งสองคนเลยเอ่ยปากเรียกออกมาพร้อมกัน เพียงแต่ขวัญชีวีเป็นหวาดกลัว ปาลีเป็นตื่นเต้น

“คุณพ่อ”ปาลีอดความตื่นเต้นไม่ได้ ปล่อยดนุพลแล้วก็วิ่งไปหาธาม

แม่เธอรู้ธามไม่ใช่พ่อแท้ๆของตนเอง แต่นี่ก็ไม่มีผลกระทบต่อความรักของพวกเขาได้ บุญคุณการเลี้ยงดูมายี่สิบกว่าปี จะบอกว่าจบก็จบไปได้ยังไง ตั้งแต่ต้นจนจบ ปาลีก็แค่มองธามเป็นพ่อของตนเองเท่านั้น

“ปาลี....”

ได้เห็นปาลีจริงๆ ความโกรธในใจของธามก็โดนความดีใจแทนไป เขาอ้าแขนแล้วรอปาลีที่วิ่งมาพุ่งเข้าอ้อมกอดเขาเหมือนตอนเด็กๆ

“คุณพ่อ.....”เสียงของปาลีสะอึกสะอื้น น้ำตาก็ไหลลงมาอย่างควบคุมไม่ได้ พิงอยู่ในอ้อมกอดของพ่อ เธอรู้สึกว่าแก่ได้แก่มากแล้ว แต่เธอกลับไม่กลับไปตอบแทนบุญคุณของพ่อเพราะเรื่องอื่น ปาลีไม่เคยมีความรู้สึกผิดเหมือนตอนนี้เลย เวลานี้ ปาลีตัดสินใจว่าไม่ว่าเรื่องของพวกนั้นจะจบหรือไม่จบเธอก็ต้องอยู่ดูแลพ่อให้ดีๆ“ปาลีอย่าร้องไห้เลย พ่อรู้ว่าหลายปีนี้เธอได้รับความทุกข์ไปเยอะ วันนี้พ่อต้องช่วยเธอทวงความยุติธรรมกลับมา”ธามช่วยปาลีเช็ดน้ำตาไปอย่างเอ็นดูปาลีอึ้งไป“พ่อ คุณรู้เรื่องอะไรไปแล้วหรอ พ่ออยากจะทำอะไรคะ”ตอนนี้ปาลีจึงนึกได้ว่าการปรากฏตัวของธามผิดปกติมาก ทันใดนั้นปาลีรู้สึกว่าวันนี้จะต้องเกิดเรื่องใหญ่แน่

copy right hot novel pub