บทที่226 การยั่วยวนของหนานฉิง

“อาเจ๋อ ฉันมาแล้ว” เสียงของหนานฉิงยั่วยวนเป็นอย่างมาก

ฉูเจ๋อหยางถือแก้วไวน์อยู่ในมือ การมาของหนานฉิงไม่ได้ทำให้เสียงเย็นชานั้นเปลี่ยนไป “เข้ามา แล้วปิดประตูด้วย”

มันไม่ใช่ภาพที่เธอจินตนาการเอาไว้ หนานฉิงผิดหวังอยู่บ้างกับทัศนคติอันเย็นชาของฉูเจ๋อหยาง แต่เมื่อนึกถึงเรื่องที่กำลังจะเกิดขึ้นในค่ำคืนนี้ ความหวังในใจเธอก็ผุดขึ้นอีกครั้ง เธอปิดประตูอย่างเชื่อฟัง

เธอเดินเข้าหาชายคนนั้นแต่ยังไม่ทันได้เข้าใกล้ เธอก็ได้กลิ่นแอลกอฮอล์แรงออกมาจากตัวเขา

หัวใจเธอสับสน อาเจ๋ออยู่คนเดียวทำไมถึงดื่มเมาขนาดนี้ หรือว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น

หนานฉิงอยากทำตัวเองให้เป็นผู้หญิงฉลาดเฉลียวมีการศึกษา เธอจึงถามขึ้นด้วยความเป็นห่วง “อาเจ๋อคุณมีปัญหาเรื่องงานใช่หรือเปล่าคะ ยังไงก็อย่าดื่มมากเกินไป มันไม่ดีต่อสุขภาพนะคะ”

“ไม่ดื่ม แล้วคืนนี้จะทำได้ยังไง จะดื่มไหม เหล้าอยู่ที่บาร์โน่น” ฉูเจ๋อหยางรู้ตัวว่าเขากำลังบ้าไปแล้ว ที่ให้ผู้หญิงจุ้นจ้านคนนี้มาหา

แต่ว่าโทรไปแล้ว เขาก็ไม่ได้คิดอะไรถึงมันอีก ในใจลึกๆก็ยังโมโห ส่วนมากแล้วจะโมโหตัวเอง

หนานฉิงนิ่งไป สายตาเธอเหลือบไปมองที่แก้วบนบาร์ ก่อนหน้านี้เธอแนะนำอาเจ๋อไม่ให้ดื่ม แต่ตอนนี้กลับจะไปดื่ม ไม่ขายหน้าแย่หรอ แต่ว่าอาเจ๋อบอกว่า ดื่มแล้วคืนนี้จะได้ไปต่อสวยๆ

ขณะที่ลังเลอยู่นั้น เธอก็เดินไปหยิบเหล้าแก้วนั้น ปากก็แสร้งทำเป็นพูดว่า “อาเจ๋อ ถ้าหากว่าคุณไม่สบายใจล่ะก็ ไม่เป็นไรฉันจะดื่มเป็นเพื่อนคุณเอง”

เหอเหอ ไม่สบายใจหรอ เขาไม่สบายใจตรงไหน เขาโกรธจนตับไตไส้พุงแทบจะระเบิด ฉูเจ๋อหยางแค่นึกถึงว่าเป้ยฉ่ายเวยออกไปกับหลี่จื่อเชียน อาจจะอยู่ด้วยกัน แค่นั้นลมหายใจของเขาก็เหมือนกับถูกกระชากออกจากหน้าอก สำส่อนจนทำพังทุกอย่าง

ไม่ ผู้หญิงหลายใจ ไม่ควรค่าให้เขาทำเช่นนี้

ฉูเจ๋อหยางยกแก้วขึ้นกระดก ความเข้มข้นของแอลกอฮอล์แผดเผาลำคอเขาตรงไปจนถึงช่องท้องราวกับไฟ คลื่นความร้อนอันร้อนแรง

หนานฉิงเห็นท่าทีใจกว้างของฉูเจ๋อหยาง เธอก็ยกแก้วขึ้นจิบเล็กน้อย รสชาตเหล้าอันร้อนแรงสัมผัสถึงในปาก หน้าเธอร้อนขึ้นเล็กน้อย

อา อาเจ๋อดื่มอะไรเนี่ย ทำไมถึงแรงอย่างนี้

ความจริงแล้วเธอไม่อยากดื่มอีก แต่เมื่อคิดว่าถ้าดื่มแล้วจะแสร้งทำมั่นหน้าได้ ทำเป็นยั่วยวนได้ เธอจึงเริ่มปฏิบัติการในทันที หลับตาและดื่มไปอีกอึกใหญ่

เธอรู้สึกร้อนวาบขึ้นไปถึงหัว ใบหน้าเหมือนถูกแผดเผา ตานั้นฉ่ำเยิ้ม ขาเธอสั่นน้อยๆขณะค่อยๆเดินเข้าหาชายอันเป็นที่รัก

“อาเจ๋อ ว่าไงคะ มีใครทำอะไรให้คุณไม่พอใจรึเปล่า คุณเล่าให้ฉันฟังได้นะ”

หญิงสาวเริ่มเข้าหา แต่เขาก็ยังไม่มีท่าทีจะแยแส กลับเหมือนจิตใจล่องลอยไปอยู่ที่อื่น

สี่ปีก่อนไม่มีความรู้สึกใดกับหนานฉิง ตอนนี้ก็ยิ่ง….

ฉูเจ๋อหยางอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว ทำไมเขาถึงคิดถึงผู้หญิงคนนั้นอีก ดูเหมือนว่าเขาจะจิตใจล่องลอย มุมปากอันมีเสน่ห์ยกขึ้นพร้อมพูดเบาๆ “คุณอยากรู้จริงๆหรอ ว่าทำไมผมถึงไม่มีความสุข”

หนานฉิงไม่รู้ว่าฉูเจ๋อหยางกำลังคิดถึงเป้ยฉ่ายเวยอยู่ เมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้ปฏิเสธตนเอง สีหน้าเธอก็อดแสดงความปลาบปลื้มออกมาไม่ได้ ยิ่งใกล้ก็ยิ่งเห็นได้ชัด

เสียงออดอ้อนปนเศร้า “แน่นอนอาเจ๋อ ฉันแคร์คุณมาก คุณไม่รู้เลยหรือยังไง หรือฉันต้องการเผยให้คุณเห็นทั้งหัวใจของฉัน คุณถึงจะเชื่อ”

ฉูเจ๋อหยางหันศีรษะเพื่อมองเธอ เขาชื่นชมในความซื่อสัตย์ต่อความรักของผู้หญิงคนนี้มาก ใช่แล้ว แม้ว่าผู้หญิงคนนี้จะไปอยู่ต่างประเทศตั้งสี่ปี แต่เธอกลับรักเขามาโดยตลอด ที่พวกเขาแยกทางกันก็เพราะว่าพ่อแม่ของหล่อน ที่จริงแล้วก็ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเธอเลย

ผู้หญิงที่รักเขาอย่างบริสุทธิ์ใจเช่นนี้ ฐานะทางบ้าน รูปร่างหน้าตา ลักษณะนิสัยล้วนเป็นผู้หญิงที่ไม่มีที่ติ ทำไมหัวใจเขาถึงได้ไม่รู้สึกอะไรล่ะ

ดีกว่านางแมงป่าตัวน้อยที่เลี้ยงไม่เชื่อง

“คุณทำเพื่อผมได้ทุกอย่าง?”

หนานฉิงรู้สึกเหมือนว่ากำลังถูกดูดเข้าไปอยู่ในดวงตาคู่สีเข้มของฉูเจ๋อหยาง ได้ยินเสียงทุ้มต่ำของเขา ร่างกายก็อ่อนปวกเปียก รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าอันบอบบาง เธอพยักหน้าพร้อมกล่าวว่า “อาเจ๋อ ฉันเต็มใจ”

มีการเคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วในดวงตาอันมืดมิดฉูเจ๋อหยาง “ถอดเสื้อผ้า”

“ห๊ะ” หนานฉิงไม่คิดว่าฉูเจ๋อหยางจะตรงไปตรงมาขนาดนั้น หัวใจเธอเต้นแรง วินาทีต่อมาเธอก็เห็นท่าทีใจร้อนของอาเจ๋อ เธอรีบถอยออกไปก้าวหนึ่งและเริ่มถอดกระโปรงอย่างเอียงอาย

โชคดีที่เตรียมพร้อมมา แค่ดึงตรงเองออกเบาๆ ร่างกายของเธอก็เปลือยเปล่า

หุ่นนี้ใครเห็นก็ต้องเข็ดฟัน ในสายตาของฉูเจ๋อหยาง มันเหมือนกับท่อนพลาสติก ร่างกายเขาไม่ตอบสนองใดๆ หนำซ้ำยังรู้สึกขยะแขยง เขารู้สึกหงุดหงิดลึกๆในใจทำไมอยู่ต่อหน้าเป้ยฉ่ายเวยเขากลับรู้สึกว่าเอาเท่าไหร่ก็ไม่พอ แต่พอเปลี่ยนเป็นผู้หญิงอื่น เขากลับไม่ตอบสนองใดๆ“อาเจ๋อ….”หนานฉิงเห็นฉูเจ๋อหยางไม่ส่งเสียงจากลำคอ เธอก็ทำเสียงครางเบาๆเหมือนลูกกวางตัวน้อยเดินกระมิดกระเมี้ยนเข้าหาฉูเจ๋อหยางว่ากันว่า ความงามหยาดเยิ้มเช่นนี้เป็นสิ่งล่อตาล่อใจอันอันตรายสำหรับผู้ชายเมื่อเรื่องมาสิ้นสุดถึงตรงนี้แล้ว หนานฉิงก็ไม่ได้สนใจเรื่องความอัปยศอีกต่อไป เธอยื่นมือออกไปจับมือของฉูเจ๋อหยาง….“อาเจ๋อ คุณรู้สึกไหมคะ หัวใจของเต้นเพื่อคุณคนเดียว”

copy right hot novel pub