ทันใดนั้น หลี่เล่อก็หัวเราะเสียงดัง

“ถ้าเป็นอย่างนั้น ผมจะบอกแล้วนะ ไวโอเล็ต ผมชอบคุณมานานแล้ว ขอเพียงคุณคบกับผม ผมจะปล่อยเขาไป”

เมื่อเห็นใบหน้าที่สวยงามของไวโอเล็ต บางครั้ง หลี่เล่อก็อยากจะวางภาระทุกอย่างของเขา และพาไวโอเล็ตไปจากที่นี่

แต่ถังเฉาไม่เห็นด้วย

“จะไป?พวกคุณถามผมหรือยัง?”

หลังจากฟังสิ่งที่ถังเฉาพูด หลี่เล่อก็มองมาที่เขาอย่างเหลือเชื่อ

ในเวลาเดียวกัน ใบหน้าของไวโอเล็ตก็แสดงความกลัวอย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน

“คุณกำลังพูดอะไร? ถังเฉา คุณรีบไป ไม่อย่างนั้น ฉันก็ปกป้องคุณไว้ไม่ได้แล้ว”

ประโยคนี้เองที่ทำให้หลี่เล่อโกรธโดยตรง

“ไวโอเล็ต คุณสัญญาว่าจะคบกับผมแล้ว ตอนนี้คุณยังมีไอ้หมอคนนี้อยู่ในใจ ดูเหมือนว่าผมไม่ฆ่าเด็กคนนี้ไม่ได้แล้ว”

ขณะพูด หลี่เล่อก็พร้อมที่จะลงมือ

ในขณะนี้ เหมือนว่ามีแสงลอดผ่านเข้ามา

ร่างกายของหลี่เล่อถูกแสงโจมตีราวกับเม็ดทรายทันที จากนั้นเขาก็บินไปที่ผนังด้านหนึ่ง ติดกับมันอย่างแน่น

“กล้ามาลงมือลูกชายของผม ดูเหมือนคุณไม่อยากมีชีวิตอยู่แล้ว”

คนนี้คือถังเหยียน

ถังเหยียนรู้สึกถึงความผันผวนของพลังภายในตระกูลถังตั้งนานแล้ว แต่สิ่งที่เขาไม่คาดคิดว่า คนๆนั้นมาเพราะลูกชายของเขา

แม้ว่าเขาจะรู้ว่าถังเฉาสามารถฆ่าหลี่เล่อนี้ได้อย่างแน่นอน แต่ถังเหยียนก็อดไม่ได้ที่จะลงมือ

เพราะเขาไม่ยอมให้คนอื่นรังแกลูกชายตนเองแบบนี้

“คุณเป็นคนบาปของราชวงศ์ต้าเซี่ย ถังเหยียน? ดูเหมือนว่าวันนี้จะเจอคนที่จัดการยากเสียแล้ว แต่ผมไม่รังเกียจที่จะฆ่าคุณก่อนที่ผมจะฆ่าถังเฉา”

เมื่อพูดเช่นนั้น หลี่เล่อก็ระดมกำลังทั้งหมดของเขา พร้อมที่จะจัดการถังเหยียนที่อยู่ตรงหน้าเขา

เมื่อมองไปที่หลี่เล่อที่ท่าทางจริงจัง ถังเหยียนก็อดหัวเราะไม่ได้

“นี่คุณจะให้ผมหัวเราะเหรอ? แค่บูโดขี้ขลาดของคุณ คุณยังอยากจะฆ่าผมแล้วฆ่าลูกชายผม?ผมขอบอกคุณได้เลยว่า เราสองพ่อลูก คุณไม่สามารถเอาชนะได้สักคน”

เดิมที หลี่เล่อต้องการล้อเลียนความแข็งแกร่งของถังเหยียน แต่เขาคิดไม่ถึงว่าถังเหยียน จะหายไปต่อหน้าต่อตาในวินาทีถัดไป

สิ่งนี้ทำให้หลี่เล่อดึงสติกลับมาไม่ได้ชั่วขณะหนึ่ง

"เกิดอะไรขึ้น?"

ในวินาทีต่อมา ถังเหยียนก็ปรากฏตัวขึ้นตรงข้างหลังเขาและตบไหล่ของเขาเบาๆ

หลี่เล่อตกใจ

เขาเป็นนักยอดฝีมือที่แท้จริง เผชิญหน้ากับผู้คนในกลุ่มนักฆ่าประเภทนี้ไม่ด้อยเลยแม้แต่น้อย

แต่เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าถังเหยียนหายตัวไปเมื่อไร

หลังจากที่หลี่เล่อดึงสติกลับมาได้ เขาก็รีบกระโดดออกไป

เมื่อหันกลับไป ก็พบว่าถังเหยียนหายไปอีกครั้ง

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น? เขาอยู่ที่ไหน? ทำไมจู่ๆเขาถึงหายไปและปรากฏขึ้นอีกครั้งในทันใด?”

เมื่อเห็นฉากนี้ ถังเฉาก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะ ชี้ไปที่หลี่เล่อตรงหน้าเขาและเยาะเย้ย

“ผมคิดว่าคุณต้องกลับไปฝึกอีกร้อยปี ไม่อย่างนั้นผมไม่มีอารมณ์แม้แต่จะลงมือด้วยซ้ำ”

หลี่เล่อรู้สึกหงุดหงิดกับคำพูดของถังเฉาโดยตรง แต่ในวินาทีต่อมา เขาก็หัวเราะขึ้นทันที มองไปที่ถังเฉาที่อยู่ข้างหน้าเขาและพูด

“ในเมื่อชายชราคนนั้นชอบวิ่งหนี งั้นผมจะไม่ไล่ตาม ผมจะฆ่าคุณที่อยู่ตรงหน้าผม ดูว่าเขาจะวิ่งอีกหรือไม่”

เมื่อพูดอย่างนั้น หลี่เล่อก็รีบไปที่ถังเฉาโดยต้องการฆ่าถังเฉาด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

อย่างไรก็ตาม ถังเฉาไม่ได้ตื่นตระหนกเลย และส่ายหัวช้าๆ

"ในแต่ละปีมีผู้ไร้เดียงสาจำนวนมาก แต่ปีนี้ก็มากเกินไปหน่อย"

ขณะที่หลี่เล่อรีบวิ่งไปที่ถังเฉา ร่างทั้งสองก็พุ่งเข้าใส่เขาโดยตรง

หลี่เล่อรู้สึกว่ากระดูกในร่างกายของเขาแตกเป็นเสี่ยงๆในทันที ราวกับว่ากำลังสลายไป

“เป็นไปได้ยังไง ทั้งสองคนแข็งแกร่งมากขนาดนี้”

ร่างกายของหลี่เล่อไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ และเอ็นมือและเอ็นเท้าของเขาถูกทำลายด้วยพลังอันทรงพลังนี้ ในเวลานี้ พลังทั้งหมดในร่างกายของเขาหายไปจนหมด

ในวินาทีถัดมา ถังเหยียนกำลังจะฆ่าหลี่เล่อตรงหน้าเขา

ไวโอเล็ตกลับวิ่งไปและพูดกับถังเหยียนว่า

“เดี๋ยวก่อน ไว้ชีวิตเขา”

หลังจากที่ถังเฉาได้ยินคำพูดเหล่านี้ เขาก็รีบเข้าไปหยุดพ่อของเขา

เพราะเขารู้ว่าพ่อของเขาไม่ยอมหยุดเพราะคำพูดของไวโอเล็ต

โชคดีที่เขาตามทัน และถังเฉาก็กุมมือของถังเหยียนไว้แน่น

“ทำอะไร? เขาต้องการจะฆ่าคุณนะ คุณยังไม่ให้ผมฆ่าเขา”

ถังเฉาโบกมือและกล่าวว่า

“พ่อ ไม่ต้องกังวล เขาฆ่าผมไม่ได้หรอก ปล่อยให้เขามีชีวิตอยู่ต่อไปเถอะ ยังไงความแข็งแกร่งทั้งหมดของเขาก็หายไปหมดแล้ว”

ถังเหยียนดูเหมือนจะรู้สึกมีเหตุผล ดังนั้นเขาจึงพยักหน้า

“โอเค โอเค ในเมื่อลูกชายผมยอมปล่อยคุณไป ผมจะไม่ถือสา แต่อย่าให้ผมได้เจอคุณอีก มิฉะนั้น เจอคุณหนึ่งครั้งผมจะฆ่าคุณหนึ่งครั้ง”ไวโอเล็ตรีบขอบคุณ“ขอบคุณคุณลุง ฉันจะพาเขาไปเดี๋ยวนี้”อย่างไรก็ตาม ในเวลาต่อมา ถังเฉาดึงมือไวโอเล็ตไว้ไวโอเล็ตมองไปที่ถังเฉาด้วยใบหน้าที่งงงวย“ถ้าคุณพาเขาไปแบบนี้ในตอนนี้ ส่วนใหญ่จะถูกฆ่าตายกลางทาง”ถังเฉารู้ดีว่าตราบใดที่หลี่เล่อจากไปในตอนนี้ ชายชราตัวน้อยคนนั้นจะฆ่าเขาอย่างแน่นอนและหลีกเลี่ยงการเปิดเผยเขาไวโอเล็ตดูกังวล“แล้วฉันควรทำอย่างไรตอนนี้?ให้เราอยู่ที่ตระกูลถังงั้นเหรอ? ฉันคิดว่านี่ไม่ใช่วิธีที่ดี อย่างไรก็ตาม ท่านนายพลเฉินอยู่ที่นี่ ถ้าเขารู้ หลี่เล่อต้องตายแน่”ถังเฉาไม่ได้เถียงประโยคนี้ถ้าทุกอย่างต้องให้ตนเองไปพูดกับนายพลเฉิน แล้วนายพลเฉินอยู่ในในราชวงศ์ยังมีตำแหน่งอะไรล่ะ?“ใช่ ผมไม่ควรไปพูดับนายพลเฉินแล้ว เอาแบบนี้แล้วกัน ผมจะจัดการพาคุณออกจากราชวงศ์ และพวกคุณรีบกลับไปรักษาบาดแผลเถอะ”

copy right hot novel pub