" อะไรวะ? ! "

ภาพตรงหน้า ทำให้สายตาของผู้ชมตื่นตะลึง

ทั่วทั้งโรงยิม เงียบกริบ เงียบเสียจนน่ากลัว

ผู้ชมทั้งหมดทำตัวราวกับเห็นผี จ้องไปยังเงาสูงที่ยืนจังก้าอยู่กลางสังเวียนอย่างไม่คาดคิด

ตั้งแต่ต้นจนปลาย เขายืนราวกับหลาวที่พุ่งออกไป

บนสังเวียนนั้นไปสงครามเริ่มปะทุ ร่างอันสูงใหญ่ของหงเทียนเฉิน ล้มลงไปบนพื้น จนทำให้สังเวียนนั้นเกิดเป็นรอยร้าวแตก จนเศษหินนับไม่ถ้วนตกลงมา

" นี่.... นี่มันเป็นไปได้ยังไง? ! "

ทางตระกูลเย่ เย่เซ่าเตี๋ยลุกขึ้นมาสีหน้าเต็มไปด้วยความฉงน

ฉากที่เห็นตรงหน้านั้น ทำให้เธอไม่กล้าเชื่อ ได้แต่สงสัยว่าตัวเองตาฝาดไปหรือเปล่า

หงเทียนเฉิน มือวางอันดับสองของสมาคมการต่อสู้แห่งเมืองเจียงเฉิง ทำไมถึงแพ้ได้?

ในเวลาต่อมา เธอก็ก้มหน้าลง มองไปที่ใบหน้าของเย่หรูอี้เรื่องความโกรธแค้น

" เย่หรูอี้ คนที่จะเชิญมา เป็นใครอะไรยังไงกันแน่? ทำไมเขาถึงประจัญฝีมือกลับคุณหงได้? "

ใบหน้าของเย่หรูอี้เวลานี้ผุดความเย็นช้าที่แสนจะหนาวเหน็บออกมา น้ำเสียงก็แสดงถึงจิตสังหารที่น่าสะพรึงกลัว

" โลกนี้มันใหญ่นัก คนที่แข็งแกร่งกว่าหงเทียนเฉินที่ไหนก็มีทั้งนั้น เธอคอยดูเถอะ สุดท้ายเขาก็ต้องสูญเสียชีวิตที่มีอยู่ดี! "

เย่หรูอี้รู้จักถังเฉาดี หงเทียนเฉินหักแขนข้างหนึ่งของเย่เทียนหลง ถังเฉาต้องให้เขาชดใช้อย่างแน่นอน

วิธีที่ง่ายที่สุด ก็คงจะเป็นการฆ่าหงเทียนเฉิน ต่อหน้าทุกคนตรงนี้!

ด้านสมาคมการต่อสู้แห่งเมืองเจียงเฉิงทางนี้ หงเทียนหยาก็มองภาพตรงหน้าด้วยความตื่นตะลึงเช่นเดียวกัน

" เป็นไปไม่ได้ นี่ต้องไปเรื่องบังเอิญแน่ๆ "

หงเทียนหยารีบปลอบขวัญสมาชิกภายในสมาคมที่กำลังขวัญหนีดีฝ่อ

" ก่อนหน้านี้เทียนเฉินไม่ได้พูดหรอกเหรอ ว่าต่อให้เขามือเดียวแล้วตัวเองจะยืนไม่ขยับไปไหน จะเกิดความผิดพลาดก็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร "

" นี่ก็ทำเพื่อความบันเทิงเท่านั้นแหละ! "

คนของสมาคมการต่อสู้แห่งเมืองเจียงเฉิงจึงค่อยๆ รู้สึกปล่อยวาง ก่อนจะพูดรอยยิ้มที่ดูไม่ค่อยสะทกสะท้านเท่าไหร่นัก

จริงสิ

หงเทียนเฉินจะแพ้ได้ยังไงกันล่ะ?

เมื่อกี้คงจะเป็นแค่ความบังเอิญเท่านั้นแหละ

การทำแบบนี้ก็มีแต่จะยิ่งกระตุ้นความโมโหและจิตสังหารของหงเทียนเฉิน

" คุณพ่อ! ใช่คุณพ่อจริงด้วย! "

ฝั่งหลินชิงเสว่ทางนี้ถังเสี่ยวลี้ที่นั่งอยู่บนตักของหลินชิงเสว่ ทำหน้าตื่นเต้นแล้วโบกมือไปมา อีกนิดคงไหลลงไปจากขาของหลินชิงเสว่แล้ว

หลินชิงเสว่จึงรีบอุ้มเด็กน้อยขึ้นมา แล้วรีบอธิบาย " เขาไม่ใช่พ่อจ้ะ คุณพ่อไปทำธุระแล้ว! "

แต่ว่า เด็กน้อยก็ยังไม่ละสายตาจากผู้ชายคนนั้นที่อยู่บนสังเวียน แถมยังตะโกนว่า ' คุณพ่อคุณพ่อ ' แบบไม่หยุดปาก

ชั้นบนของโรงยิม

เฟิ่งหวงมองร่างที่เหมือนหลาวที่พุ่ม ด้วยใบหน้าที่ดูตื่นเต้น

ในที่สุดเธอก็ได้เห็นรองหัวหน้าลงมือสักที

เธอแอบชำเลืองมองชายที่สวมผ้าคลุมคนนั้น

เหมือนกำลังจมดิ่งไปกับความคิดบางอย่าง ภายใต้ผ้าคลุมสีดำนั่น มีเพียงดวงตาที่ดูเย็นชาจดจ้องไปยังถังเฉาเท่านั้น

" ลุกขึ้นมา "

ถังเฉาสายตาดูนิ่งเฉยไร้ซึ่งความรู้สึก ยืนมองร่างของหงเทียนเฉินจากข้างบน แล้วพูดด้วยความเย็นชา

ร่างของหงเทียนเฉินกระตุกอยู่ครู่หนึ่ง แต่สุดท้ายก็ลุกขึ้นมาด้วยความสั่นเทา

แต่ทว่า หลังจากลุกขึ้นมาแล้ว สายตาของเขาก็ขรึมลงจนแทบจะทิ่มแทงเข้ากระดูก รัศมีจิตสังหารแพร่กระจายไปทั่วสังเวียน

" ไอ้หมอนี่ นายไม่ทำตามกฎ กล้าที่จะซุ่มโจมตีฉันเหรอวะ "

เมื่อได้ยินดังนั้น ถังเฉาก็ยิ้มอย่างไม่ยี่หระ : " ก็เห็นอยู่ทนโท่ว่านายตอบสนองไม่ทันเอง แล้วจะพูดว่าฉันไม่ทำตามกฎได้ยังไง "

" และอีกอย่างจะพูดเรื่อง ' ทำตามกฎ ' สามคำนี้ มันสมกับนายแล้วเหรอ? "

ในระหว่างที่พูด น้ำเสียงของถังเฉาก็เปลี่ยนเป็นเย็นชา ในสายตานั้น เหมือนจะมองให้ใครมาคนตายลงอย่างบอกไม่ถูก

หงเทียนเฉินเช็ดรอยเลือดบนใบหน้าของตัวเอง แล้วพูดเนิบๆ " ถ้ามาอยากจะแก้แค้นให้คนคนนั้นล่ะก็ ฉันยินดี แต่ว่า ยกที่จะถึงนี้นายจะน่าสมเพชยิ่งกว่ามันอีก "

" งั้นเหรอ "

ถังเฉายิ้มโดยไม่เกรงกลัว จากนั้นก็เปิดปากพูดขึ้น : " เอางี้ไหม ฉันเองก็ไม่อยากรังแกนายเหมือนกัน ฉันก็จะต่อให้นายมือเดียว แล้วก็ไม่ขยับเท้าไปไหนด้วย ว่าไงล่ะ? "

พูดจบ ก็ทำท่าทำทางเหมือนหงเทียนเฉินเมื่อกี้ โดยเอามือข้างหนึ่งไพร่ไว้ข้างหลัง

แววตาของหงเทียนเฉินดูไร้ความรู้สึก วินาทีต่อมาก็ปรากฏเป็นแววตาที่น่าสะพรึงกลัว

ผู้ชมโดยรอบมองไปที่ถังเฉาด้วยความตะลึง ก็ได้แต่คิดว่าเขากำลังเล่นกับไฟ

" ปรมาจารย์หงแค่ต่อให้เขามือเดียว กลับอีกสองขา เขาต่อยโดนได้แค่ยกเดียว ก็เป็นบ้าขึ้นมาซะแล้ว! "

" ดูเหมือนได้ทีจะเอาใหญ่น่ะสิไม่ว่า! "

" ปรมาจารย์หง รอบนี้อย่าออมมือเลย ขยี้มันให้จบๆ ! "

.......

คนที่ดูรอบๆ ต่างตะโกนโหวกเหวก ไม่มีใครเลยสักคนที่คิดว่าถังเฉามีสิทธิ์ที่จะชนะ

ขนาดนั้น ความโกรธของหงเทียนเฉินก็พุ่งขึ้นมาถึงขีดสุด เขาโกรธแต่กลับยิ้มออกมา

" ไอ้หมอนี่มันอวดดี! ในเมื่อนายคิดเข้าข้างตัวเองขนาดนั้น ก็อย่าโทษฉันก็แล้วกัน "

ดูเหมือนทุกคนคิดไปแล้วว่าเมื่อกี้เป็นเพราะหงเทียนเฉินผิดพลาดเล็กน้อย บวกกับถังเฉาที่ซุ่มโจมตีตอนเผลอ จึงโดนเข้าหนึ่งหมัด

หงเทียนเฉินก็คิดอย่างนั้นเช่นเดียวกัน

ตอนนี้เขาจริงจังแล้ว ถังเฉา ไม่มีโอกาสนั้นอีกแล้วอย่างแน่นอน!

ตึ้ง!

วินาทีต่อมา เท้าข้างหนึ่งของหงเทียนเฉินได้กระทืบลงบนพื้นอย่างแรง

หินทั่วทั้งสังเวียน ถูกเหยียบจนแตกละเอียด

จากนั้น หงเทียนเฉินก็เปลี่ยนร่างเป็นเงาพรุ่งตัวไปยังถังเฉาอย่างรวดเร็ว

แต่ทว่า ถังเฉากลับยังคงยืนนิ่งอยู่ที่เดิม แม้จะหลบก็ไม่หลบเลยสักน้อย สายตาก็ดูสงบนิ่งราวกับไม่รู้สึกอะไร

" ไอ้หมอนี่จบเห่แล้ว ตอนที่คุณหงใช้พลังทั้งหมดนี่มันน่ากลัวมาก! "

" พวกนายดูสิ เขาช็อกจนไม่กล้าขยับตัวเลยล่ะ! "

" เขาจบเห่แน่! "

" ....... "

ผู้ชมโดยรอบโห่ร้องด้วยความตื่นเต้น

แม้แต่หลินชิงเสว่เอง ก็ยังอดไม่ได้ที่จะปาดเหงื่อ

ส่วนชั้นบนสุดของโรงยิม ชายที่สวมผ้าคลุมก็พอจะคาดเดาถึงผลลัพธ์ทั้งหมดได้แล้ว จึงทำตัวแล้วเดินจากไป

หลินโป๋หลายที่ยืนข้างๆ ก็งง " เป็นอะไรไป ไม่รู้แล้วเหรอ? กำลังเข้าได้เข้าเข็มเลยเนี่ย! "

เฟิ่งหวงพูดเนือยๆ : " ผลมันก็ชัดเจนอยู่แล้ว หงเทียนเฉินต้องตายโดยที่ไม่ต้องสงสัยเลย "

" จะเป็นไปได้ยังไงล่ะ? "

หลินโป๋หลายไม่เชื่อ

หงเทียนเฉินมีพลังที่ยิ่งใหญ่และน่าเกรงขามขนาดนั้น จะตายได้ยังไง?

ปึ้ง!

" ไปตายซะ! "

ในเวลาต่อมา หงเทียนเฉินก็มาอยู่ตรงหน้าของถังเฉา หมัดนั้นซัดเข้าไปเต็มหน้าของเขา

ถ้าเป็นคนทั่วไปโดนหมัดนี้เข้า ทั้งใบหน้านั้นคงแหลกสลายไม่มีชิ้นดี

จากนั้น ในขณะที่ผู้คนกำลังสนใจและตั้งตารออยู่ ถังเฉาก็ยกมือขึ้นมาโดยพลัน

แต่ไม่ได้ปะทะเข้ากับหงเทียนเฉิน แต่จับเข้าไปที่คอของหงเทียนเฉิน

เพี๊ยะ!

ในขณะที่หมัดของหงเทียนเฉินจะพุ่งเข้าไปชนใบหน้าถังเฉานั้นเอง ถังเฉาก็จับเข้ากับลำคอของเขาได้เสียก่อน

ร่างของหงเทียนเฉินขณะนี้รอดูราวกับว่าเว่าที่ขาดจากสายอย่างไรยังงั้น จิตใต้สำนึกดึงให้เก็บมือของตัวเองกลับโดยอัตโนมัติ จากนั้นก็กุมเข้าไปที่คอของตัวเอง

ถังเฉาใช้มือเพียงข้างเดียวชูคอของหงเทียนเฉินขึ้น แถมยังยกสูงขึ้นเรื่อยๆ และสายตาก็นิ่งเฉยดูไร้อารมณ์

ตึ้ง!

ฉากนี้ สั่นสะเทือนไปถึงผู้คนที่อยู่ทั่วทั้งสนาม

ดูเหมือนว่าทุกคนจะช็อกเป็นอย่างมาก!

เจ้ามังกรผู้นั้น ใช้มือเพียงข้างเดียวยกหงเทียนเฉินขึ้นมาเนี่ยนะ? !

" มันจะเป็นไปได้ยังไง!! "

หงเทียนหยาลุกขึ้นมา มองฉากนี้จนไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง

ฝั่งตระกูลเย่ เย่เซ่าเตี๋ยยกมือขึ้นมาปิดปาก สีหน้าดูช็อกสุดๆ

เธอกับถังเฉาห่างกันไกลมาก แต่ยังคงรับรู้ได้ถึงความรู้สึกของจิตสังหารที่ตีแผ่มาอย่างบ้าคลั่ง

ใบหน้าเย่หรูอี้ดูเคร่งขรึม แต่เมื่อเห็นฉากนี้แล้ว ภายในใจของเธอที่แบกหินหนักๆ เอาไว้ก็เหมือนได้วางลงเสียที

ตอนนั้นเธอยังคงรู้สึกกระวนกระวาย ก็เป็นเพราะมือวางอันดับสองของสมาคมการต่อสู้หมิงจูนี่แหละ

พลังที่แท้จริงของถังเฉาช่างแข็งแกร่งยิ่งนัก แต่ก็คงมีกินแรงกันไปบ้าง

คิดไม่ถึงเลยว่าจะกำจัดหงเทียนเฉินออกไปโดยง่ายขนาดนี้!

" ศักยภาพนายมีแค่นี้งั้นเหรอ? "

ถังเฉาจับคอของหงเทียนเฉินชูขึ้นด้วยแขนเพียงข้างเดียว ก่อนจะขำเนือยๆ

คำพูดของถังเฉาพูดออกมาด้วยน้ำเสียงค่อยๆ จึงมีเพียงแค่เขาและหงเทียนเฉินสองคนเท่านั้นที่สามารถได้ยิน

เมื่อได้ยินดังนั้นแล้ว หงเทียนเฉินก็โกรธจนเบิกตาโต แม้แต่เส้นเลือดแดงก็ผุดขึ้นมากกลางลูกตา

เขาไม่กลัวตาย จะกลัวก็แต่ว่าตายคามือคนอื่น

" นาย..... กล้าด่าฉันเรอะ! "

หงเทียนเฉินใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดที่มี ตะเบ็งเสียงออกมาจากลำคอจนเป็นประโยคนั้น

แม้จะถูกกดคอหอยเอาไว้ แต่ร่างกายของเขาก็ยังคงปะทุจิตอาฆาตออกมาอย่างเต็มที่

ถังเฉามองเข้าไปในดวงตานั้น แต่ก็ยังคงทำสายตาที่ดูไม่เหลียวแล และพูดออกมาด้วยน้ำเสียงขบขัน " หรือว่าฉันพูดอะไรผิดงั้นหรือ? ในสายตาของฉัน นายมันก็แค่มดตัวหนึ่งเท่านั้น "

" ไม่สิ แม้แต่มดก็คงไม่ใช่ นายมันไร้ค่ายิ่งกว่าฝุ่นละอองเสียอีก "

สองประโยคนี้ ถังเฉาพูดออกมาเสียงดังมาก พูดดังเสียจนได้ยินไปถึงหูของผู้ชม

ตึ้ง!

ขนาดนั้น ทุกคนต่างตกตะลึง แต่ก็ได้แต่ดูด้วยความกลัว

หงเทียนเฉินโดนคนอื่นดูถูกจนได้

หงเทียนหยาสีหน้าสงบนิ่งดังน้ำไหลลึก หงเทียนเฉินเป็นน้องชายแท้ๆ ของเขา แต่ตอนนี้กลับถูกด่าประจาน ก็เท่ากับว่าคนคนนั้นกำลังด่าประจานเขาเช่นเดียวกัน!

คำพูดพวกนี้เหมือนกำลังจุดไฟกับระเบิดชนวน สมองของหงเทียนเฉินเหมือนเลือดกำลังสูบฉีด ดวงตาทั้งสองข้างจ้องเขม็งไปยังถังเฉา

" กล้าหรือไม่ ปล่อยฉันลงล่ะ แล้วสู้กันตาต่อตาฟันต่อฟันอีกสักครั้ง? "

หงเทียนเฉินใช้เรี่ยวแรงทั้งหมด เปิดปากพูดออกมา

" ได้สิ ฉันจะให้โอกาสนายอีกสักครั้งก็แล้วกัน "

ถังเฉายิ้มเชิงกวนประสาทก่อนจะพูดว่า " ถึงนายแดงคงโง่งมอยู่ ฉันก็จะบอกให้นายรู้ว่า ความสามารถเรานั้นมันต่างกันแค่ไหน! "

พูดจบ เขาก็ปล่อยหงเทียนเฉินลงจริงๆ

" แค่กๆ ! "

เมื่อถังเฉาปล่อยมือแล้ว หงเทียนเฉินก็สูดหายใจจนทั่วท้อง

แต่ที่เพิ่มมาคือ กลับมีแววตาที่แสดงถึงความหวัดกลัวต่อถังเฉา

ในที่สุดเขาก็รู้จักคำว่าความกลัวเกรงมันเป็นยังไง

แต่ก็มีบางครั้ง ถึงจะรู้แล้วว่าบนเขานั้นมีเสือ แต่ก็ยังคงอยากขึ้นไปบนเขาอยู่ดี ก็คงเรียกได้ว่าดูว่าเสี่ยงแต่ก็ยังจะทำต่อไป

ความหยิ่งในศักดิ์ศรีของหงเทียนเฉิน ไม่อนุญาตให้เขาถอนตัว

" ฆ่ามัน! "เขายังคงพุ่งตัวไปทางถังเฉาอีกครั้ง!แต่ทว่า ถังเฉาเตะเท้าออกไปอย่างไม่ยี่หระปั้ก!ร่างของหงเทียนเฉินนั้นราวกับว่าเว่าที่หลุดออกจากสาย โดนถีบจนล้มไปที่พื้นเขาลงไปนอนแผ่บนพื้น แล้วอ้วกไม่หยุดครั้งนี้ ทั้งสนามเงียบกริบผู้ชมต่างตาค้างปากอ้าและครั้งนี้พวกเขาก็เชื่อแล้วว่า ' เจ้ามังกร ' นั้นเป็นมือฉมังของจริงตึก! ตึก! ตึก!แต่เวลานี้ ก้าวเดินของถังเฉา ได้เดินไปทางหงเทียนเฉินที่ยังไม่ลุกขึ้นฉากตรงหน้านี้ ยิ่งทำให้ผู้คนใจเต้นตุบๆ" เขาจะทำอะไรน่ะ? "หงเทียนหยารู้สึกใจคอไม่ค่อยดี จึงรีบดีดตัวยืนขึ้นมาถังเฉาในตอนนี้ ได้มาหยุดอยู่ตรงหน้าหงเทียนเฉินแล้วร่างของเขา เหมือนมีดวงอาทิตย์ซ่อนเร้นอยู่ แต่กลับถูกเงามืดปกคลุมไปทั่วสายตาของหงเทียนเฉินแสดงออกถึงความหวัดกลัว ตอนนี้เขารับรู้ได้ถึงความตายเสียแล้ว" หยุดก่อน! "หงเทียนหยาโกรธจัด เท้าทั้งสองก้าวเข้ามา จู่ๆ ก็โผล่ขึ้นมาบนสังเวียนโดยไม่มีปีไม่มีขลุ่ยผู้คนต่างตกใจ หัวหน้าสมาคมของสมาคมการต่อสู้แห่งเมืองเจียงเฉิง มาทำอะไรตรงนี้?เทียนหยามองไปที่ถังเฉาอย่างทื่อๆ พูดด้วยน้ำเสียงเย็นยะเยือก : " คิดจะฆ่าน้องชายแท้ๆ ของฉัน คงต้องผ่านฉันไปก่อน "จิตสังหารสำหรับผู้แข็งแกร่งนั้น มันจะต้องว่องไวและเฉียบแหลมมากจากตัวของถังเฉา เขาก็ได้กลิ่นความน่าสะพรึงกลัวของจิตสังหารตั้งแต่ทีแรกแล้วถังเฉาทำปากแสร้งยิ้ม : " ผมจะฆ่าน้องชายของคุณได้ยังไงกันล่ะ ผมแค่อยากรู้ว่าใครแพ้กันแน่? "กรรมการก็ประกาศผลตัดสินว่าถังเฉาเป็นผู้ชนะในตอนนี้หงเทียนหยาไม่ได้สนใจผลแพ้ชนะแล้ว เขารีบแบกหงเทียนเฉินแล้วเดินออกไปแต่สิ่งที่เขาไม่คาดฝันคือ ในขณะที่หันตัวเตรียมจะออกไปนั้น ถังเฉาก็ดีดนิ้วหนึ่งครั้ง จู่ๆก็มีแรงบางอย่างที่ไร้รูปร่างไร้เสียงและไร้ซึ่งสัมผัส ตีเข้าไปในร่างกายของหงเทียนเฉินหงเทียนหยารู้สึกว่าคงไม่มีเรื่องอะไรแล้ว จึงพาหงเทียนเฉินลงจากสังเวียนแต่เมื่อเดินได้สิบก้าว ลูกตาดำของหงเทียนเฉินก็เลิกโพรงอึก!จู่ๆ เขาก็อ้วกทะลักออกมาเป็นเลือดสดๆ แถมใบหน้าก็ดูขาวซีด ระบบเลือดทั่วร่างกายพร้อมที่จะระเบิดตลอดเวลา แทบจะกลายเป็นมนุษย์เลือด

copy right hot novel pub