บึ้ม!

เพียงแค่เริ่มลงมือ หงเทียนหยาก็เผยให้เห็นถึงแรงบีบรัดที่ไม่มีใครเทียบได้

หมัดหนัก ๆ หมัดหนึ่งซัดออกไป นำพาจิตใจที่แกร่งกล้า ทำให้ผู้ชมรอบด้านล้วนแต่อุทานอย่างตกตะลึง

ในสถานที่นั้นมีสมาคมการต่อสู้จากเมืองอื่นมามากมาย ถึงขั้นที่ประธานของพวกเขามาด้วยตนเอง

แต่ในตอนนี้หงเทียนหยาเผยพลังที่แท้จริงที่แข็งแกร่งถึงขีดสุดออกมา ถึงแม้ว่าจะเป็นพวกเขาก็ล้วนแต่มีความหวาดกลัวอยู่ในใจ

แต่ก่อนสมาคมการต่อสู้แห่งเมืองเจียงเฉิงเป็นสำนักงานใหญ่ขององค์กรลับในสมัยก่อนของภูมิภาคเจียงเจ้อ ศักยภาพของประธานจะต้องสูงขึ้นมาอีกระดับหนึ่งจริง ๆ

ผู้คนใช้สายตาทอดมองไปบนร่างของถังเฉาอีกครั้งหนึ่ง ศักยภาพที่แท้จริงของหงเทียนหยาไม่ใช่สิ่งที่หงเทียนเฉินสามารถเทียบได้โดยสิ้นเชิง เขาจะเป็นคู่ต่อสู้ได้หรือ?

“เจ้ามังกรสู้ ๆ!”

หลินจ้าวหยูนอดไม่ได้ที่จะลุกขึ้นมาเชียร์ถังเฉา

“เจ้ามังกรสู้ ๆ!”

พอมีคนนำ พักหนึ่งผู้ชมที่อยู่ในที่นั้นก็เริ่มส่งเสียงสู้ ๆ

ภาพพจน์ของเจ้ามังกรที่อยู่ในความทรงจำของผู้คนได้เปลี่ยนจากเสียงประณามเป็นเสียงเชียร์แล้ว

ฟังเสียงเชียร์ให้สู้ ๆ รอบด้าน มุมปากของหงเทียนหยาก็ปรากฏรอยยิ้มไร้ความรู้สึกขึ้นมา

“ดูเหมือนว่าพวกเขาล้วนแต่หวังว่าแกจะชนะนะ!”

“แต่ว่าน่าเสียดาย ที่วันนี้แกถูกกำหนดไว้แล้วว่าจะต้องตายที่นี่!”

หงเทียนหยาแสยะยิ้มพูดขึ้น ระยะทางของกำปั้นนั้นใกล้ถังเฉาเข้าไปเรื่อย ๆ

หนึ่งหมัดที่รุนแรงเช่นนี้ ถังเฉากลับดูเหมือนว่าจะมองไม่เห็นอย่างไรอย่างนั้น ถึงขั้นที่บนใบหน้ายังประดับด้วยรอยยิ้มเยือกเย็นอยู่

เพียงแค่เอนศีรษะ ก็สามารถหลบหมัดที่รุนแรงหนึ่งหมัดของหงเทียนหยาได้

“อะไรเนี่ย?”

“นึกไม่ถึงเลยว่าจะหลบพ้น!”

“ฉันไม่ได้ตาลายใช่ไหม?”

ผู้คนมากมายล้วนแต่มองฉากนี้ด้วยความตกตะลึง ไร้หนทางจะเชื่อเลยจริง ๆ

หมัดนี้ของหงเทียนหยา ในสายตาของพวกเขาแล้วเป็นหมัดที่แข็งแกร่งที่สุดในบรรดาผู้ที่ถูกเลือกที่ขึ้นเวทีมาในตอนนี้เลย

แต่ว่า นึกไม่ถึงเลยว่าถังเฉาจะหลบได้อย่างสบาย ๆ!

“นี่มันเป็นไปได้อย่างไร?”

ในสายตาของหงเทียนหยาก็เต็มไปด้วยความสั่นสะเทือนและประหวั่นพรั่นพรึง

หมัดนี้ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้ใช้พลังทั้งหมด แต่อย่างน้อยก็ใช้พลังไปถึงหกถึงเจ็ดส่วน

แต่นึกไม่ถึงว่าถังเฉาจะหลบได้อย่างสบาย ๆ นี่กระทบกระเทือนภายในใจของหงเทียนหยาอย่างล้ำลึก

ถังเฉากลับดูเหมือนกับคนที่วางตัวเฉยเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น สายตาจ้องที่หงเทียนหยาเขม็ง

“ผมว่านะ คุณมั่นใจว่าตัวเองจะสามารถฆ่าผมได้ขนาดนั้นเลยหรือ?”

ในน้ำเสียงของถังเฉามีความหยอกเย้าส่วนหนึ่ง

ถึงแม้ว่าถังเฉาจะสวมหน้ากากอยู่ หงเทียนหยามองสีหน้าของเขาในตอนนี้ได้ไม่ชัด แต่หงเทียนหยามั่นใจมากว่าตอนนี้เขากำลังยิ้มอยู่

หงเทียนหยารู้สึกว่าตัวเองกำลังถูกดูถูกอยู่ สายตามืดครึ้มยิ่งขึ้น

“เจ้าโง่ ก็แค่หลบฉันได้แค่หมัดเดียวเท่านั้น แกยังจะสามารถหลบได้ตลอดหรือ?”

ถังเฉาส่ายศีรษะ “ที่เมื่อกี้ผมหลบไป ไม่ได้โต้ตอบ ก็เพียงเพราะอยากให้คุณได้รู้ความแตกต่างระหว่างพวกเรา แต่ว่าตอนนี้ดูเหมือนว่าคุณจะยังไม่สามารถสำนึกได้ถึงจุดนี้นะ”

ถังเฉาบอกความจริงนี้อย่างเรียบ ๆ แต่พอได้ยินไปถึงหูของหงเทียนหยากลับเป็นการดูถูกเขาไป

หงเทียนหยาเดือดดาลในทันที “แค่หลบหมัดฉันได้หมัดเดียวก็อวดดีขนาดนี้แล้ว แกคิดว่าต่อไปแกจะโชคดีแบบนี้อีกเหรอ?”

ถังเฉาไม่ได้ตอบรับ เพียงแค่สายตาเยือกเย็นลงทีละน้อย ๆ

เดิมทีบุญคุณความแค้นที่เขามีต่อหงเทียนเฉินจำกัดอยู่แค่เหยียบแขนข้างหนึ่งของเย่เทียนหลงขาด

ตอนนี้หงเทียนเฉินก็ตายไปแล้ว บุญคุณความแค้นนี้ก็ล้มเลิกไป

นึกไม่ถึงว่าหงเทียนหยาจะมาล้างแค้นแทนน้องชายในไส้ของเขา มาลงมือกับเขา

ด้วยเหตุนี้จึงเกิดบุญคุณความแค้นรอบใหม่ขึ้น

เดิมทีถังเฉาไม่อยากจะลงมือกับสมาคมการต่อสู้แห่งเมืองเจียงเฉิง แต่ในตอนนี้เขาก็ไม่ถือสาที่จะกำจัดเขาทิ้งซะ

บึ้ม!

ในตอนนี้หงเทียนหยาก็พุ่งเข้าหาถังเฉาอีกครั้ง

ยังคงเป็นหนึ่งหมัดที่โหดร้ายรุนแรงเช่นเดิม

แต่ไม่ว่าจะเป็นความเร็ว หรือพละกำลัง ก็ล้วนแต่เหนือกว่าหมัดก่อนหน้านี้

จากตรงนี้จะเป็นได้ว่าหงเทียนหยาก็เกิดความหวาดกลัวต่อถังเฉาแล้ว จำเป็นต้องสู้ให้จบในระยะเวลาอันสั้น!

“แก ไปตายเป็นเพื่อนน้องชายฉันซะ!”

หงเทียนหยาคำราม หมัดหนึ่งซัดเขาไปทางขมับของถังเฉาอย่างโหดเหี้ยม

“ระวัง!”

มองดูฉากนี้ หลินชิงเสว่ที่อยู่ในมุมของสนามกีฬาก็ร้องออกมาเสียงหลง

พลัก!

ทว่านาทีถัดมา ท่ามกลางสายตาไม่อยากจะเชื่อของทุก ๆ คน ถังเฉายื่นมือออกมาข้างหนึ่งอย่างช้า ๆ คว้าหมัดของหงเทียนหยาเอาไว้ในมืออย่างแน่นหนาด้วยความแม่นยำ

“อะไรเนี่ย?”

ชั่วพริบตา สีหน้าของหงเทียนหยาก็เปลี่ยนไปเป็นอย่างมาก ตื่นตระหนกไปทั่วทั้งใบหน้า

หมัดนี้เขาใช้แรงทั้งหมดแล้ว นึกไม่ถึงว่าจะถูกถังเฉาคว้าเอาไว้อย่างแน่นหนา

ภายใต้หน้ากาก ดวงตาเย็นชาคู่หนึ่งไร้ความรู้สึกโดยสิ้นเชิง

หงเทียนหยามองเห็นอยู่ในสายตา คาดไม่ถึงว่าภายในจิตใจจะบังเกิดความหวาดกลัวขึ้นมา

ในตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นมู่ตงเฟิงหรือคนบ้าบู๊ก็ล้วนแต่ตะลึงงัน สายตาเปลี่ยนเป็นเคร่งขรึม

“เป็นไปไม่ได้... ทำไมแม้แต่ประธานหงก็ล้วนแต่ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเขา?!”

ทางด้านของตระกูลเย่ เย่เซ่าเตี๋ยลุกขึ้นยืนราวกับเห็นผี ในดวงตาเต็มไปด้วยความสับสนวุ่นวาย

เย่หรูอี้ตกตะลึงอยู่เล็กน้อย คิดไม่ถึงว่าศักยภาพของถังเฉาจะแข็งแกร่งถึงระดับนี้

“ลุงเย่ ผู้เป็นผู้เชี่ยวชาญ ดูเจ้ามังกรคนนี้สิ ที่จริงแล้วเป็นใครกันแน่?”

เย่เซ่าเตี๋ยหันกลับไปมองเย่อู๋เหิน เอ่ยถามขึ้น

ดวงตาชราภาพของเย่อู๋เหินจ้องมองอยู่นาน ทันใดนั้นก็ถอนหายใจอย่างหนัก ๆ หนึ่งครั้ง

“ผมเองก็ดูไม่ออก แต่ว่าศักยภาพของผมน่าจะพอ ๆ กับประธานหง ประธานหงไม่ใช่คู่ต่อสู้ ผมเองก็น่าจะไม่ใช่คู่ต่อสู้เช่นกัน”

ขวับ!

พอคำนี้ลั่นออกมา สีหน้าของเย่เซ่าเตี๋ยก็เปลี่ยนเป็นไม่น่ามองไปในทันที

แบบนี้ก็หมายความว่าผู้ชนะเลิศของประชุมแดนเหนือก็อยู่ในมือของเย่หรูอี้แน่นอนแล้วสิ?

ถ้าหากว่าตระกูลเย่ได้กลายเป็นผู้ชนะลำดับสุดท้าย เช่นนั้นจุดยืนในตระกูลเย่ของเย่หรูอี้ก็มั่นคงแล้ว ตำแหน่งคุกคามถึงเธออย่างหนักแล้ว!

“หยุดมือ!”

บนเวทีประลอง หงเทียนหยาจ้องถังเฉาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ น้ำเสียงเย็นยะเยือก

ถังเฉาสายตาเย็นชา “คุณ อยากจะฆ่าผมสินะ?”

เพิ่งจะสิ้นเสียง ฝ่ามือของเขาก็ออกแรงอีกครั้ง

ผัวะ ๆ ๆ...

เสียงระเบิดต่ำ ๆ ก็ดังขึ้นในทันที สิ่งที่ทำให้คนสะดุ้งตกใจก็คือเสียงระเบิดเช่นนี้จะมาจากภายในร่างกายของหงเทียนหยาอย่างคาดไม่ถึง

ต่อจากนั้นเรื่องที่น่ากลัวก็ได้เกิดขึ้นแล้ว

ข้อมือที่ถูกถังเฉากุมเอาไว้แน่น กลับส่งเสียงปุ ๆ เหมือนคั่วเมล็ดถั่วขึ้นมาอย่างน่าประหลาดทันทีหลังจากนั้น เส้นเลือดของหงเทียนหยาก็ระเบิดขึ้นทุกเส้นอย่างคาดไม่ถึงหมอกโลหิตที่เลือนรางสีแดงสดกลุ่มหนึ่งก็ตลบไปทั่วทั้งสนามประลอง ผู้ชมที่อยู่ใกล้ ๆ หลายคนก็กรีดร้องขึ้นมาอย่างหวาดกลัว“อ๊ากกกกก...”บนเวทีประลองส่งเสียงร้องอย่างน่าเวทนาราวกับฆ่าหมูของหงเทียนหยาขึ้นมาสิ่งที่ตาเนื้อสามารถมองเห็นได้ก็คือแขนข้างหนึ่งของหงเทียนหยาห้อยลงไปอย่างไร้เรี่ยวแรง เพียงแต่ตำแหน่งที่ถูกถังเฉากุมเอาไว้ กระดูกได้หักแหลกละเอียดไปแล้วกำลังของถังเฉามากมายเกินไปจริง ๆ ราวกับถูกกระแสน้ำบดให้แหลกละเอียด ระเบิดกลายเป็นกลุ่มหมอกโลหิตกลุ่มหนึ่งในทันทีหงเทียนหยานอนลงบนพื้น กอดแขนข้างนั้นม้วนตัวร้องโหยหวนไปมา ดูเหมือนจะอดกลั้นความเจ็บปวดมหาศาลไว้อย่างไรอย่างนั้น“ผมเคยให้ทางรอดชีวิตกับคุณแล้ว แต่คุณกลับไม่เห็นค่า ผู้ที่จะฆ่าผมจะต้องเตรียมตัวถูกฆ่าตายเอาไว้ให้ดี ๆ”สีหน้าของถังเฉาราบเรียบ เดินเข้ามาหาหงเทียนหยาอย่างช้า ๆ“อ๊ากก.. อย่าเข้ามา...”หงเทียนหยาคลานไปข้างหลังอย่างต่อเนื่องทั้ง ๆ ที่แขนหักอยู่ประธานของสมาคมการต่อสู้ยุคหนึ่งนึกไม่ถึงว่าจะหลบหนีเหมือนกับสุนัข นี่ทำให้ผู้คนรู้สึกไม่อยากจะเชื่อเป็นอย่างยิ่งแต่ว่าถ้าหากพวกเขารู้ว่าเมื่อครู่ถังเฉาใช้อะไรไป ก็จะไม่คิดแบบนี้แล้วนั่นคือแรงภายใน!ทั้งยังเหนือกว่าเขาอีกในที่สุดตอนนี้เขาก็ได้เข้าใจแล้วว่าถังเฉาฆ่าหงเทียนเฉินตายอย่างเงียบ ๆ ได้อย่างไรพลังทำลายล้างของแรงภายในชนิดนี้แข็งแกร่งถึงขีดสุด เพียงพอที่จะทำลายโครงสร้างหลอดเลือดและระบบเลือดลมในร่างกายได้เลยศักยภาพของเขาได้บรรลุถึงจุดสูงสุดแล้ว!

copy right hot novel pub