สิ้นเสียง สายตาถังเฉาเย็นเยียบลงทันใด จิตสังหารเยือกเย็นแผ่ซ่านออกมาและหายไปเงียบๆ

ตราตัวตนอีกแล้ว!

ความจริงก่อนมาตระกูลถัง ถังเฉาพอจะเดาได้คร่าวๆแล้วว่าถังเหนียนหู่เรียกตัวเองมาทำไม

เป็นไปได้สูงว่าเพราะตราตัวตนที่เขาได้มาจากการประมูลที่เมืองเจียงเฉิงในราคาหนึ่งพันห้าร้อยล้าน

คนในตระกูลถังมีตราตัวตนกันคนละชิ้น เพื่อเป็นสัญลักษณ์ของฐานะพวกเขาที่มาจากตระกูลถัง แต่ตราสัญลักษณ์ของถังเฉาออกจะพิเศษกว่า

มันไม่ได้เพิ่งถูกตีตราขึ้นมา แต่ถูกสร้างไว้ตั้งแต่ยี่สิบปีก่อน ลักษณะของตรานั้นเรียบง่าย

ที่สำคัญกว่านั้น ถังเฉารู้ประวัติของตราตัวตนชิ้นนี้แล้ว

สาวพระแห่งราชวงศ์ต้าเซี่ยเคยทำนายไว้ว่าหากต้องชะตากัน วันหนึ่งในอนาคตข้างหน้าตรานี้จะกลับคืนสู่เจ้าของเดิมของมันอีกครั้ง

และตรานี้จะเป็นพยานให้กับเจ้าของมันในการเป็นจักรพรรดิสูงสุด กำราบใต้หล้า!

ตอนแรกไม่มีใครเชื่อคำทำนายนี้ จนกระทั่งถังเฉาประมูลมันออกมาที่งานประมูลในเมืองเจียงเฉิง

เวลาผ่านมายี่สิบปีพอดี!

และชื่อของคนที่ประมูลมันไปแซ่ถังพอดี!

นี่เป็นเรื่องบังเอิญหรือ?

หรือเป็นสิ่งที่ชะตาได้กำหนดไว้แล้ว?

ไม่มีใครรู้

แต่สิ่งหนึ่งที่มั่นใจได้คือตระกูลถังหวาดกลัว ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีไหน ก็จะต้องชิงตราตัวตนนี้กลับมาให้ได้

ทว่า หากถังเหนียนหู่กล้าขอให้ถังเฉามอบตราตัวตนออกมา ถังเฉาต้องบาดหมางกับเขาแน่นอน

แต่ ถังเฉาอดทนไว้ได้

เพราะก่อนหน้านี้ถังเหนียนหู่พูดมาประโยคหนึ่งที่เขาใส่ใจ

คนของราชวงศ์ต้าเซี่ยมา

ราชวงศ์ต้าเซี่ย!

นั่นเป็นตระกูลเก่าแก่ที่เจริญรุ่งเรืองและมีประวัติศาสตร์ที่ยาวนานยิ่งกว่าตระกูลหลวงในเยี่ยนตูเสียอีก

ตั้งแต่สมัยอยู่ที่เมืองเจียงเฉิง ฉินผู่หยางเคยบอกถังเฉาเกี่ยวกับข่าวของราชวงศ์ต้าเซี่ยเพื่อร่วมมือกับตัวเองในการต่อกรกับฉินกวนฉี

ตระกูลหลวงในเยี่ยนตูในตอนนี้นอกจากตระกูลหลินแล้ว ทุกครอบครัวทุกตระกูลล้วนแต่เป็นตระกูลอ่อนแอและธรรมดาที่สุดของราชวงศ์ต้าเซี่ยที่ต่างฝ่ายต่างพึ่งพาอาศัยอยู่

ทุกราชวงศ์ต้าเซี่ยต่างถูกขนานนามว่าเป็นตระกูลที่ซ่อนตัวจากโลก และเพื่อสื่อสารกับตระกูลหลวงในเยี่ยนตูที่ยังอยู่ในโลกนี้ ในราชวงศ์จะมีผู้สื่อสารที่เรียกว่า 'สาวพระ' อยู่ พวกเธอจะมาที่เยี่ยนตูและส่งมอบของบรรณาการรวมถึงข่าวสาร

และเพื่อเป็นการตอบแทน สาวพระก็จะบอกตระกูลหลวงว่าทำยังไงจึงจะได้รับความคุ้มครองจากราชวงศ์ต้าเซี่ย

ตัวอย่างเช่นคนบ้าดนตรีฉินเจียนเวย เธอเป็นคนของตระกูลฉินแห่งราชวงศ์ต้าเซี่ย บุคลิกนิ่งสงบประหนึ่งเทพเซียนนั้นไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์โลกพึงมีได้

โดยเฉพาะถังเฉาเพิ่งจะเอาตัวรอดจากความวิปโยคของตระกูลเจียงมาได้ ไหนจะชีวิตวัยเด็กแสนโหดร้ายของเจียงไป๋เสว่ ก็เกิดขึ้นเพราะการแทรกแซงจากราชวงศ์ไม่ใช่หรอ?

ขโมยสมุนไพรหายากที่จะถวายแด่ราชวงศ์ต้าเซี่ย ต้องถูกทั้งตระกูลด่าทอและครหา แม่ที่ป่วยหนักทนมองลูกสาวตัวเองที่อายุยังน้อยต้องถูกตรึงไว้บนเสาอัปยศไม่ได้ จึงเลือกที่จะฆ่าตัวตาย

หากราชวงศ์ของตระกูลเจียงไม่มา บทลงโทษของเจียงไป๋เสว่คงไม่รุนแรงขนาดนั้น

สรุปแล้วถังเฉาแทยจะมั่นใจได้เลยว่าสายสัมพันธ์ครอบครัวของราชวงศ์ต้าเซี่ยจืดจางยิ่งกว่าตระกูลหลวงในเยี่ยนตูเสียอีก อาจถึงขั้นไม่เหลือความเป็นมนุษย์แล้วด้วยซ้ำ

“คนจากราชวงศ์ต้าเซี่ยมาแล้วเกี่ยวอะไรกับตราตัวตนของฉัน?”

ถังเฉาคาดคั้นเสียงเย็น สีหน้าเฉยชา

หน้าตาถังเหนียนหู่เคร่งขรึมขึ้นไปอีก น้ำเสียงเริ่มโมโหขึ้นมาแล้ว

“ที่คนจากราชวงศ์ต้าเซี่ยมาก็เพราะตราตัวตนของแกนั่นแหละ”

“ตระกูลถังของเราแค่เชิญตัวแกมา คนจากราชวงศ์บอกว่าตราตัวตนในมือแกเป็นของพวกเขาราชวงศ์ หวังว่าแกจะยอมส่งมอบแต่โดยดี”

“เป็นของพวกเขาราชวงศ์?”

ถังเฉาโมโหจนหัวเราะ ส่ายหัวอย่างขำขัน พลางกล่าวเสียงเย็น “ในเมื่อเขามาถึงตระกูลถังแล้ว เพียงแต่ยังไม่ออกหน้า ก็เพราะอยากดูว่าฉันจะฉลาดเลือกหรือไม่ใช่มั้ย?”

“ถูกต้อง”

ถังฮันเจี๋ยยืนอยู่ด้านหลัง น้ำเสียงเย็นชา “ท่านผู้นั้นไม่ใช่คนที่นายแหยมด้วยได้ อย่าว่าแต่นายเลย ต่อให้เป็นพวกเราตระกูลถังก็ต้องปฏิบัติต่อเขาอย่างนอบน้อม อย่าทำให้ท่านผู้นั้นต้องโมโหเลยดีกว่า แบบนี้ดีกับนายดีกับฉันดีกับเราทุกฝ่าย”

ถังเฉาได้ฟังแล้วกลับไม่อารมณ์เสีย เขาเดินช้าๆมาที่โซฟาในห้องรับแขกตระกูลถังท่ามกลางสายตาที่จับจ้องมาอย่างเปิดเผยของทุกคน เขานั่งลงและเทชาให้ตัวเองหนึ่งแก้ว พลางเอ่ยด้วยรอยยิ้มบางๆ “ในเมื่อเขาอยากได้ตราตัวตนของฉัน ก็ให้เขามาขอกับฉันเอง มาสั่งพวกนายที่ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องแบบนี้ใช่ได้ที่ไหน”

ตู้ม!

พอเขาพูดแบบนี้ คนทั้งตระกูลเฉาตกตะลึงกันหมด รวมถึงถังฮันเจี๋ยและถังเหนียนหู่ เหงื่อไหลลงมาตามหน้าผาก

เขาไม่สนเรื่องที่มีความแค้นกับถังเฉาแล้ว พูดขึ้นอย่างเกรี้ยวกราด “ถังเฉา นายไม่รู้จักความน่ากลัวของราชวงศ์ต้าเซี่ย คนไม่รู้ถึงไม่กลัว อย่าได้ประเมินตัวเองผิดไป!”

“น่ากลัวขนาดไหนเชียว?”

สายตาถังเฉาฉายแววดูแคลน พูดด้วยท่าทางสบายๆ “งั้นก็ออกมาให้ฉันได้ประจักษ์หน่อย”

“ตรานี่ฉันซื้อมาในราคาหนึ่งพันห้าร้อยล้าน ตอนนี้จะให้ฉันส่งมอบโดยไม่จ่ายสักแดง คนที่รู้เข้าใจว่านี่คือราชวงศ์ต้าเซี่ย คนไม่รู้นึกว่าโจรซะอีก!”

คำพูดคำจาไม่เห็นราชวงศ์ต้าเซี่ยอยู่ในสายตาเลยสักนิด

ทำเอาคนทั้งตระกูลถังตกอกตกใจกันหมด พวกเขามีสีหน้าร้อนใจ รีบบอกให้ถังเฉาหุบปาก

“ถังเฉา หุบปากซะ นายอยากตายก็ไม่ต้องลากพวกเราตระกูลถังไปด้วย!”

“ไม่ใช่พวกเราตระกูลถังที่อยากได้ตราตัวตนของนายสักหน่อย ราชวงศ์ต้าเซี่ยต่างหากที่อยากได้ นายจะทำให้พวกเราต้องลำบากไปด้วยทำไม?”

ถังเหนียนหู่ ถังฮันเจี๋ยและคนอื่นๆโกรธจนตัวสั่น

ถ้าสายตาฆ่าคนได้ ถังเฉาคงถูกธนูนับหมื่นทะลวงหัวใจไปแล้ว

“ใช่แล้ว นายพูดได้ตรงประเด็น ใช่ว่าตระกูลถังของพวกนายอยากได้ตราตัวตนของฉันสักหน่อย พวกนายจะแส่เข้ามาทำไมกัน?”

ถังเฉามองถังฮันเจี๋ยอย่างเย้ยหยันพลางกล่าว “พวกนายตระกูลถังจะยอมเป็นเบี้ยล่างไปทำไมกัน? อยากได้ตราตัวตนของฉันก็มาหาฉันด้วยตัวเอง ไม่มีความจริงใจเลยสักนิด ฉันไปล่ะ”พูดจบ ถังเฉาก็ดื่มน้ำชาในแก้วหมดในอึกเดียว และก้าวยาวๆออกไปเห็นถังเฉาจะเดินออกจากตระกูลถังแล้ว ถังเหนียนหู่สีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมาก ชี้แผ่นหลังพลางเอ่ย “หยุดเขาไว้เร็ว”ฟึ่บฟึ่บฟึ่บ!ยามของตระกูลถังรีบพุ่งเข้ามา ขวางถังเฉาไว้ถังเฉาชะงักฝีเท้า หันกลับมามองถังเหนียนหู่ “ผู้นำถัง ไม่เอาไม้อ่อน จะเอาไม้แข็งใช่มั้ย?”ถังเหนียนหู่กดดันมาก เขากัดฟันพูด “ถังเฉา ตระกูลถังเราไม่อยากเป็นศัตรูกับแก แต่แกก็อย่าได้บีบบังคับพวกเรา!”“บีบบังคับพวกนาย?”สายตาถังเฉาดุดันขึ้น “ใครกันแน่ที่บีบบังคับ? ราชวงศ์ต้าเซี่ยอะไรนั่นมาถึงแล้วไม่ใช่หรอ เชิญเขามา ฉันอยากจะเห็นจริงๆว่าใครกันที่ใจกล้าขนาดอยากได้ของของฉันถังเฉา”คำพูดเขาห้าวหาญสุดๆ ปิดตายทางถอยของตระกูลถังถังเหนียนหู่สีหน้าย่ำแย่ ตอนที่เขากำลังจะพูดบางอย่าง เกิดเสียงดังตู้มจากส่วนลึกของคฤหาสน์ตระกูลถัง พลังอันแข็งแกร่งปะทุออกมาจากนั้น เสียงคำรามที่เปี่ยมไปด้วยความกราดเกรี้ยวดังเข้ามา “ไอ้คนไว้หน้าแล้วไม่รู้จักเจียม ในเมื่อแกอยากเจอฉัน ฉันจะทำให้แกได้สมปรารถนา!”“ซื่อเจิน หักแขนหักขาเขาแล้วโยนมาให้ฉัน!”

copy right hot novel pub