ตรงไปโรงแรมเลย！

พอหลังจากเย่หรูอี้พูดคำนี้ออกมา ทุกคนที่อยู่ที่นั่นต่างตะลึง

ถังหลินก็ให้รู้สึกงง สีหน้าแสดงออกถึงความคิดไม่ถึง

พวกเขายังไม่ได้ถูกแกล้งเย้าเล่นให้เป็นที่สนุกกันเลย ไหงจึงเร่งให้มุ่งตรงไปโรงแรมเลย？

เย่จงซือกลับหยีตาอย่างเหี้ยมเกรียม มองพิเคราะห์เย่หรูอี้ “น้องเรา คิดดีแล้วเหรอ？”

เย่หรูอี้สีหน้านิ่งเฉย ตอบเสียงเยือกว่า “ฉันรู้สึกรำคาญนะ ในเมื่อเป็นการแต่งงาน ก็ให้ชัดเจนไปเลย ตรงไปโรงแรมเลย”

พอพูดจบ ทุกคนก็จึงได้รู้ในความหมายของเย่หรูอี้ ต่างคนมีแววสีหน้าหวาดวิตก

ถังหลินก็หัวเราะ คงไม่เหลือแล้วในความโหดเหี้ยมที่อยู่บนดาดฟ้าเมื่อคืนนี้

ดูท่าจะเป็นว่า เย่หรูอี้คงคิดได้แล้ว

“ที่แท้ ก็เป็นการอยากรีบแต่งเป็นของข้านี่เอง”

เขานึกกระหยิ่มอยู่ในใจ

ถังฮันเจี๋ยที่ยืนข้างหลัง กลับมองลึก ๆ ไปที่เย่หรูอี้ เขารู้สึกว่า เรื่องคงไม่ใช่ง่าย ๆ แบบนั้น

อะไรที่เป็นเรื่องเกิดขึ้นอย่างพลิกล็อคย่อมต้องมีเลศนัยแฝง โดยเฉพาะเย่หรูอี้คนนี้ ลองถ้าหล่อนทำอะไรที่ผิดไปจากปกติ ย่อมแสดงว่าหล่อนต้องมีแผนคิดเล่นงานอะไรอยู่

“ฮ่า ๆ ในเมื่อหรูอี้เร่งเร่าร้อนขนาดนี้ ก็ตัดพวกพิธีการหยุมหยิมทิ้งไปเถอะ ตรงไปโรงแรมเลย”

ถังหลินหัวเราะลั่น

คนอื่นนอกนั้นต่างมองหน้ากันและกัน ไม่กล้าจะพูดอะไรได้

ถังหลินเอื้อมมือออกทำท่าจะโอบไหล่เย่หรูอี้ แต่กลับถูกเย่หรูอี้ถลึงตาใส่ต้องหดมือกลับ

สายตาที่เยือกหนาว ปานประหนึ่งมองดูซากศพ

แต่ในสายตาถังหลินมองละเอียดลึกไปอีก กลับเห็นถึงแววตาแห่งความเย้ายวนน้อย ๆ แฝงเร้นอยู่

“จะช้าหรือเร็วฉันก็เป็นของคุณแล้ว ยังจะต้องลุกลนอะไรแบบนี้หรือ？”

หญิงสาวที่ดูเย็นชืด ลองถ้าได้โยนเสน่ห์ออกมา มันช่างแสนเย้ายวน

ในชั่วขณะนั้น ใจถังหลินตื่นเต้นจนบอกไม่ถูก ถึงขนาดไม่อยากจะอดกลั้น

“โอเค ไปกันเดี๋ยวนี้เลย！”

พูดจบ ก้าวขึ้นรถงานวิวาห์ เย่หรูอี้ก็นวยนาดดูเป็นสง่าก้าวตามขึ้นรถ รถก็ได้มุ่งไปยังโรงแรม

อีกด้านหนึ่ง บริเวณชั้นล่างของโรงแรม

ถังเฉากับเฟิ่งหวงก็ได้เข้าไปอยู่ในโถงใหญ่ของโรงแรมแล้ว

วันนี้ที่โรงแรมได้ถูกจองไว้เกือบทั้งหมด การรักษาความปลอดภัยของโรงแรมเป็นไปอย่างกวดขัน การเข้าการออกต้องผ่านการตรวจสอบบัตรเชิญอย่างเข้มงวด

ตรงหน้าประตูทางเข้าโรงแรม ตั้งภาพที่ถ่ายคู่กันของบ่าวสาวในชุดวิวาห์สวยหรู ก็คือถังหลินกับเย่หรูอี้

เพียงแต่ว่า ถังหลินชื่นมื่นเบิกบานเต็มสีหน้า แต่เย่หรูอี้กลับเย็นชาไม่เห็นความรู้สึก

ในพื้นที่บริเวณงาน คนพลุกพล่านไปทั่ว สองคนถังเฉากับเฟิ่งหวงจึงไม่ได้เป็นที่สังเกต

มีก็แต่เพียงหน้ากากบนใบหน้า และการแต่งกายที่ดูแปลกตา ที่ทำให้คนเห็นดูแปลก

“เจ้าบ่าวเจ้าสาวมาแล้ว！”

ทันใดนั้นเอง เสียงใครคนหนึ่งตะโกนมา คนในโถงโรงแรมต่างกรูกันออกไป

สีหน้าของถังเฉากับเฟิ่งหวงแสดงออกถึงความรู้สึกแปลกใจ

เวลาที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวจะมาถึงในงานฉลอง โดยทั่วไปก็ต้องอีกสองสามชั่วโมงกว่าที่จะมาถึง แต่นี่มันแค่เพิ่งเลยบ่ายโมงมาเท่านั้น

เฟิ่งหวงก็ได้แสดงสีหน้าออกแปลกใจ

“ไป ออกไปดูกัน”

ถังเฉากับเฟิ่งหวงก็จึงพากันเดินออกไปดู

แต่เพียงเดินพ้นออกประตู ก็เห็นประตูรถวิวาห์ค่อย ๆ เปิดออก ถังหลินพาเย่หรูอี้ค่อย ๆ เดินเข้าไปข้างใน

ที่เบื้องหน้าของแต่ละคน เย่หรูอี้คงดูสูงส่งเยี่ยงราชินีนาง กวาดมองและค้อมผงกหัวให้กับแขกเหรื่อไปรอบ ๆ

ส่วนถังหลินก็ดูอิ่มเอิบเต็มใบหน้าสว่างใส ให้สมกับวันนี้ที่เป็นวันสำคัญที่สุดในชีวิต

“คุณเย่ ยอมสยบแล้วจริง ๆ หรือ？”

มองดูเย่หรูอี้ไม่มีทีท่าขัดขืนใจ เฟิ่งหวงก็ให้รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

หากถ้าเย่หรูอี้ยินยอมแต่งงานกับถังหลิน งั้นการบุกฉุดเจ้าสาวของรองหัวหน้า มิเป็นการหมดความหมายไปเลยหรือ？

ถังเฉานิ่งเพ่งมองอยู่นานพักหนึ่ง ส่ายหัวเนือย ๆ “หล่อนกำลังรอคนมาช่วย”

“คนมาช่วย？”

สีหน้าเฟิ่งหวงเต็มไปด้วยความสงสัย

ถังเฉาผงกหัว “ผมเข้าใจหล่อนดี ถ้าไม่ใช่ว่ามีมือที่สาม จะไม่มีทางมาถึงที่ในงานพิธีแต่งงานนี้เด็ดขาด”

“แต่หล่อนก็อยู่ในสถานะที่หมดสภาพแล้ว วิธีที่จะคิดไปใช้ได้ นอกจากแอบเปลี่ยนตัวแล้ว ก็คงต้องหาใครพาตัวหล่อนหนีไปก่อนวันงานแต่งงาน”

ในขณะที่ถังเฉากำลังคิดหาว่าใครจะเป็นคนที่มาช่วยหล่อนนั้น พลันสายตาที่กวาดมองดูฝูงคนอยู่ เหลือบไปเห็นชายหนุ่มแขนด้วนคนหนึ่ง

เห็นสายตาที่เย็นเฉียบของเขากำลังมองไปที่เย่หรูอี้ที่อยู่ในระยะไม่ห่างกันเท่าไหร่ แววตาที่หนาวเยือก ยิ่งเหมือนว่าจะกลืนกินถังหลินลงไป

เฟิ่งหวงขมวดคิ้วเล็กน้อย “เขามาอยู่ที่นี่ได้ยังไง？”

ถังเฉาขรึมไปพักหนึ่ง ถอนหายใจว่า “ดูท่า เย่หรูอี้คงมีแต่จะหวังพึ่งเขาคนนี้แล้ว แต่ทว่า จะหวังผลคงไม่ได้มาก”

เฟิ่งหวงก็ผงกหัว ที่นี่ไม่ใช่เมืองหมิงจู แต่เป็นเมืองซื่อจิ่วเมืองพยัคฆ์ถิ่นมังกร ลำพังกำลังของเย่เทียนหลงคนเดียว ยาก！

“เดี๋ยวคอยดูไปก่อน”

ถังเฉาเอ่ยคำบอกว่า “ตอนนี้งานพิธีแต่งยังไม่ได้เริ่ม ถังหลินยังไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม”

เวลานี้ทั้งตระกูลถังล้วนยอมสวามิภักดิ์กับเขาหมดแล้ว หากไม่กลัวว่าจะเป็นการเปิดเผยตัวเองเร็วเกินไป ป่านนี้เขาคงให้ถังเหนียนหู่สั่งระงับพิธีแต่งงานนี้ไปแล้ว

สายตาส่งเย่หรูอี้กับถังหลินเดินเข้าลิฟท์ไป ถังเฉาก็พาเฟิ่งหวงกลับไปนั่งที่เดิม

...........................

เวลาผ่านไปจากวินาทีเป็นนาที

ด้วยเหตุจากคู่บ่าวสาวเข้ามายังงานที่โรงแรมก่อนเวลากำหนด แขกเหรื่อจากตระกูลเย่และตระกูลถังต่างทยอยกันเข้ามา จากบริเวณงานกว้างโล่ง กลายเป็นสภาพคนนั่งตามโต๊ะเต็มไปหมดจนดูล้น

ในชั่วครู่เดียวเท่านั้นเอง เสียงชนแก้วประสานเสียงคุยเฮฮาดูแน่นขนัดไปทั่วบริเวณงาน

เฟิ่งหวงมองสังเกตแต่ละคนที่มางาน ฉับพลันในความรู้สึกให้เห็นข้อเหมือนของแต่ละคน

นั้นก็คือบรรดาแขกที่เข้าออกไปมา ในรัศมีใกล้เคียงของแต่ละคน ต่างก็มีบอดี้การ์ดของตัวเองติดตามด้วยอยู่

แม้นว่าพวกเขาเหล่านั้นต่างไม่ได้ส่งสายตากัน แต่การเคลื่อนไหวก็บ่งให้เห็นจากการที่คอยเข้าอยู่ประชิดใกล้ตัวผู้ที่ตัวเองต้องคุ้มครอง

“ดูแล้ว ในงานแต่งงานนี้ ทุกคนล้วนรู้อะไรดีอยู่แก่ใจแล้ว..copy right hot novel pub