ตอนที่ 106 เจ้ามีอะไรปิดบังข้า

“เจ้าไม่ได้หึงข้าหรอ? เจ้าเห็นข้าสนิทสนมกับหลินไอ้ชิว เจ้าไม่รู้สึกว่าในใจเจ้าไม่สบายเลยหรอ?”

หลินหมื้นชิงตอนนี้อารมณ์ไม่ดีเลย แสดงว่านางต้องหึงแน่ เพียงแต่ไม่ยอมรับเท่านั้น

“ท่านอ๋องท่านคิดมากไปแล้ว สำหรับข้าแล้ว ท่านก็เหมือนกับคนแปลกหน้าคนหนึ่ง ทำไมข้าต้องหึงท่านด้วย?”

หลินหมื้นชิงยิ้ม แกล้งทำเป็นไม่สนใจ

เห็นท่าทางของหลินหมื้นชิงไม่สนใจ เซียวชี่จือก็ขมวดคิ้ว เขารู้สึกหงุดหงิดมาก สายตาของเขาเหมือนกำลังโกรธอยู่

หรือว่านางจะไม่ได้หึงจริง ๆ เห็นเขาดีกับผู้หญิงคนอื่น หรือว่านางไม่ได้รู้สึกอะไรเลย?

“ข้าเป็นแค่คนแปลกหน้าสำหรับเจ้าหรอ? นี่คือสิ่งที่เจ้าคิดในใจอย่างนั้นหรอ?”

สีหน้าของเซี่ยวชี่จือนิ่งไป เขามองไปที่หลินหมื้นชิงด้วยความโมโห

นี่เป็นครั้งแรกที่มีผู้หญิงพูดกับเขาแบบนี้ เป็นครั้งแรกที่บอกว่าเขาเป็นคนแปลกหน้า

อีกทั้งผู้หญิงคนนี้คือหลินหมื้นชิง เป็นชายาของเขาเอง

“ใช่ นี่เป็นควาในใจของข้า ดังนั้นท่านอ๋องจะชอบผู้หญิงคนนั้น หรือว่าคนไหน มันไม่เกี่ยวอะไรกับข้าเลย”

นางรู้สึกถึงความโกรธจากตัวของเซียวชี่จือ หลินหมื้นชิงรู้สึกกลัวขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก แต่ว่าก็ยังปากแข็งอยู่

นางไม่มีทางยอมรับหรอก ว่านางไม่พอใจ

พวกเขาสองคนไม่มีทางได้อยู่ด้วยกันตลอดชีวิต ดังนั้นความรู้สึกบางอย่างจะให้มันเกิดขึ้นไม่ได้ นางจะต้องไม่ให้มันเกิดขึ้น

เซียวชี่จือกำหมัดแน่น สายตาของเขาเต็มไปด้วยความโกรธ เหมือนแทบจะพ่นมันออกมา เผาตัวหลินหมื้นชิงให้มอดไปเลย

“เพราะเจ้าคิดว่าข้าเป็นคนแปลกหน้า เจ้าเลยมีเรื่องปิดบังข้าอยู่หลายเรื่องใช่ไหม?”

พอเขานึกถึงเรื่องที่นางไปยืมเงินของซือหม่าชิงเฟิง แต่ไม่พูดกับเขาเลยสักคำ เซี่ยวชี่จือก็รู้สึกโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ

ผู้หญิงของเขากลายเป็นคนแปลกหน้า อีกทั้งยังไปหายืมเงินกับผู้ชายคนอื่น ไม่ได้เห็นเขาอยู่ในสายตาเลย

เซียวชี่จือที่ปกติไม่เคยเกรงกลัวใคร จะทนให้หลินหมื้นชิงทำแบบนี้กับเขาได้ยังไงกัน

จู่ ๆ เซียวชี่จือก็พูดแบบนี้ออกมา ทำให้หลินหมื้นชิงรู้สึกกลัว นางไม่เข้าใจในสิ่งที่เขาพูดเลย อะไรคือนางมีเรื่องปิดบังเขาเยอะแยะมากมาย?

เขารู้อะไรแล้วอย่างนั้นหรอ?

หลินหมื้นชิงมองไปที่เซียวชี่จืออย่างระมัดระวัง คิดอยากจะดูว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ แต่ว่าปกติผู้ชายคนนี้ความคิดลึกลับมาก นางมองเขาไม่ออกเลยว่าคิดอะไร

“ท่านอ๋องทรงตรัสแบบนี้หมายความว่ายังไง? ข้ามีอะไรปิดบังท่านอย่างนั้นหรอ?”

หลินหมื้นชิงมองไปที่ดวงตาของเขา หลังจากนั้น ก็ค่อย ๆ ถามออกมา

“เจ้ามีอะไรปิดข้าอยู่ล่ะ เจ้าน่าจะรู้ดีอยู่แก่ใจ ทำไมต้องมาย้อนถามข้าอีก?”

เซียวชี่จือสังเกตุเห็นถึงความสับสนกังวลจากสายตาของหลินหมื้นชิง เขาจ้องไปในตาของนาง น้ำเสียงของเขาเหมือนกำลังโกรธอยู่

“ข้าไม่ทราบว่าท่านอ๋องทรงตรัสถึงเรื่องอะไร ข้าไม่ได้มีอะไรปิดบังท่าน ท่านอ๋องทรงคิดมากเกินไปหรือเปล่า”

หลินหมื้นชิงรู้สึกกลัวเลยหลบสายตาของเขา นางไม่กล้าสบตาเขา นางรู้สึกว่าเหมือนเซียวชี่จือจะรู้อะไร แต่ว่านางไม่แน่ใจน้ำเสียงของหลินหมื้นชิง มันทำให้เซียวชี่จือไม่พอใจมาก สีหน้าของเขาดูหงุดหงิดมากขึ้นไปอีกบางครั้งเขาเองก็อยากจะรู้จริง ๆ ว่า ผู้หญิงคนนี้กำลังคิดอะไร หรือว่าเขาจะเป็นแค่คนแปลกหน้าสำหรับนางจริง ๆ อีกทั้งยังมีการป้องกันคนแปลกหน้าด้วย“เมื่อครู่ท่านเสนาบดีชวนให้ข้าค้างที่นี่คืนหนึ่ง ข้าตกปากรับคำเขาไปแล้ว”เซียวชี่จือเงยหน้ามองไปข้างหน้า น้ำเสียงเย็นชามาก“ค้างคืน? ทำไม? ท่านทำไมถึงรับปากแบบนั้น?”

copy right hot novel pub