ตอนที่ 133 ความน่าสนใจอันล้นหลามที่มีต่อเธอ

“ตอนนี้ข้าหวังแค่อยากให้การนัดหนึ่งเดือนนั้นรีบมาถึงแบบนี้ก็จะได้พบกับหันชิงแล้วหลังจากนั้นข้าต้องหาโอกาสใกล้ชิดเขาให้มากขึ้น”

ในสมองของซือหม่าชิงเฟิงปรากฏใบหน้าที่หล่อเหลาของหันชิงในแววตาเต็มไปด้วยความเอ็นดู

การเปลี่ยนแปลงอารมณ์ของเขานั้นเซียวชี่จือรู้เห็นทุกอย่างเขาขมวดคิ้วในแววตามีความโมโหเล็กน้อย

“ข้าว่าเจ้ารักษาระยะห่างกับเขาดีกว่าหันชิงคนนี้มีความน่าสงสัยเยอะเกินไปเจ้าไม่กลัวว่าเขาเข้าใกล้เจ้าเพราะมีจุดประสงค์หรือ?”

ยิ่งซือหม่าชิงเฟิงมีสีหน้าที่สนใจหันชิงมากแค่ไหนในใจของเซียวชี่จือก็ยิ่งรู้สึกแย่มากขึ้นเท่านั้นเพราะหันชิงก็คือหลินหมื้นชิงเป็นผู้หญิงของเขาเซียวชี่จือ

ถึงเขาจะเป็นสหายกับซือหม่าชิงเฟิงมานานหลายปีแต่ผู้หญิงของตนเองเขาไม่ยอมเสียสละแน่!

“ชี่จือทำไมเจ้าถึงหาเรื่องหันชิงตลอดเลยข้ากลับรู้สึกว่าเขาเห็นข้าเป็นสหายจริงถ้าไม่เช่นนั้นอย่างเรื่องปืนพกพาที่เป็นความลับขนาดนี้เขาจะวางใจให้ข้าทำได้อย่างไรหรือเขาไม่กลัวว่าข้าจะเอาอาวุธลับที่เขาออกแบบไปทำอย่างอื่นหรือ?”

คำเตือนของเซียวชี่จือทำให้ซือหม่าชิงเฟิงรู้สึกไม่ค่อยพอใจในใจของเขาเขาเห็นหันชิงเป็นสหายสนิทตั้งนานแล้วคนอื่นว่าร้ายเขาในใจของเขาก็ย่อมไม่พอใจ

คิ้วที่ได้รูปขมวดเล็กน้อยอารมณ์ของเซียวชี่จือก็เริ่มโมโหในขณะเดียวกันความโมโหนี้ก็ต่อทอดไปถึงหลินหมื้นชิงด้วย

ผู้หญิงคนนี้ทำอะไรไม่ดีแต่กลับไปปลอมตัวเป็นผู้ชายแล้วไปรู้จักกับซือหม่าชิงเฟิงตอนนี้ก็ดีแล้วสิซือหม่าชิงเฟิงรู้สึกสนใจในตัวเธออย่างล้นหลามดูสิว่าเธอจะจัดการยังไง

“สามารถออกอาวุธลับอย่างปืนพกพาได้นั้นต้องไม่ใช่คนธรรมดาแน่นอนข้าเลยให้เจ้าระวังถ้าเกิดเขาจะทำร้ายเจ้าแต่เจ้ากลับเห็นเขาเป็นสหายคงไม่มีโอกาสแม้แต่จะต่อต้านกลับเลยนะ”

เซียวชี่จือมองใบหน้าที่หล่อเหลาของซือหม่าชิงเฟิงแล้วเอ่ยปากพูอย่างเฉยเมย

ตอนนี้ในใจของเขามีเพียงความคิดเดียวก็คือทำลายความน่าสนใจที่เขามีต่อหันชิงหลินหมื้นชิงเป็นผู้หญิงของเขาเขาไม่ยอมให้ใครหน้าไหนมาคิดไม่ซื่อกับเธอได้

“หันเจ้าอย่าหาเรื่องหันชิงได้ไหมเขาไม่เคยทำเรื่องที่ไม่ดีต่อข้าอีกทั้งเจ้าก็เคยพบเขาด้วยเจ้าคิดว่าเขาเป็นคนต่ำช้าขนาดนั้นเลยหรือ?”

รอยยิ้มบนใบหน้าของซือหม่าชิงเฟิงหายไปเขามองเซียวชี่จือด้วยสีหน้าที่แย่ในแววตามีความไม่พอใจ

“ถึงจะเป็นคนต่ำช้าแต่เขาจะจงใจแสดงออกมาให้เจ้าเห็นหรือ?เฟิงเจ้าไม่มีความระแวงเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อใดคนอย่างพวกข้านั้นสิ่งที่สำคัญที่สุดก็คือไม่ควรไปเชื่อใจผู้อื่นอย่างง่ายดาย”

เซียวชี่จือจ้องหน้าซือหม่าชิงเฟิงอย่างเย็นชาเสียงของเขาแน่วแน่และจริงจัง

สิ่งที่เขาพูดนั้นมีเหตุผลแต่ว่าซือหม่าชิงเฟิงก็ยังคงรู้สึกว่าหันชิงไม่มีทางทำร้ายเขาเขารู้สึกได้รู้สึกว่าพวกเขาทั้งสองต้องเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันแน่นอนเลยถึงได้เชื่อใจเขาโดยไม่มีเหตุผลเช่นนี้

หากว่าเป็นคนอื่นเพียงแค่มีใจวอกแวกเขาก็รู้สึกขึ้นมาได้เขาจะเป็นเหมือนกับหันชิงเช่นนี้ได้อย่างไรไม่มีใจระแวงเลยแม้แต่น้อย

“เอาเถอะข้ารู้แล้วพวกข้าอย่าพูดเรื่องนี้กันอีกเลย”

ไม่อยากพูดเรื่องของหันชิงกับเซียวชี่จือต่อเขารู้ว่าเซียวชี่จือไม่ชอบหันชิงเพราะเช่นนั้นทุกคำที่เขาพูดออกมาล้วนหาเรื่องเธอ

แต่ว่าซือหม่าชองเฟิงกลับไม่ใส่ใจเขารู้นิสัยของเซียวชี่จือเขาพูดอะไรไม่เคยอ้อมค้อมอีกทั้งพวกเขาทั้งสองยังเป็นสหายที่ดีต่อกันเขาคงไม่คิดนร้ายต่อกันหรอก

“ใช่สิปืนพกพานั้นเจ้าทำถึงไหนแล้ว?ข้าดูเหมือนสิ่งนั้นน่าจะซับซ้อนมาก”

เซียวชี่จือสูดอากาศเข้าลึกเขาทำสีหน้าให้ดูปกติไม่รู้ว่าทำไมตอนนี้แค่เรื่องที่มีความเกี่ยวข้องกับหลินหมื้นชิงเขาก็ไม่สามารถสงบอารมณ์ของตนเองได้

ไม่รู้ว่าเริ่มตั้งแต่เมื่อไหร่เขาถึงใส่ใจเรื่องของเธอขนาดนี้

“ถึงจะมีความยากบ้างแต่ก็ใช่ว่าจะทำออกมาไม่ได้เพียงแค่ต้องการเวลาหน่อยเท่านั้นเอง”

ซือหม่าชิงเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อยถึงปืนพกพานั้นจะยากกว่าที่เขาคาดไว้แต่เพื่อที่จะได้พบกับหันชิงหลังหนึ่งเดือนเขาต้องรีบสร้างออกมาให้ทันเวลา

“หันชิงคนนี้กลับสามารถออกแบบอาวุธลับเช่นนี้ออกมาได้ข้าดูเขาผิดไปจริงๆไม่รู้ว่าเขาคิดได้อย่างไรกันมาออกแบบของสิ่งนี้”

เซียวชี่จือขมวดคิ้วเล็กน้อยในใจรู้สึกภูมิใจมากหลินหมื้นชิงคิดออกได้อย่างไรขนาดเขาเองยังคิดไม่ออกเลยเธอเป็นเพียงแค่ผู้หญิงไม่มีกำลังภายในใดๆกลับคิดอาวุธที่ก้าวไกลเช่นนี้ออกได้

“ก็เป็นเพราะว่าพวกข้าต่างคิดไม่ได้กันหันชิงนั้นกลับคิดได้เลยแสดงให้เห็นว่าเขาฉลาดกว่าพวกข้าข้ามองคนไม่ผิดจริงๆหันชิงนั้นช่างแตกต่างนัก”

สิ่งที่ซื่อหม่าชิงเฟิงสนใจนั้นแตกต่างจากสิ่งที่เซียวชี่จืออยากรู้เขาแค่รู้สึกว่าหันชิงสามารถออกแบบของเช่นนี้ได้เก่งกาจมากอาวุธลับเช่นนี้ต่อให้เวลาเขาคิดทั้งชีวิตก็อาจจะคิดออกมาไม่ได้แต่หันชิงกลับคิดออกมาได้อย่างง่ายดาย“เฟิงเจ้าคิดว่าถ้าใช้อาวุธลับนี้กับการสู้รบจะเกิดอะไรขึ้น?”เซียวชี่จือเป็นนักรบแห่งแคว้นชี้ทุกครั้งที่ไปออกรบล้วนเป็นผลงานของเขาเพราะงั้นเรื่องสู้รบนั้นเขาเห็นความสำคัญเป็นพิเศษ“ชี่จือเจ้าคงไม่คิดที่จะ................”รู้จักกับเซียวชี่จือมานานหลายปีได้ยินประโยคนี้ซือหม่าชิงเฟิงก็เดาความคิดของเขาออกได้“ข้าเองคิดเช่นนี้แหละอาวุธลับพวกนี้ทำความเสียหายมหาศาลและสามารถยิงได้ไกลด้วยถ้าสามารถใช้ในสนามรบได้ก็สามรถลดความเสียหายของฝ่ายเราได้ทำให้ความตายของฝ่ายเราลดน้อยลง”

copy right hot novel pub