ตอนที่134กลัวข้าแย่งชายาของเจ้าหรือ

เซียวชี่จือไม่ได้ปิดบังความคิดของตนเองเขามองซือหม่าชbงเฟิงแล้วพูดกับเขาอย่างจิงจัง

หลังจากที่ซือหม่าชิงเฟิงฟังเขาแล้วก็ทำสีหน้าราวกับว่าครุ่นคิด

“ข้าก็รู้สึกว่าเป็นวิธีที่ดีหากทหารของฝ่ายเรามีปืนพกพาก็ไม่จำเป็นต้องใช้ร่างกายไปต่อสู้อีกแล้ว”

เงียบอยู่สักพักซือหม่าชิงเฟิงพยักหน้าเห็นด้วยว่านี่เป็นวิธีที่ดี

“แต่ว่าปืนพกพานี้หันชิงเป็นคนออกแบบถึงพวกข้าอยากเอาไปใช้ในกองทหารก็ต้องได้รับความยินยอมจากเขาก่อนถึงจะได้ไม่เช่นนั้นพวกข้าก็ไม่ต่ำช้าเกินไปหน่อยหรือ?”

ซือหม่าชิงเฟิงรู้หากว่าปืนพกพาสามารถสร้างออกมาในจำนวนที่มากในสนามรบชัยชนะก็จะเพิ่มมากขึ้นแต่ปืนพกพานี้หันชิงเป็นคนออกแบบเขาก็แค่ให้ช่วยสร้างออกมาแต่พวกเขากลับจะเอาไปใช้ในสนามรบในใจของเขารูสึกผิดเล็กน้อยไม่ว่ายังไงของชิ้นนี้ก็ไม่ใช่ของพวกเขา

“อืมเจอกันครั้งหน้าข้าจะคุยกับเขาเอง”

เซียวชี่จือเผยให้เห็นความไม่พอใจในแววตาแต่ก็ตกลง

ถ้าตามนิสัยของเขาในอดีตเขาไม่สนหรอกว่าหลินหมื้นชิงจะเห็นด้วยไหมแค่สามารถลดความเสียหายที่จะได้รับในสนามรบได้ก็เป็นเรื่องที่ดีที่สุดแล้วแต่ตอนนี้เขากลับทนไม่ได้ที่จะตอบตกลง

“ได้งั้นครั้งหน้าถ้าหันชิงนัดข้าข้าจะมาทูลเจ้าละกัน”

เห็นเซียวชี่จือไม่ได้จะใช่กลในการบังคับซือหม่าชิงเฟิงก็รู้สึกโล่งอก

พอหลินหมื้นชิงมาถึงห้องรับรองอีกครั้งทั้งสองก็พูดคุยสนุกสนานดูแล้วอารมณ์ดีไม่น้อย

วันนี้ไม่ค่อยโดนเซียวชี่จือหาเรื่องหลินหมื้นชิงเลยอารมณ์ดีเธอนั่งอยู่บนโต๊ะอาหารกับพวกเขา

พวกเขาทั้งสองพูดเยอะสุดก็คือเรื่องสู้รบหลินหมื้นชิงไม่ค่อยสนใจเรื่องนี้สักเท่าไหร่ยังไงเรื่องวุ่นวายที่ชายแดนมีคนอย่างพวกเขาคอยแก้ปัญหาเธอที่ตัวเล็กราวกับกุ้งนั้นมากสุดก็ดูแลเรื่องของตนเองให้ดีไม่จำเป็นต้องไปหาเรื่องใส่ตัวหรอก

หลินหมื้นชิงก้มหน้าทานข้าวอย่างเงียบๆเธออยากรีบกินให้หมดแล้วออกไปจากที่นี่เมื่อคืนเธอพักผ่อนไม่เพียงพอตอนนี้ง่วงมาก

ถึงจะคุยกับเซียวชี่จือตลอดแต่สายตาของซือหม่าชิงเฟิงก็ยังคงหันมามองเขาเป็นครั้งคราวทันใดนั้นเหมือนเขาจะเห็นเรื่องแปลกบางอย่าง

“ชายาข้ารู้สึกว่าเจ้าชอบทานเมนูพวกนี้นะ”

ซือหม่าชิงเฟิงดูอาหารบนโต๊ะแล้วถามด้วยสีหน้าที่เฉยเมย

หลินหมื้นชิงที่กำลังทานข้าวอยู่นั้นพอได้ยินคำพูดของเขาก็รีบวางตะเกียบแล้วเงยหน้าขึ้นมามองซือหม่าชิงเฟิงรู้สึกไม่ค่อยเข้าใจ

เธอชอบทานเมนูพวกนี้ไม่ได้หรือ?มีอะไรแปลก“มีเรื่องอะไรแปลกหรือ?”หลินหมื้นชิงมองหน้าซือหม่าชิงเฟิงแล้วถามด้วยความสงสัย“ไม่มีอะไรเพียงแค่นึกได้ว่าเพื่อนของข้าคนนึงก็ชอบทานเมนูพวกนี้เหมือนกันและข้าก็รู้สึกว่าตอนที่ชายาทานข้าวก็

copy right hot novel pub