ตอนที่ 74 เข้าไปในพระราชวัง

“กำลังคิดว่าในอนาคตข้าจะตายอย่างไร”

หลินหมื้นชิงเหลือบมองเซียวชี่จือไปปราดหนึ่ง น้ำเสียงเย็นชา

เพิ่งอภิเษกสมรส หลินหมื้นชิงก็กล่าววาจาแบบนี้ออกมา ในใจเซียวชี่จือไม่พอใจมาก แววตาที่มองไปยังนางเพลิงโกรธลุกโชน

“ขอเพียงเปิ่นหวังมีชีวิต เจ้าจะไม่ตาย เจ้าเป็นคนของเปิ่นหวัง ในโลกนี้ นอกจากข้าแล้ว ไม่มีผู้ใดสามารถให้เจ้าตาย!”

ทำไมเซียวชี่จือจะไม่รู้ว่าในใจหลินหมื้นชิงกำลังกังวลอะไร ผู้หญิงคนนี้เป็นคนฉลาดมาก การต่อสู้แย่งชิงในปรภพ แม้ว่านางจะไม่เข้าใจก็เดาได้บ้าง

หลินหมื้นชิงเป็นผู้หญิงของเขาเซียวชี่จือ ก็ได้กำหนดหนีไม่พ้นวังวนของการต่อสู้เพื่ออำนาจนี้แล้ว

“ท่านอ๋อง ข้าไม่คิดกลายเป็นเบี้ยให้พวกเจ้าไม่ว่าใคร ในโลกนี้ ไม่มีใครสามารถใช้ข้าเพื่อบรรลุวัตถุประสงค์อะไร ข้าไม่รู้ว่าฮ่องเต้พระราชทานข้าให้สมรสกับเจ้าด้วยเป้าหมายอะไร แต่ข้าไม่โง่ ข้าเดาได้ว่ามันในเรื่องนี้ต้องมีเหตุผลอะไรแน่ ๆ”

หลินหมื้นชิงเงยหน้าขึ้นมองเซียวชี่จือ เสียงเข้มงวดที่หาได้ยาก

“จุดประสงค์คืออะไร เกรงว่ามีเพียงในพระทัยฮ่องเต้เท่านั้นที่รู้ดีที่สุดแล้ว”

ไม่มีการแสดงออกบนใบหน้าของเซียวชี่จือ วาจาของหลินหมื้นชิงไม่ได้ทำให้เขารู้สึกถึงสิ่งใด ๆ ที่ไม่คาดคิด เปลี่ยนเป็นใครก็ตาม ถูกม้วนเข้าสู่ท่ามกลางการต่อสู้แย่งชิงอำนาจของราชสำนัก ล้วนรู้สึกไม่สบาย

ทั้งนี้ทั้งนั้นการต่อสู้เพื่ออำนาจของราชสำนัก ไม่ทันระวังก็ต้องร่างป่นกระดูกแตกหักเป็นชิ้น ๆ ไม่มีใครที่พัวพันเข้ามาด้วยเหตุผล

“หลังจากเข้าวังแล้ว อย่าคลาดห่างจากสายตาข้า ยิ่งอย่าวิ่งวุ่นไปทั่ว มิฉะนั้นเกิดเรื่องแล้ว เปิ่นหวังไม่รับผิดชอบต่อสิ่งที่เกิดขึ้น”

เห็นหลินหมื้นชิงไม่พูดจาอีก เซียวชี่จืออดไม่ได้เปิดปากส่งเสียงเตือน

พระราชวังเป็นสถานที่ที่แก่งแย่งชิงดีชิงเด่นกันแห่งหนึ่ง แม้ว่าหลินหมื้นชิงจะไม่ก่อให้เกิดปัญหา เกรงว่าเรื่องก็มาหาถึงศีรษะของนางจนได้ ดังนั้นหลังจากเข้าวังแล้ว ผู้หญิงคนนี้ต้องไม่คลาดออกห่างจากสายตาของเขา

“ข้าเข้าใจแล้ว”

หลินหมื้นชิงตอบรับเบา ๆ ไม่คิดอยากจะพูดอะไรมาก

เรื่องนี้ก็ต่อให้เซียวชี่จือไม่ได้เตือนนาง นางก็จะทำอย่างนี้ นางไม่เคยไปที่พระราชวังมาก่อนหรือแม้แต่คนในวังก็ยิ่งไม่เข้าใจ ถ้าบังเอิญก่อเหตุแล้ว ตนเองแม้แต่สิบศีรษะก็ไม่เพียงพอให้ขาด

ท่าทีหลินหมื้นชิงเย็นชา ทำให้เซียวชี่จือไม่พอใจบ้างในใจ ผู้หญิงคนนี้ดูเหมือนเพราะเรื่องเข้าวัง ในใจคับข้องใจมาก

เมื่อมาถึงพระราชวัง หลินหมื้นชิงจึงรู้ว่าสิ่งอะไรที่เรียกว่าสูงส่งงดงาม สิ่งก่อสร้างเช่นพระราชวังแห่งหนึ่ง หลังคากระเบื้องสีทองส่องแสงระยิบระยับเป้นประกายภายใต้แสงตะวัน

หลินหมื้นชิงงงงันไปแล้ว แต่ได้ถอนความคิดกลับมาอย่างรวดเร็ว แม้ว่าลักษณะภายนอกของพระราชวังสวยงามมากไปอีก มีประโยชน์อะไรอีกเล่า ไม่รู้ว่าในพระราชวังลึกเสียชีวิตอย่างไม่ควรไปมากน้อยเท่าไร

แม้ว่าสุขภาพจิตของหลินหมื้นชิงดีมาก แต่เป็นครั้งแรกที่ได้เข้ามาในพระราชวัง เมื่อคิดว่าจะได้เข้าเฝ้าฮ่องเต้ในเร็ว ๆ นี้ อดไม่ได้ยังรู้สึกประหม่าเล็กน้อย

หลังจากตามหลังขันทีที่นำทาง มือทั้งคู่ที่แนบลำตัวกำแน่นเป็นหมัด ตอนนี้ใจกลางฝ่ามือนาง เหงื่อซึมออกมาถี่ยิบ

เซียวชี่จือเห็นนางประหม่าแต่แกล้งทำเป็นสงบใจเย็น เขาเดินมาข้างกายนาง ริเริ่มกุมมือนางไว้

จู่ ๆ มือก็ถูกห่อด้วยความอบอุ่นกระแสหนึ่ง ในใจหลินหมื้นชิงลนลานทันที ดิ้นรนตามสัญชาตญาณ แต่เซียวชี่จือกุมไว้แน่นมาก นางไม่มีทางที่จะหลุดรอดได้ สุดท้ายได้แต่เลือกที่จะยอมแพ้แล้ว

ขันทีนำทั้งคู่มาถึงห้องโถงด้านข้างแล้ว เมื่อหลินหมื้นชิงเดินเข้าไป เพียงสัมผัสถึงแรงกดดันที่ไร้รูปลักษณ์ชนิดหนึ่ง หลังจากตนเองเข้าในพระราชวังนี้ ความรู้สึกนี้ก็ไม่เคยหายไป

เดินเข้าไปในห้องโถงด้านข้าง หลินหมื้นชิงเงยหน้าขึ้นมองไป พระเจ้าที่นั่งประธานชายหญิงคู่หนึ่งนั่งอยู่

ชายในชุดฉลองพระองค์ชุดมังกรนั่งอยู่บนเก้าอี้มังกร เหมือนทอดพระเนตรทั่วหล้า ก้มลงชมเชยทุกชีวิต ทั่วร่างของเขาแผ่ซ่านพลังที่แข็งแกร่ง

หลินหมื้นชิงเพียงมองไปที่เขาปราดเดียวแล้วย้ายสายตาออกไปแล้ว ผู้ประทับบนบัลลังก์ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นฮ่องเต้ปัจจุบัน พระบิดาของอ๋องหมิง

แต่สตรีที่นั่งข้าง ๆ ในชุดกระโปรงยาวกรมเท้าสีม่วงแดงทั้งชุด ปักด้วยดิ้นทองเย็บปักถักร้อยเป็นดอกโบตั๋นสัญลักษณ์ของความมั่งคั่งอุดมสมบูรณ์ ผมดำม้วนยกขึ้นสูง ศีรษะใส่ปิ่นปักผมหงส์ทอง แม้ว่าได้ผ่านปีที่ดีที่สุดไปแล้ว บนร่างกลับมีความรู้สึกสง่างามเปล่งปลั่งชนิดหนึ่ง

“บุตรขอกราบคารวะเสด็จพ่อ พระมเหสี”

เมื่อหลินหมื้นชิงยังแอบมองพิจารณาสองคนบนบัลลังก์เองนั้น เวลานี้เซียวชี่จือเปิดปากพูดแล้ว

“น้อมกราบคารวะฝ่าบาท พระมารดาองค์มเหสี”

หลังจากหลินหมื้นชิงได้สติกลับมา รีบโค้งคำนับด้วย “ตามสบายเถิด”เสียงเข้มงวดเปี่ยมบารมีดังมาจากบนศีรษะ ไม่ต้องเดาก็รู้ว่าเป็นเสียงของฮ่องเต้หลังจากหลินหมื้นชิงยืนตัวตรงขึ้นมา นางก้มศีรษะลงเล็กน้อย ไม่กล้าสบพระเนตรฮ่องเต้โดยตรง “เมื่อวานงานอภิเษกสมรสของบุตร วันนี้พาพระชายามาถวายชาเป็นพิเศษพ่ะย่ะค่ะ”เซียวชี่จือหน้าดูไร้อารมณ์มองดูสองคนบนบัลลังก์ น้ำเสียงไม่ร้อนไม่อุ่น ฟังไม่ออกถึงความรู้สึกใด ๆ ส่วนฮ่องเต้ลักษณะสีหน้าไร้อารมณ์เหมือนกัน ราวกับโอรสตนเองอภิเษกสมรสไม่มีความสัมพันธ์กับเขาสักนิด

copy right hot novel pub