ตอนที่ 97 ผู้ชายใส่หน้ากากปรากฎตัวแล้ว

จนกระทั่งกลางคืน เซียวชี่จือก็ไม่ได้มาอีก หลินหมื้นชิงจึงรู้สึกโล่งใจมาก

เพราะเรื่องวันนี้ที่ออกนอกตำหนัก ไม่รู้ว่าทำไม เธอมักจะรู้สึกว่าเซียวชี่จือเริ่มสงสัยอะไรบางอย่างแล้ว สิ่งที่เธอกลัวที่สุดนั้นกำลังเผชิญหน้ากับเธออยู่

ดีที่คืนนี้เขาไม่ได้มา หลินหมื้นชิงเลยโล่งใจไม่น้อย

เธอนอนอยู่บนเตียง แต่กลับไม่ง่วงนอนเลย ถึงแม้จะให้ซือหม่าชิงเฟิงช่วยเรื่องสร้างปืนพกพาแล้ว แต่ก็ไม่รู้ว่าเขาสามารถสร้างออกมาได้ไหม ถ้าตามความสามารถของยุคสมัยนี้ เป็นเรื่องที่ยากพอสมควร

ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน หลินหมื้นชิงเริ่มรู้สึกง่วงแล้ว ในตอนที่เธอกำลังจะหลับนั้น ก็มีเงาของผู้ชายคนนึงปรากฎตรงหน้าเธอ

เสียงฝีเท้าของผู้ชายเบามาก แต่ชาติก่อนเธอเป็นนักฆ่า หลินหมื้นชิงเลยกระตือรือร้นระวังตัวอยู่ตลอดเวลา เพราะเช่นนั้นตอนที่ผู้ชายเดินมาใกล้เตียง เธอก็เริ่มรู้สึกได้แล้ว

“ใคร！”

เธอลืมตา แล้วลุกขึ้นมานั่งด้วยความรวดเร็ว มองไปหาผู้ชายที่อยู่ไม่ไกลด้วยความระแวง

พอหลินหมื้นชิงเห็นชัดใบหน้าของผู้ชายคนนั้นแล้ว ในใจของเธอก็สั่น ราวกับว่าโดนฟ้าผ่า

ผู้ชายที่อยู่ตรงหน้าใส่ชุดสีดำ ร่างกายสูงสง่า รอบๆเผยให้รู้สึกถึงความเยือกเย็น สิ่งที่ทำให้หลินหมื้นชิงตกใจนั้น คือใบหน้าของผู้ชายคนนี้ใส่หน้ากากอยู่ เป็นเหมือนผู้ชายที่เธอฝันเห็นบ่อยๆคนนั้นทุกอย่างเลย

เพราะงั้นพอมองเขาอีกครั้ง หลินหมื้นชิงนอกจากตกใจแล้วก็คือความกลัว

ผู้ชายคนนี้จะปรากฏตัวแค่ในฝันไม่ใช่หรือ? ตอนนี้โผล่มาต่อหน้าเธอจริงๆเช่นนี้ เกิดอะไรขึ้น ผู้ชายคนนี้เป็นใคร

“เจ้าเป็นใคร?”

หลินหมื้นชิงมองผู้ชายที่กอดแขนยืนอยู่ด้วยความระแวง ในแววตาเผยให้เห็นถึงความเย็นชา

เธอไม่ใช่คนโง่ ดูท่าแล้วนี่ไม่ได้เป็นเพียงแค่ความฝัน แต่เป็นจริงมาก แต่ทำไมนะ เธอกลับจำไม่ได้เลยว่าเคยพบชายหน้ากากคนนี้

“ทำไม ลืมข้าแล้วหรือ? ระหว่างพวกข้านั้นเคยมีเรื่องอย่างว่าเกิดขึ้นด้วยนะ”

ผู้ชายคนนั้นยืนอยู่ที่เดิมไม่ขยับ เขามองหลินหมื้นชิงจากที่สูง เสียงเริ่มแหบ ทำให้คนรู้สึกอึดอัดในใจ

“เจ้าเป็นใครกันแน่? ก่อนหน้านี้เจ้าทำอะไรข้าหรือ?”

คำพูดของผู้ชายทำให้หลินหมื้นชิงโมโหในใจ แววตาเต็มไปด้วยความแค้น ผู้ชายเขาพูดเช่นนี้แล้ว ก็แสดงว่าฝันนั้นเกิดขึ้นจริง ไม่ได้เป็นเพียงแค่ความฝัน

แต่ว่าทำไมเธอถึงจำไม่ได้ ทำไมถึงคิดไม่ออกล่ะ ในอดีตระหว่างเธอและเขาเคยมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกันแน่นะ

อีกอย่างหากว่าเธอเคยมีอะไรกับชายใส่หน้ากากคนนี้จริง งั้นคืนวันที่แต่งงาน ทำไมถึงเป็นครั้งแรกของเธอล่ะ นี่มันเรื่องอะไรกัน?

หลินหมื้นชิงรู้สึกว่าหัวโต เธอคิดไม่ออกว่าเกิดอะไรขึ้นกันแน่ คิดไม่ออกว่าผู้ชายใส่หน้ากากคนนี้เป็นใคร

“ข้าเป็นใครนั้นไม่สำคัญ ข้าได้ข่าวว่าเจ้าออกแบบอาวุธใหม่ที่เรียกว่าปืนพกพาหรือ? ภาพออกแบบนั้นเจ้าวาดเองจริงหรือ?”

แววตาที่ดำสนิทของผู้ชายจ้องหลินหมื้นชิง แล้วถามอย่างเฉยชา

ได้ยินคำว่าปืนพกพาจากปากของผู้ชายคนนี้ หลินหมื้นชิงก็ใจหาย ในใจรู้สึกรนไปหมด เรื่องปืนพกพานั้นมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นที่รู้ ผู้ชายใส่หน้ากากที่อยู่ตรงหน้าคนนี้รู้ได้อย่างไร?

“เจ้ารู้เรื่องปืนพกพาได้อย่างไร? เจ้าได้ยินมาจากไหนหรือ?”

หลินหมื้นชิงไม่ตอบแต่กลับถามกลับ เธอมองผู้ชายใส่หน้ากากที่อยู่ตรงหน้า แล้วถามกลับด้วยความเย็นชา

เรื่องปืนพกพานี้เธอปิดบังมาอย่างดี มีคนไม่มากนักที่รู้ แต่ชายใส่หน้ากากนี้กลับรู้ เพราะงั้นเธอต้องระวังมากขึ้น ถ้าผู้ชายคนนี้เป็นศัตรูของเธอ เธอต้องห้ามประมาท

“ไม่บอก!” แววตาของหลินหมื้นชิงมีประกาย เธอเห็นแววตาของผู้ชายใส่หน้ากากอย่างชัดเจน แววตาของเขาแฝงไปด้วยความชื่นชม หลินหมื้นชิงจ้องผู้ชายใส่หน้ากากด้วยความเยือกเย็น อีกมือนึงหยิบมีดสั้นที่อยู่ใต้หมอน เพียงแค่ผู้ชายคนนี้เดินเข้ามาแค่ก้าวเดียว เธอก็จะฆ่าเขาเลยเห็นหลินหมื้นชิงไม่ตอบสนองอยู่พักใหญ่ และไม่พูดอะไรด้วย ชายใส่หน้กากเลยขมวดคิ้วเล็กน้อย จากนั้นก็เดินเข้าไปหาเธอก้าวใหญ่ และหลินหมื้นชิงก็โฉยโอกาสได้ เธอยื่นมีดออกไปแล้วแทงไปที่หน้าอกของเขา ยังไงก็เคยเป็นนักฆ่า ถึงไม่มีกำลังภายในใดๆ แต่เธอคุมความเร็วได้ดี ไม่ใช่คนธรรมดาที่ไหนสามารถมาเทียบได้ เห็นมีดกำลังจะแทงเข้าไปที่อกของเขาแล้ว หลินหมื้นชิงยิ้มที่มุมปาก ความต้องการฆ่าในแววตาของเธอเพิ่มมากขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

copy right hot novel pub