ตอนที่425 เรื่องที่อยู่เบื้องหลัง
ปาลีที่ยืนอยู่หน้ากระจกของห้องน้ำ กำลังล้างมืออย่างเหม่อลอย ข้างหลังของปาลีมีพนักงานหญิงทำความสะอาดอยู่ เธอใส่ชุดทำงาน สวมหมวกและใส่ผ้าปิดจมูก จนทำให้ไม่สามารถดูอายุของเธอออกได้ ตอนนี้ในห้องน้ำมีแต่พวกเธอสองคน ยิ่งดูเงียบสงบขึ้น
เวลานี้ วิสาข์ก็ผลักประตูห้องน้ำแล้วเดินเข้ามา
ปาลีได้เห็นวิสาข์จากกระจกทันที สีหน้าเธอนิ่งไป คนที่อยากหลบหนียังไงก็หลบหนีไม่ได้
“หวาน”วิสาข์เดินมาถึงข้างๆปาลีแล้วเรียกชื่อเล่นของเธอเบาๆ
ปาลีเคยได้ยินวิสาข์ใช้ชื่อนี้เรียกขวัญชีวีไปหลายครั้ง ดังนั้นเธอรู้สึกเกลียดชื่อนี้มาก หันตัวแล้วสบกับสายตาของวิสาข์ เธอพูดด้วยเสียงจางๆ“ดนุพลยังรอฉันอยู่ ขอตัวก่อน”
“หวาน เธอพูดกับฉันดีๆหน่อยสักครั้งก็ไม่ได้หรอ”วิสาข์จับมือของปาลีมาอย่างเศร้าใจ “วันนั้นที่วิ่งไปบ้านตระกูลกันตพัฒน์เป็นฉันผิด ถ้าทำให้เธอลำบากใจฉันขอโทษ แต่เรื่องระหว่างเธอกับดนุพลนั้นมันต้องการพิจารณาให้ดีจริงๆ พวกเธอไม่.....”
“พอแล้ว”ปาลีมองไปพนักงานทำความสะอาดที่กำลังทำงานอยู่ เธอกลัววิสาข์จะปากไวหลุดพูดคำไม่ควรพูดออกมา เลยรับพูดขึ้น“ตรงนี้ไม่ใช่ที่คุย ต่อไปมีเวลาแล้วฉันค่อยนัดคุณออกมา เราค่อยคุยกันดีๆ”
“จริงหรอ”เห็นปาลีพูดแบบนี้ วิสาข์เริ่มรู้สึกดีใน“ก็ได้ งั้นฉันรออยู่นะ”
ปาลีตอบ‘อ่อ’ไปเบาๆ ดึงมือที่อยู่ในมือของวิสาข์ออกแล้วก็เดินออกจากห้องน้ำ
วิสาข์เก็บมือกลับแล้วก็เดินออกไปด้วยกัน
พอทั้งสองคนเดินออกไป พนักงานทำความสะอาดอยู่ก็ลุกขึ้นมา ดวงตาที่สวยงามของเธอเปล่งประกายความดุร้ายออกมา ถ้าปาลีได้เห็นดวงตาก็คู่นี้ก็ต้องจำออกว่าคนนี้เป็นคนที่เธอกับดนุพลกำลังตามหาอยู่---โสรจ
เห็นปาลีและวิสาข์ไปแล้ว โสรจก็จับไม้กวาดเดินออกห้องน้ำหญิงแล้วก็หันเดินเขาห้องน้ำผู้ชาย
ในห้องน้ำผู้ชาย มีพนักงานที่แต่งตัวเหมือนโสรจกำลังตั้งใจทำงานอยู่ พอเห็นโสรจเดินเข้ามาเขาก็บ่นว่า“ไอ้พวกคนรวยนี่แม้แต่งตัวหรูๆ แต่ไม่มีควอลิตี้เลยจริงๆ หลังเข้าห้องน้ำแล้วก็ไม่กดน้ำล้างเลย น่าขยะแขยงจริงๆ”
ฟังเสียงของเขาเป็นคนที่อายุสูง
โสรจอดไม่ได้มองบน“นี่ฉันให้แสร้งทำเป็นพนักงานทำความสะอาดแค่อยากให้แกได้เข้ามาเท่านั้น ไม่ใช่อยากให้แกมาทำความสะอาดจริงๆ ”
ลุงคนนั้นหยุดมือที่ทำงาน หันมาพูดอย่างซื่อตรง“ถึงเป็นแบบนี้ก็จริง แต่เป็นงานนี้ทำให้ฉันสามารถเข้ามาได้งั้นฉันก็ต้องทำมันให้ดี ”เมื่อหยุดไปชั่วขณะเขาก็พูดต่อ“ใช่แล้ว เธอบอกว่าเพียงแค่ฉันเข้ามาในนี้ฉันก็จะได้เจอลูกสาวของฉัน จริงหรอ ฉันจะได้เจอเธอเมื่อไหร่”
เมื่อได้ยินลุงคนนี้พูดถึงลูกสาวตนเอง ดวงตาของโสรจก็ฉายความร้ายกาจออกมา แต่ก็โดนเธอซ่อนไว้เร็วๆ แล้วพูดว่า“เธอไม่ต้องรีบเลย ตอนนี้ลูกสาวเธอมาแล้ว”
“มาแล้ว งั้นรีบพาฉันไปเลย”ลุงคนนั้นรีบทิ้งเครื่องมือในมือ แล้วดึงผ้าปิดจมูกออกมา ทันในนั้นใบหน้าของเขาก็ปรากฏออกมา เป็นพ่อของปาลี ธาม
สามวันก่อน ธามทำไร่เสร็จกลับบ้านก็เห็นโสรจที่รอเขาอยู่ในลาน
ธามไม่เคยเจอโสรจมาก่อนเลยไม่รู้จักเธอ แต่พอโสรจเอ่ยปากพูดธามก็เชื่อที่เธอพูดไป เพราะเธอได้พูดถึงปาลีตั้งแต่สี่ปีก่อนที่ปาลีไปต่างประเทศ ธามก็ไม่เห็นเธออีก คราวนี้ที่ปาลีกลับมา เพื่อไม่อยากให้พัวพันถึงธามเลยไม่ได้กลับบ้านไป บวกกับการปกปิดของจาริณี ดังนั้นก่อนที่โสรจมา ธามล้วนไม่รู้เลยว่าปาลีกลับมาแล้วและหลายวันมานี้จาริณีล้วนมาดูแลขวัญชีวีในเมือง ดังนั้นเลยไม่ได้สนใจธาม เรื่องที่ธามมาเมืองเอแล้วนอกจากโสรจแล้วไม่เคยมีใครรู้มองเห็นสีหน้าที่ตื่นเต้นของธาม โสรจยิ้มอย่างร้ายกาจ เพียงแต่เธอได้ฝส่ผ้าผิดจมูกไว้ธามเลยมองไม่เห็น แต่โสรจยังคงพูดอย่างไร้อารมณ์“ปาลีในตอนนี้ไม่เหมือนเมื่อก่อน เธอไม่เพียงแต่มีเงินมีทอง ยังมีฐานะที่สูงส่ง คนที่อยู่รอบๆเธอล้วนเป็นคนพวกชนชั้นสูง ถ้าเธอออกมาหาเขาแบบนี้ เขาจะต้องขายหน้าแน่นอน เธอฟังของฉันเลย ถึงเวลาแล้วฉันจะให้พวกเธอสองคนได้เจอกัน”
copy right hot novel pub