บทที่234 ร่วมมือกัน

“เรื่องของเขาเป็นที่รู้กันดี จะให้แก้ปัญหากันแบบส่วนตัวเห็นทีจะไม่ได้ ไม่ว่าใครจะรับคดีนี้ก็ได้ผลเหมือนกันนั่นแหละ”

ฉูเจ๋อหยางแจ้งถึงผลที่ร้ายแรงที่สุดให้เธอทราบ

แน่นอนว่าเขาเป็นคนให้คนปล่อยเรื่องนี้ออกไป เขาต้องไม่ให้โอกาสตระกูลจางได้พลิกเรื่องนี้แน่ ถึงแม้หนานเทียนหยางอยากจะเข้ามาจัดการก็ตาม ต่อให้ใช้บารมีของเขาก็ยังไม่สามารถมาบิดเบือนเรื่องใหญ่ขนาดนี้ได้

คนที่ได้รับความเสียหายเป็นลูกสาวของรัฐมนตรี จางเจิ้งกวางหนีคุกไม่พ้นแน่ แค่เพียงเข้าไปแล้วอย่าให้พูดเลยว่า หลิวเซิ่งจะให้คนของเขาข้างในจัดการดูแลเป็นพิเศษอย่างไร

หนานฉิงไม่ทราบว่าเรื่องจะร้ายแรงถึงเพียงนี้ แต่ก่อนจางเจิ้งกวางก็ทำเรื่องเช่นนี้มาไม่น้อย เสร็จแล้วก็ใช้เงินปิดปาก เธอยังงงที่คุณตาบอกว่าครั้งนี้มันไม่เหมือนกัน มันจัดการลวกๆไม่ได้ คุณตาถึงได้ต้องลากเธอมาขอร้องให้หลานสาวช่วย

ตอนนี้อาเจ๋อมาพูดเช่นนี้ เรื่องนี้ก็ไม่มีทางไปแล้ว

“อาเจ๋อ ไม่มีทางอื่นแล้วหรอคะ” ถ้าหากว่าช่วยจางเจิ้งกวางไว้ไม่ได้ เธอจะไปสู้หน้าคุณตาได้อย่างไร จางเจิ้งกวางไอ้งี่เง่าทำอะไรก็ไม่รู้จักคิดหน้าคิดหลัง ทำไมไม่รู้จักถามประวัติก่อนที่จะทำอะไรมั่วซั่ว

คราวนี้แกว่งเท้าหาเสี้ยนแล้ว

ฉูเจ๋อหยางตอบอื้อออกมาอย่างไม่ถึงกะเย็นชาแต่ก็ไม่ได้แยแส

“อาเจ๋อ ฉันจะไปดูสถานการณ์ตอนนี้ก่อน ยังไงฉันจะไปหาคุณนะคะ” ใจหนานฉิงไม่โทษฉูเจ๋อหยาง ยังไงมันก็เป็นเพราะจางเจิ้งกวางรนหาที่เอง ยังถูกไลฟ์สดออกอากาศอีก ตอนนี้คิดจะหาหนทางคงอยากแล้ว

พอวางสาย ถังฉีตงซึ่งอดไม่ได้พูดอยู่เป็นเวลานานก็พูดขึ้น “สมองผู้หญิงคนนี้ใหญ่แค่ลูกวอลนัตอย่างนั้นหรอ หล่อนทำอย่างกับคุณเป็นพระเจ้าอย่างนั้นล่ะ”

ที่จริงฉูเจ๋อหยางก็ไม่ได้สนใจ เขาวางโทรศัพท์ที่เพิ่งซื้อมาใหม่เอาไว้ข้างๆ และลงมือแก้ไขเอกสารอีกครั้ง

“....” ถังฉีตงเห็นอาการผิดปกติของฉูเจ๋อหยาง เขาพูดอะไร ตานั่นก็ทำตัวเหมือนว่าเขาไม่ได้อยู่ตรงนั้น เหมือนกับว่าเขาเป็นคนบ้า หรือว่าเขาโดนเพื่อนแกล้งจนเป็นบ้า

ได้ได้ได้ ไม่สู้ก็ได้

“ได้ พวกเราจะทำงานหนักสุดชีวิต งานที่ค้างอยู่ผมจะไปดูซะหน่อย” ถังฉีตงทางหนึ่งก็ไม่ค่อยวางใจหนูน้อยหมวกแดงที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ อีกทางหนึ่งก็เอือมต่อความเย็นชาของเพื่อนรักเต็มที

ออฟฟิตแห่งนี้กำลังจะกลายเป็นโรงเก็บน้ำแข็งขนาดใหญ่

ฉูเจ๋อหยางเห็นถังฉีตงกำลังจะหมุนตัวไปเขาก็เปิดปากพูดขึ้นอย่างเยือกเย็น “ลิ่วเอ่อร์ติดเบ็ดเสิ่นลั่งแล้ว”

“ผมไป” ถังฉีตงหยุดฝีเท้าลงและพูดอย่างแปลกใจ “ลิ่วเอ่อร์ติดต่อกับเสิ่นลั่งตั้งแต่เมื่อไหร่ มันช่างแกว่งเท้าหาเสี้ยงซะจริง”

ทำไมคนของเขาไม่เห็นส่งข่าว อาเจ๋อที่ดูเหมือนจะไม่สนใจอะไร แต่ทำไมรู้ข่าวเร็วกว่าพวกเขาอีก

สีหน้าฉูเจ๋อหยางยังคงไม่มีอะไรเปลี่ยน เพียงแต่นัยน์ตานั้นดำดิ่งลึกลงเท่านั้น เสียงเบายากที่จะบ่งบอกความคิดที่แท้จริงของเขา “ลิ่วเอ่อร์ตั้งกลุ่มคนขึ้นมาหน่วยหนึ่งเพื่อตามหาเสิ่นชีชี”

“ต่อให้หานังผู้หญิงคนนั้นเจอ เสิ่นลั่งก็ไม่มีทางที่จะไม่รู้ความตั้งใจของลิ่วเอ่อร์หรอก” การตามหาเสิ่นชีชีที่จริงแล้วเป็นจุดเปลี่ยนที่ดี แต่ว่าเสิ่นลังก็เรื่องเยอะใช่เล่น

มุมปากฉูเจ๋อหยางยกขึ้นแสยะยิ้มอย่างไม่ทราบสาเหตุที่แน่ชัด “ตราบใดที่เขายังแข็งแรง ไม่มีเรื่องอะไรที่ทำไม่ได้ เพื่อที่จะเข้าใกล้เสิ่นลั่ง ลิ่วเอ่อร์ไม่เพียงแต่ได้รับบาดเจ็บ ใบหน้าด้านซ้ายก็ดูเหมือนจะเสียโฉม”

การตั้งใจเลือกที่จะให้บาดเจ็บที่ใบหน้าซีกซ้ายก็เพื่อที่จะปกปิดรอยแผลเป็นอันน่าอับอาย เขาคิดว่าเช่นนี้จะสามารถลบล้างทุกสิ่งได้อย่างนั้นหรือ มันคงจะเป็นแบบนั้นไม่ได้

แม้ว่าแผลเป็นจะไม่ได้อยู่ตรงนั้นก็ตาม แต่มันก็ถูกตราตรึงอยู่ในใจของลิ่วเอ่อร์อยู่ดี

“ลิ่วเอ่อร์เจ้าเล่ห์นัก ผมจะบอกให้ลูกน้องคอยระวังมากขึ้น” สายตาเจ้าเล่ห์ของถังฉีจริงจังขึ้นมา เพื่อให้บรรลุเป้าหมายสามารถทำได้ถึงขนาดนี้ ถือว่าน่ากลัวมาก

สำหรับเขาจะให้วางมือนั้นยากมาก ยิ่งกับศัตรูไม่ต้องพูดถึง

“ไม่ต้อง คุณไปบอกเสิ่นเย่าที” เขามีแผนอื่น

ถังฉีตงคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะพูดว่า “คุณหมายถึงเสิ่นเย่าที่ไม่หล่อคนนั้นน่ะหรอ”

คนที่มีอำนาจในตระกูลเสิ่นตอนนี้ก็คือเสินลั่ง เสิ่นชีชีก็นับว่าเป็นที่รักใคร่ของหลายๆคน สำหรับเสิ่นเย่าแม้ว่าจะแซ่เสิ่นเหมือนกันแต่ว่ามาจากบ้านที่สอง ซึ่งถือว่าเป็นลูกนอกสมรส โดยปกติแล้วจะไม่ถูกกล่าวถึง ได้แต่พยายามยืนด้วยลำแข็งของตนเองเท่านั้น ด้วยการเปิดสำนักพิมพ์นิตยสารในอาคารติ่งเซิ่ง ถึงจะไม่ได้ดังมากแต่ว่าก็ไม่เลว

แต่เมื่อเทียบกับบ้านใหญ่แล้ว ยังห่างไกลกันเป็นหมื่นเป็นพันโยด

“ได้เวลาแล้ว” ดวงตาสีดำขลับของฉูเจ๋อหยางกระพริบพร้อมพูดกับถังฉีตงอย่างมีลับลมคมใน

“ถึงเสิ่นเย่าจะเป็นคนของตระกูลเสิ่น แต่เขาก็ไม่สามารถต่อกรกับเสิ่นลั่งได้” ความร้ายกาจของเสิ่นลั่งปรากฏอยู่ตรงหน้า เขาไม่สนใจว่าใครจะว่าเขา อีกอย่างก็ไม่มีใครกล้านินทาเขาลับหลังเท่าไหร่นัก

ในเมืองจิ่นอันตระกูลเสิ่นเหมือนเป็นคนชี้ถูกผิด มีอิทธิพลมากจนแทบจะไม่มีใครกล้าต่อกร

ไม่รู้ว่าเพื่อนรักคิดจะให้เสินเย่าเข้ามายุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ได้อย่างไร แต่ว่าเขาก็รู้ว่าเพื่อนรักตัดสินใจเช่นนี้เขาต้องมีเหตุผลของตัวเองแน่

“เสิ่นเย่าไม่ใช่ไม่มีความสามารถ เขาแอบซ่อนมันเอาไว้ ผู้ชายที่ถูกหยามเกียรติรอยคอยแค่โอกาสเพียงครั้งหนึ่ง” นานมากแล้ว ที่ฉูเจ๋อหยางและเสิ่นเย่าได้พบกัน พวกเขาพบกันเป็นการส่วนตัวอยู่หลายครั้ง”

เสิ่นเย่าไม่ใช่ไม่มีความสามารถเพียงแต่ซ่อนตัวเองเอาไว้ลึกมาก สำนักพิมพ์เขาทำขึ้นเพื่อให้คนตระกูลเสิ่นเห็นเท่านั้น ทำให้คนในตระกูลเสิ่นเห็นว่าเขาก็เป็นเช่นนี้ เพื่อลดความตื่นตระหนกในใจ

“ในเมื่อพูดแบบนี้ แสดงว่าเสิ่นเย่าก็ไม่ได้ซี่อสัตย์กับตระกูลเสิ่นสักเท่าไหร่” ถังฉีถงยังไม่ค่อยวางใจ ต่อให้เสินเย่ามีความสามารถ แต่ว่าภาระหน้าที่ของพวกเขาในครั้งนี้จะมีความผิดพลาดไม่ได้สักนิด

เปิดทางให้คนเข้ามา ต้องคอยระวังอยู่สักหน่อย

ฉูเจ๋อหยางรู้ถึงความกังวลของถังฉีตง “ถึงแม้ว่าแม่ของเสิ่นเย่าจะไม่อยู่แล้ว แต่ว่าชายชราเสิ่นนั้นยังอยู่ ขอเพียงเขายังไม่ตาย คนที่มีอำนาจในตระกูลเสิ่นนั้นถูกแทนที่ได้ตลอดเวลา”

“อาเจ๋อ คุณหมายความว่าเสิ่นเย่าต้องการที่จะยึดอำนาจหรอ” ถังฉีตงตาเป็นประกาย ถ้าหากว่าเสิ่นเย่าต้องการยึดอำนาจ อย่างนั้นการร่วมมือกับพวกเขาก็ใช่ว่าเป็นไปไม่ได้

นิ้วมือเรียวยาวของฉูเจ๋อหยางแตะไปที่แท๊ปเล็ตบนโต๊ะอย่างราบเรียบ ก่อนจะมีเสียงดังขึ้น “ติ๊ง ติ๊ง”ผ่านไปนานก่อนเขาจะพูดขึ้นอย่างไม่เร็วไม่ช้า “ไม่ สิ่งที่เขาต้องการคือการแก้แค้น”แก้แค้นให้แม่ผู้น่าสงสารของเขาแม่ของเสิ่นเย่าไม่ได้เต็มใจที่จะเป็นภรรยาที่สามของชายชราเสิ่น ตอนนั้นชายชราเสิ่นเห็นว่าแม่ของเสิ่นเย่ารูปร่างหน้าตาคล้ายกับคนรักคนแรกของตน จึงได้ใช้เส้นสายเพื่อบีบบังคับเธอ บังคับให้เธอให้กำเนิดบุตรชายให้แก่เขาถ้าเขาไม่ได้สืบเรื่องนี้ เขาก็คงไม่มีทางเชื่อว่าเสิ่นเย่าคิดอยากล้างแค้นตระกูลเสิ่นการแสดงออกในปัจจุบันของเสิ่นเย่า ทำให้เขาแน่ใจว่า แววตาความเกลียดชังของเสิ่นเย่านั้นไม่ได้แกล้งทำ“ทำไม” ถังฉีตงยังไม่เข้าใจ“เรื่องอื่นคุณไม่ต้องสนใจ คุณแค่ไปติดต่อกับเสิ่นเย่าก็พอ” ฉูเจ๋อหยางไม่ได้อธิบายอะไรมากนอกจากเรื่องขอตกลงระหว่างเขาและเสิ่นเย่าถังฉีตงพยักหน้าและไม่ได้ถามอะไรต่อ

copy right hot novel pub