บทที่ 396 รับเป็นพ่อให้

“ตาแก่ๆ คุณได้ยินหรือยัง เรามีหลานแล้ว อาเจ๋อมีลูกแล้ว！” คุณนายฉูส่งเสียงร้องแว้ดๆใส่นายท่านฉู กระโดดโลดเต้นอย่างดีอกดีใจ

คุณท่านฉูที่เดิมทีไม่ได้ใส่ใจ มาคราวนี้ก็อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วขึ้น

มีหลาน?

นี่มันข่าวดีนี่นา

ดังนั้น คุณท่านฉูเองก็เริ่มอยู่ไม่นิ่งแล้วเหมือนกัน

ฉกเอาโทรศัพท์จากมือคุณนายฉูมา เสียงทุ้มต่ำเหมือนฉูเจ๋อหยางเป๊ะๆ แต่ทว่าก็ดูร่วงโรยเพราะตามอายุที่อยู่มานานแล้ว “อาเจ๋อ ที่แกพูดจริงไหม? พวกฉันจะมีหลานจริงๆแล้วใช่ไหม?”

“ครับ แต่ร่างกายของรุ่ยรุ่ยไม่ค่อยแข็งแรงดีเท่าไหร่ พาไปหาพ่อแม่ตอนนี้ไม่ได้ พ่อครับถ้ามีเวลาก็พาแม่มาหาที่นี่ก็ได้นะ” ฉูเจ๋อหยางแผนสูง ค่อยๆวางแผนให้รุ่ยรุ่ยได้เจอกับปู่ย่า

คุณท่านฉูกับคุณนายฉูมองตากัน นิ่งอึ้งไป

เกือบจะคิดว่าตัวเองได้ยินอะไรผิดไป

คุณนายฉูค่อยๆถามขึ้นอย่างระมัดระวังว่า “นี่ลูกชาย แกจะบอกว่าแฟนแกชื่อรุ่ยรุ่ย? ตอนนี้กำลังตั้งครรภ์ร่างกายเลยไม่ค่อยแข็งแรงงั้นหรอ?”

คุณท่านฉูเองก็คิดแบบนั้น

ความคิดที่โผล่แว็บเข้ามาในหัวเมื่อกี้ ต้องเป็นเรื่องเข้าใจผิดแน่ๆ！

ฉูเจ๋อหยางเข้าใจ ถ้าจู่ๆไปบอกว่าทั้งสองมีหลานแล้ว และหลานก็สี่ขวบแล้วด้วย ท่านทั้งสองอาจจะรับไม่ค่อยได้

แต่ว่าถ้ารับได้แล้ว คิดว่าคนที่จะถูกบ่นจนหูชาก็คือเขา

ถึงอย่างไรเขาเองก็กว่าจะรู้ตัวว่ามีลูก อีกอย่างเขายังทำไม่ดีกับเป้ยฉ่ายเวยไว้เยอะ.....

เฮ้อ！

เพื่ออนาคตที่สดใส เขาก็ต้องทำได้แค่รับผิดชอบเอง

“ไม่ใช่ครับ รุ่ยรุ่ยเป็นลูกของผม ตอนนี้สี่ขวบแล้วครับ แม่ของเขาชื่อเป้ยฉ่ายเวย เป็นผู้หญิงที่ผมพามาอยู่ด้วยวันนี้นั่นแหละครับ” ฉูเจ๋อหยางอธิบายอย่างนุ่มนวล ที่นานๆทีเขาจะพูดออกมาแบบนี้

คุณนายฉูกับคุณท่านฉูพูดอะไรไม่ออก

สี่ขวบแล้ว?

สี่ปีก่อนไม่ใช่ว่าลูกชายยังคบอยู่กับแฟนสาวสมัยมหาลัยหรอกหรอ? แถมยังรักอย่างกับอะไรดี

คงไม่ใช่ว่า.....

คุณนายฉูสูดลมหายใจเข้าลึกๆให้กับความคิดของตัวเอง

“อาเจ๋อลูก แกบอกแม่มาดีๆ รุ่ยรุ่ยอะไรนี่ใช่ลูกแกไหม? หรือว่าแกแค่รับเป็นพ่อให้?”

คุณท่านฉูมีสีหน้านิ่งขรึม ในใจอยากเอามือกุมหน้าซะเต็มทน

เขารู้ว่าลูกชายของตัวเอง ไม่มีทางทำเรื่องใช้ไม่ได้อะไรอย่างนั้นออกมาแน่ๆ

เส้นเลือดตรงขมับของฉูเจ๋อหยางเต้นตุบๆ

บนโลกใบนี้คนที่เขากลัวมีอยู่สองคน คนที่ทำให้เขาทั้งรักทั้งโกรธทั้งจนปัญญาด้วย

คนหนึ่งคือผู้หญิงคนนั้นที่ดื้อด้านไม่ฟังอะไรเลย อีกคนก็คือคุณแม่สุดที่รักที่บางทีก็มีพลังจินตนาการอันล้ำเลิศจนเกินไป

“ไม่ ใช่！” ฉูเจ๋อหยางสูดลมหายใจเข้าลึกๆ “ผมเป็นพ่อของรุ่ยรุ่ย ปั๊มออกมาเองกับมือ！”

“แล้ว....แล้วทำไม...copy right hot novel pub