บทที่ 395 กบฏตัวน้อย

อีกอย่าง ถ้ามีน้องจริงๆ ไม่แน่คุณพ่อกับคุณแม่อาจจะได้มาอยู่ด้วยกันก็ได้

เป้ยฉ่ายเวยรู้สึกราวกับโดนหักหลัง มีดาบคมๆซักเล่มไหมเอามาแทงกันเลยมา

“รุ่ยรุ่ย หนูไม่อยากให้แม่เล่านิทานก่อนนอนให้ฟังแล้วหรอ?” เป้ยฉ่ายเวยถามด้วยน้ำเสียงน่าสงสาร

รุ่ยรุ่ยหันไปมองฉูเจ๋อหยาง ฉูเจ๋อหยางจึงเอ่ยพูดอย่างไม่รีบไม่ร้อน “มีพยาบาลพิเศษคอยดูแลรุ่ยรุ่ยโดยเฉพาะอยู่แล้ว เล่านิทานก่อนนอนอะไรพวกนี้ก็เป็นหน้าที่ของเขา คุณไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอก”

รุ่ยรุ่ยพยักหน้า “ใช่ครับ คุณแม่พักผ่อนเยอะๆเถอะครับ รุ่ยรุ่ยอยู่คนเดียวได้ไม่เป็นอะไร”

หักหลังกันอีกแล้ว เจ้าตัวเล็กนี่ชักจะเก่งเกินไปแล้ว

คงไม่กลัวว่าแม่จะเจ็บใจอะไรแล้ว

เป้ยฉ่ายเวยถอนหายใจอย่างจนปัญญา ทำได้แค่ตอบกลับไปว่า “ก็ได้ แต่ถ้าไม่อยากนอนคนเดียวล่ะก็ ต้องบอกแม่นะ แม่จะไปนอนด้วย ไม่งั้นก็ลงมาหาแม่ก็ได้ เข้าใจไหม?”

“พอเถอะ ทำอย่างกับจะพรากจากกันไปตลอดชีวิตไปได้ เป้ยฉ่ายเวยคุณไม่คิดบ้างหรอว่าแบบนี้ยิ่งจะเป็นการกดดันลูก?” ฉูเจ๋อหยางสะบัดมือ คิดว่าถ้ายังปล่อยให้สองแม่ลูกคุยกันต่อ เขาคงได้กลายเป็นไอ้เลวที่พยายามพรากแม่พรากลูกเข้าจนได้

หน้าของเป้ยฉ่ายเวยเดี๋ยวแดงเดี๋ยวซีด

ฉูเจ๋อหยางพูดโดยไม่หันหน้าไปมองว่า “จางหวง พารุ่ยรุ่ยขึ้นไปข้างบน”

จางหวงรับคำ ผมที่ย้อมทองยิ่งทำให้เขาดูเหมือนอันธพาลเข้าไปใหญ่ เขาพารุ่ยรุ่ยขึ้นไปข้างบนด้วยความตื่นเต้น

นี่เป็นโอกาสที่ดีที่จะได้ใกล้ชิดกับไอดอลและลูกของไอดอลเลยนะ

จางหวงไม่เคยคิดเลยว่าตัวเองจะมีโอกาสได้ทำงานกับฉูเจ๋อหยางที่เป็นไอดอลของเขา ทั้งยังเข้าตาไอดอลเพราะเขาช่วยชีวิตลูกของไอดอลเอาไว้ได้

คิดไปถึงสายตาอิจฉาของคนรุ่นเดียวกันที่มองมาที่เขาทีไร จางหวงก็อดคิดไม่ได้ว่าตัวเองนี่ช่างบุญพาวาสนาส่งจริงๆ

เขาจึงตัดสินใจที่จะดูแลรุ่ยรุ่ยให้ดี

ส่วนรุ่ยรุ่ยในที่สุดวันนี้เขาก็ได้พบกับพี่ชายคนที่ช่วยเขาเอาไว้ในคืนนั้นแล้ว เขาเลยไม่ได้สนใจเป้ยฉ่ายเวย เอาแต่กระโดดโดลเต้นเดินตามจางหวงขึ้นไปข้างบนอย่างดีอกดีใจ

เป้ยฉ่ายเวยรู้สึกเจ็บจึ๊กๆที่หัวใจ

“ไปได้แล้ว อย่ามัวแต่นั่งบื้อ！” ฉูเจ๋อหยางโบกมือไล่ ยันกายลุกขึ้นหันไปพูดกับเป้ยฉ่ายเวย

เป้ยฉ่ายเวยไม่พอใจ “จะให้ไปไหนเล่า? ฉันเหนื่อย อยากพัก”

“แผลผมฉีกหมดแล้ว！” ฉูเจ๋อหยางกระดกคิ้วใส่เธอ

เป้ยฉ่ายเวย “.....แล้วเกี่ยวอะไรกับฉัน?”

“ไม่เกี่ยวกับคุณ แล้วก็ไม่เกี่ยวกับรุ่ยรุ่ยด้วยใช่ไหม?” ฉูเจ๋อหยางกระดกคิ้วขึ้นอีกครั้ง

เป้ยฉ่ายเวยฟึดฟัด ไม่รู้จะทำยังไง ก็แผลของเขาได้มาเพราะรุ่ยรุ่ยหนิ

เธอที่เป็นแม่จึงต้องชดใช้แทนลูกชาย

ฉูเจ๋อหยางเดินเข้าไปในห้องนอนของเขา

ภายในห้องใหญ่มากเพราะมีห้องน้ำภายในตัวและห้องนอนยังเชื่อมกับห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าอีกด้วย การออกแบบที่ดูหรูหรานี้เป็นอะไรที่คนอย่างเธอไม่เคยมีโอกาสได้สัมผัสเลยจริงๆ

เพราะมีประสบการณ์ที่โรงพยาบาลแล้ว เป้ยฉ่ายเวยจึงเริ่มทำทุกอย่างอย่างคุ้นชินและคล่องแคล่ว โดยเริ่มจากถอดเสื้อตัวนอกของฉูเจ๋อหยางออก

ครั้งนี้เพื่อป้องกันไม่ให้เกิดเหตุการณ์อะไรแบบนั้นอีก เธอจึงรีบทายาด้วยความรวดเร็ว แล้วนำผ้าพันแผลมาพันให้ใหม่ นำเสื้อตัวนอกของเขาใส่กลับเข้าไปให้เหมือนเดิม จากนั้นก็ก้าวถอยหลังออกมาอย่างรวดเร็ว

การกระทำทั้งหมดราบรื่นและเสร็จรวดเร็วปานน้ำไหล ไม่ทันไรก็ทำเสร็จแล้ว ไม่เปิดโอกาสให้ฉูเจ๋อหยางได้ฉกฉวยเอาสักนิดเลย

ฉูเจ๋อหยางจิ๊ปากอย่างเสียดาย

เป้ยฉ่ายเวยพูดออกมาอย่างสบายใจ “เรียบร้อย ฉันทำให้เสร็จแล้ว งั้นฉันขอตัวไปพักผ่อนก่อนแล้วกัน”

เห็นใต้ตาเธอดูคล้ำๆ ก็รู้ได้ว่ามาจากการที่ไม่ได้พักผ่อนอย่างเพียงพอ ฉูเจ๋อหยางจึงยอมใจดีให้อย่างที่นานๆทีจะมีครั้ง เขาพยักหน้าแล้วพูดว่า “ไปเถอะ”

เขาก็กำลังอยากจัดการเรื่องบางอย่างอยู่พอดี

เป้ยฉ่ายเวยมองมาที่เขาอย่างแปลกใจ

รู้สึกว่ามันมีอะไรทะแม่งๆ

ยอมปล่อยเธอไปง่ายๆ เหมือนไม่ใช่นิสัยเขาเลย?

แต่ว่ามีโอกาสแบบนี้ก็ดี เธอกลัวว่าเขาจะกลับคำ จึงรีบสิ่งออกจากห้องไปอย่างรวดเร็ว

ฉูเจ๋อหยางเอนพิงอยู่บนเตียง มือก็ลูบโทรศัพท์ไปด้วย

ทางนั้น คงได้ข่าวแล้ว

ไม่รู้ว่าแม่แสนบังเกิดเกล้าของเขาจะทำอะไรแผลงๆออกมาหรือเปล่า

คิดๆอยู่ จู่ๆโทรศัพท์ก็สั่นขึ้นมา

มองสิ่งที่ปรากฏอยู่บนนั้น มุมปากของฉูเจ๋อหยางก็เหยียดเกร็ง

มันเป็นความรู้สึกที่ว่า กำลังนึกถึงใคร คนๆนั้นก็มาหา อะไรแบบนั้น

ลังเลอยู่ชั่วครู่ ฉูเจ๋อหยางก็กดรับโทรศัพท์

“ฮัลโหล” เสียงทุ้มต่ำเรียบนิ่งเหมือนอย่างเคย แต่ถ้ากับคนที่สนิท ก็จะแยกน้ำเสียงเขาออก

เสียงตื่นๆของคุณนายฉูดังขึ้น “อาเจ๋อ แม่ได้ยินมาว่าแกพาผู้หญิงไปที่คฤหาสน์หรอ? ว่าแต่ใครกัน แล้วจะพามาหาพ่อแม่เมื่อไหร่หรอ? เป็นคนที่ไหน? ทำงานอะ....”

“แม่ครับ แม่ถามเยอะขนาดนี้ จะให้ผมตอบคำถามไหนก่อน?” ฉูเจ๋อหยางนวดหัวคิ้ว ตอนที่เห็นว่าเจี่ยงเสี่ยวเล่อเลือกที่นี่ให้ เขาก็รู้ในทันทีว่ามันต้องมีเหตุการณ์นี้

คุณนายฉูนิ่งเงียบไป เหมือนจะรู้ตัวว่าตัวเองดูตื่นเต้นเกินไป

จึงกระแอมไอเบาๆ รักษาความเป็นผู้ดีในน้ำเสียงให้คงที่ แต่ทว่าก็ยังมีความตื่นเต้นอยู่หน่อยๆ “งั้นบอกแม่มาก่อน ผู้หญิงคนนั้นแฟนแกใช่ไหม?”

“ครับ！”

“เยี่ยมไปเลย ว่าแต่เมื่อไหร่แกจะพาเธอมาหาพ่อแม่ล่ะ?” คุณนายฉูส่งเสียงดังออกมา คุณท่านฉูที่อ่านหนังสือพิมพ์อยู่บนโซฟาจึงเงยหน้าขึ้นไปมองแวบหนึ่ง จากนั้นก็แอบส่ายหัวเงียบๆ

ยังดีที่คุณนายฉูไม่เห็น

ฉูเจ๋อหยางพูดโดยไม่มีชะงัก “ตอนนี้ยังไม่ได้ครับ ไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่”

“ไม่สะดวกอะไร? มันจะมีอะไรไม่สะดวกอีก? อา....หรือว่าแกยังจีบแม่สาวน้อยคนนั้นไม่ติด?” คุณนายฉูเริ่มกลุ้ม

ไม่แปลกที่เธอจะมีความคิดแบบนี้ ในสายตาคนอื่นคุณสมบัติของฉูเจ๋อหยางก็เหมือนจะดูดีไปหมด ไหนจะอิทธิพลของตระกูลฉู ที่เป็นตระกูลใหญ่ ถ้าพูดกันตามเหตุผลฉูเจ๋อหยางไม่ต้องกังวลเรื่องแต่งงานเลยก็ได้ แต่ในสายตาของคนในครอบครัวแล้ว ลูกชายคนนี้เป็นพวกดื้อแพ่ง ให้เป็นคุณชายดีๆก็ไม่อยากจะเป็น ตระกูลปูทางไว้ให้ดีๆแล้วก็ไม่อยากจะเดิน ต้องได้ผิดใจกับผู้เป็นปู่ โดยการไปเป็นทนายต๊อกต๋อยที่เมืองจิ่นอัน ทั้งยังยืนหยัดไม่ยอมรับความช่วยเหลือจากครอบครัวเลยสักกะนิด คนแบบนี้ จะไปมีความคืบหน้าอะไรได้?ดังนั้น พ่อแม่ฝั่งผู้หญิงก็เลยไม่ค่อยอยากจะให้ลูกสาวมาแต่งงานกับลูกเธอสินะ แต่ถ้าอยากจริงๆ ก็คงเป็นเพราะชื่นชอบในอำนาจของตระกูลฉู เธอคงจะไม่กล้าให้ลูกชายหัวดื้อตัดสินใจเองอีกแล้ว อีกอย่าง หลายปีมานี้ลูกชายเธอก็โสดมาตลอด เธอคิดว่าเป็นเพราะเขายังฝังใจกับรักแรกสมัยมหาลัย ก็เลยเจ็บหนัก ตอนนี้ก็อายุเพิ่มขึ้นเยอะแล้ว ไม่รู้เลยว่าเมื่อไหร่เขาจะมูฟออนได้ แบบนั้นจะไม่ให้เธอกลุ้มใจได้ยังไง พอมาตอนนี้ไม่คาดคิดเลยว่าจู่ๆจะได้รู้ข่าวว่าไอ้หมอนี่พาผู้หญิงเข้าบ้าน เธอดีใจเลยรีบมาถามนี่ไง ฉูเจ๋อหยางขมวดคิ้ว “เปล่าครับ เรื่องอื่น” คุณนายฉูถามต่อ “แล้วมันเรื่องอะไรล่ะ? เรื่องแต่งงานมันเรื่องใหญ่นะ มีปัญหาอะไรแกก็พูดออกมาเถอะ คนของเราเยอะ ต้องมีใครสักคนที่ช่วยแกเสนอไอเดียดีๆได้แน่ ถึงเวลานั้นพวกแกอาจมีลูกดกหัวปีท้ายปีเลยนะ” “......ไม่ต้องรอหัวปีท้ายปีอะไรนั่นหรอก แต่ที่แน่ๆแม่ได้อุ้มก่อนแล้วล่ะคนนึง” ฉูเจ๋อหยางครุ่นคิดครั้งแล้วครั้งเล่า สุดท้ายก็บอกกับคุณนายฉูไป เขาจับโทรศัพท์ออกห่างจากหูราวกับรู้ล่วงหน้าและก็อย่างที่คิด อีกฝั่งส่งเสียงวี้ดว้ายแหลมๆออกมาอย่างต่อเนื่อง ขนาดจับโทรศัพท์ออกห่างจากหูไกลขนาดนี้แล้ว ยังได้ยินชัดอยู่เลย

copy right hot novel pub