“ถังเฉา...”

เสียงของหลินชิงเสว่แหลมสูงขึ้นถึงขีดสุด สะท้อนก้องอยู่ในสถานีตำรวจอยู่นานไม่จางหายไปราวกับโดนคว้านเอาหัวใจออกไป

ทุกคนที่ยังคงอยู่ในสถานีตำรวจได้ยินเสียงร้องตะโกน ในใจก็จมดิ่งลงทันใด รีบพุ่งเข้าไป

“ทำไมหรือ! เกิดเรื่องอะไรขึ้น!”

ทว่าชั่วพริบตาที่มองเห็นถังเฉาที่ถูกแช่แข็งจนกลายเป็นรูปสลักน้ำแข็งอยู่ในห้องคุมขังแล้ว สมองของทุกคนก็เดือดพล่าน

โลกนี้เปลี่ยนเป็นเงียบสงบในนาทีนี้

เวลาหยุดเดิน

ดวงตาของทุกคนล้วนแต่มองไปที่เงาร่างที่อยู่ในห้องคุมขังตาไม่กะพริบ ความสั่นสะเทือนด้วยความไม่อยากจะเชื่อในดวงตาเพิ่มขึ้น

“นี่... นี่...”

พวกของหูอีซานพุ่งเข้าไปดู สายตาเปลี่ยนเป็นไร้จิตวิญญาณ

ถังเฉานั่งนิ่งไม่ไหวติงอยู่ในห้องคุมขัง ร่างกาย... ร่างกายจับตัวแข็งเป็นน้ำค้างแข็งบาง ๆ

ในห้องยังคงมีลมหนาวพัดอยู่ อุณหภูมิลดลงอย่างต่อเนื่อง

บึ้ม!

จิตใจของทุกคนระเบิดโทสะขึ้นมาดังสะเทือนเลื่อนลั่น ในสมองมีความคิดเดียวก็คือ ‘เกิดเรื่องใหญ่แล้ว!’

“ถังเฉา!”

เจียงไป๋เสว่ตอบสนองเป็นคนแรก กรีดร้องเสียงแหลมขึ้นมาหนึ่งครั้ง พุ่งเข้าไปข้างในทันที

วิ่งถี่ ๆ เท้าของเธอย่ำหนัก ๆ อยู่บนพื้น ทั้งร่างกระโดดขึ้นกลางอากาศ จากนั้นก็ถีบเข้าไปที่ห้องกระจกอย่างโหดเหี้ยม

เพล้ง!

ทันใดนั้นกระจกทั้งบานก็ถูกถีบจนกลายเป็นเศษละเอียด

กริ๊ก ๆ ๆ!

ห้องที่เกาะตัวเป็นน้ำแข็งอยู่เต็มแตกเป็นรูใหญ่ ๆ รูหนึ่งในทันที ทันใดนั้นอากาศหนาวด้านในก็พรั่งพรูออกมา

ทันใดนั้นทุกคนก็ล้วนรู้สึกหนาวไปทั้งกายและใจเหมือนกับถูกแช่แข็งไปทั้งตัว สั่นสะท้าน

แม้ว่าจะเป็นเจียงไป๋เสว่เอง ร่างกายก็สั่นสะท้าน ไอหนาวที่ทรงพลังพัดจนเธอเดินได้อย่างยากลำบาก

หลินชิงเสว่กับลั่วเย่นหัวเองก็ยิ่งยากที่จะเข้าใกล้ที่นั่นได้

“ยังไม่รีบหยุดอีก!”

เจียงไป๋เสว่หันกลับไปตวาดด้วยความเดือดดาลครั้งหนึ่ง

หยางหลิงเซียวตอบโต้กลับไปได้ก่อน ตบเข้าไปบนใบหน้าของหนิงซ่านหู่อย่างโหดร้ายหนึ่งที แล้วก็เหยียบลงบนข้อมือของเขาอย่างโหดเหี้ยมอีกทีหนึ่ง

ได้ยินเพียงเสียงดังกร๊อบ ข้อมือของหนิงซ่านหู่ปรากฏความโค้งงอที่ไม่เป็นรูปร่าง

“เอามา!”

หยางหลิงเซียวแย่งรีโมทคอนโทรลอันหนึ่งมาจากในมือของเขา รีบกดปุ่มหยุดทันที

ทันใดนั้นไอหนาวในห้องคุมขังก็ไม่มีแล้ว

แต่ว่า เนื่องจากว่าด้านในปล่อยไอหนาวมานานมากแล้ว อุณหภูมิยังคงอยู่ที่ประมาณติดลบ

“ถังเฉา!”

“คุณถัง!”

ทุกคนล้วนแต่มีจิตใจกระวนกระวาย พุ่งเข้าไปย้ายถังเฉาที่แข็งเป็นก้อนน้ำแข็งตั้งนานแล้วออกมา

“ถังเฉา... ถังเฉา... คุณตื่นสิ คุณตื่นสิคะ...”

ด้านหลังมีเสียงผู้หญิงตะโกนเสียงแหบพร่าขึ้นมาอย่างบ้าคลั่ง

หลินชิงเสว่ในตอนนี้อยู่ ๆ ก็เปลี่ยนไป ไม่มีความเยือกเย็นและความหยิ่งยโสเหมือนในตอนปกติ แต่ดวงตากลับถลึงจนลูกตาแทบหลุดออกมา ผมเผ้ากระเซอะกระเซิงวิ่งเข้ามาถึงตัวถังเฉาเหมือนกับหญิงบ้าคนหนึ่ง กอดเขาเอาไว้แน่น

เธอร้องไห้จนหัวใจแทบแตกสลาย ร้องไห้จนหายใจไม่ทัน... แม้แต่ร่างกายของเธอก็สั่นเทิ้มอย่างหนัก

ลั่วเย่นหัวกับหลินรั่วหวีมองอยู่ข้างหลังอย่างเงียบ ๆ ในสายตามีอารมณ์ที่ไม่สามารถบรรยายได้พุ่งขึ้นมา

ลูกสาวของพวกเขาเข้มแข็งมาก

ตอนเด็ก ๆ ได้รับบาดเจ็บ เลือดตกยางออกก็ไม่เคยร้องไห้ออกมาก

มีเรื่องที่สามารถทำให้เธอพังทลายอยู่น้อยมาก... มีเพียงตอนที่ลูกสาวของเธอคลอดออกมากับตอนหลังจากที่รู้ชาติกำเนิดที่แท้จริงของตัวเองเท่านั้นที่ได้ร้องไห้โฮยกใหญ่

แต่ว่าตอนนี้มองเห็นถังเฉาที่ถูกแช่แข็งจนกลายเป็นรูปสลักน้ำแข็ง เธอกลับร้องไห้เป็นเผาเต่า

ทั้งสถานที่นั้นมีเพียงเสียงร้องไห้ของหลินชิงเสว่คนเดียว คนอื่น ๆ.copy right hot novel pub