โหมดมืด
ภาษา arrow_icon

ชายานักฆ่า

ตอนที่ 66 ภายใต้ความมุทะลุพลุกพล่าน

ตอนที่ 66 ภายใต้ความมุทะลุพลุกพล่าน

ถ้าข้าบอกว่าก็ไม่คิดปล่อยเจ้าไปน่ะ?”

พลังในมือค่อย ๆ เพิ่มหนักขึ้น หลินหมื้นชิงมองดูหลินไอ้ชิวอย่างเย็นชา ตอนนี้นางคิดฆ่านางทิ้งจริง ๆ

ถ้ากล่าววาจาที่กล่าวก่อนหน้านี้ นางต้องเป็นห่วงแน่นอน แต่ตอนนี้นางไม่ฆ่าหลินไอ้ชิว แทบยากที่จะสลายความแค้นเคืองในใจ

ก่อนนั้นนางเกือบจะเอาชีวิตเขาแล้ว ถ้านางไม่แก้แค้น ไยมิใช่เสียเปรียบนางเกินไปแล้ว

นางหลินหมื้นชิงตลอดที่ผ่านมาเป็นคนมีแค้นต้องแก้ชำระ หลินไอ้ชิวได้ทำเรื่องต่อนาง นางต้องให้หล่อนจ่ายราคาแน่นอน

คิดเช่นนี้ ความแค้นในใจหลินหมื้นชิงยิ่งคุกรุ่นร้อนแรงขึ้นมาแล้ว ขณะนี้นางไม่เคยรีบเร่งคิดฆ่าคนคนหนึ่งอย่างกระตือรือร้นเช่นนี้มาก่อน

“หลินหมื้นชิง เจ้าปล่อยข้า ถ้าเจ้าฆ่าข้า แล้ว ต่อให้ข้าเป็นผีก็จะไม่ปล่อยเจ้าไป!”

ตลอดที่ผ่านมา หลินหมื้นชิงไม่ชอบถูกผู้คนข่มขู่ที่สุด ทว่าหลินไอ้ชิวข่มขู่นางมาตลอด ซึ่งทำให้ในใจนางยิ่งโกรธมากขึ้น

นางยกปิ่นปักในมือขึ้นมา เล็งพร้อมที่จะฆ่าหลินไอ้ชิวโดยตรงแล้ว

หลินไอ้ชิวเบิ่งตาทั้งคู่โตแล้ว ทำอย่างไรก็คิดไม่ถึง หลินหมื้นชิงกลับขวัญกล้าบังอาจขนาดนี้จริง ๆ กลับกล้าฆ่านางแล้วจริง ๆ

“ชิงเอ๋อ !”

ในขณะที่ปิ่นในมือของหลินหมื้นชิงกำลังจะปักเข้าใส่ลำคอของหลินไอ้ชิว จู่ ๆ มีเสียงหนึงดังมา ลากเอาสติสัมปชัญญะของหลินหมื้นชิงกลับมา

ปิ่นปักหยุดอยู่ห่างจากคอของหลินไอ้ชิวไม่กี่เซนติเมตร หลินหมื้นชิงเงยหน้าขึ้นมองไปทางปากประตู เมื่อได้เห็นเงาร่างของหลินหลิงเชียว พลันสติสัมปชัญญะนางคืนมาเล็กน้อยทันที

“พี่ใหญ่...”

หลินหมื้นชิงตะโกนเรียกเสียงหนึ่งแล้ว หลังจากนั้นไม่ได้เอ่ยปากกล่าววาจาอีก ตอนนี้ในใจนางค่อนข้างสับสน นางไม่รู้ว่าตนเองเป็นอย่างไรแล้ว เมื่อครู่กลับมิอาจควบคุมความพลุกพล่านที่จะฆ่าคนไว้ได้

“พี่ใหญ่ช่วยข้า พี่ใหญ่รีบช่วยข้า หลินหมื้นชิงคิดต้องการจะฆ่าข้าแล้ว!”

หลินไอ้ชิวเห็นหลินหลิงเชียวปรากฏขึ้นในสายตา ตอนนี้ก็เหมือนจับฟางช่วยชีวิตไว้แล้วปานนั้น นางไม่หยุดเอ่ยปากขอร้อง

มองดูท่าทีนางสีหน้าเต็มไปด้วยความสะพรึงกลัว หลินหลิงเชียวเพียงเหลือบมองนางอย่างเย็นชาคราหนึ่ง ก็เปลี่ยนย้ายสายตาของไปยังร่างของหลินหมื้นชิงแล้ว

“ชิงเอ๋อ เจ้านี่กำลังทำอะไร เกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้ว?”

หลินหลิงเชียวเดินเข้ามาหาหลินหมื้นชิง เสียงทุ้มต่ำ

“พี่ใหญ่ ข้า...”

ได้ยินหลินหลิงเชียวซักถาม ชั่วพริบตาหลินหมื้นชิงกลับไม่รู้จะพูดยังไง กล่าวอย่างไรอีกหลินไอ้ชิวก็เป็นน้องสาวแท้ ๆ ของนาง เมื่อครู่นางเกือบจะฆ่านางแล้ว ตอนนี้พี่ใหญ่ต้องเกลียดนางมากแน่ ๆ เลย

“คุณชายใหญ่ เป็นคุณหนูรองส่งซุปไก่พิษมาให้คุณหนูของข้า ดังนั้นคุณหนูจึงโกรธขึ้นมาทันที...”

เรื่องหลังจากนี้ เสี่ยวซิ้วไม่ได้พูดออกมา แต่ความหมายได้แสดงออกอย่างเห็นได้ชัดแล้ว หลินหลิงเชียวเป็นคนฉลาดมากคนหนึ่ง เมื่อครู่เขาได้ยินเข้าใจแล้วว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น

หลินหลิงเชียวเหลือบมองไปที่ซุปไก่บนโต๊ะแล้วมองไปยังหลินไอ้ชิวอย่างเย็นชา

“นี่ที่แท้เกิดเรื่องอะไรขึ้น? ซุปไก่พิษนี่เป็นเจ้าส่งมาจริง ๆ ?”

หลินหลิงเชียวชี้ที่ซุปไก่นั่น เดินไปตรงหน้าหลินไอ้ชิว เสียงเยือกเย็นผสมความโกรธ

ได้ยินเสียงซักถามนั่น ในใจหลินไอ้ชิวหวั่นไหวทันที นางไม่กล้ามองเข้าไปในดวงตาของหลินหลิงเชียว เพราะตอนนี้ในแววตานางเต็มไปด้วยความขลาดกลัว

“พี่ใหญ่ เจ้าช่วยข้าก่อนดีไหม หลินหมื้นชิงนางบ้าไปแล้ว นางจะฆ่าข้าจริง ๆ แล้ว”

ปิ่นปักได้จ่อถึงบนลำคอของนาง หลินไอ้ชิวกลัวขยาดจนร่างสั่นสะท้าน ขณะกล่าววาจานี้อีก ในดวงตางดงามเต็มไปด้วยความกลัว

ความหวังเดียวของนางตอนนี้คือหลินหลิงเชียวแล้ว ขอเพียงหลินหลิงเชียวช่วยนาง หลินหมื้นชิงต้องฆ่านางไม่ได้แล้วแน่นอน

“เจ้ายังไม่ได้ตอบคำถามของข้า พิษนี้เป็นเจ้าวางหรือ? เจ้าคิดวางยาพิษฆ่าชิงเอ๋อ?”

ไม่ได้รับคำตอบที่คิดต้องการ หลินหลิงเชียวขมวดคิ้วไว้แน่น ในน้ำเสียงส่อแววประหัตประหารข่มขู่กระแสหนึ่งหลินไอ้ชิวมองดูลักษณะสีหน้าเย็นชาของพี่ใหญ่ หัวใจสั่นอย่างรุนแรง สักพักยิ่งกลัวมากขึ้นมาตอนนี้ในเวลาแบบนี้ ถ้ากระทั่งพี่ใหญ่ยังไม่ช่วย นางก็มีเพียงตายสถานเดียวแล้วจริง ๆ “ใช่ พิษเป็นข้าใส่ ข้าก็คิดวางยาพิษให้นางตาย! เจ้าพอใจกับคำตอบนี้แล้วไหม?”หลินไอ้ชิวมองดูหน้าหลินหลิงเชียว ตะโกนประโยคนี้ออกมาเสียงดังด้วยความโกรธขณะนี้ดวงตาที่สวยงามของนางเต็มไปด้วยความแค้นเคือง ตอนนี้นางไม่ได้รู้ว่าเสียเปรียบไปกี่ครั้งแล้วต่อหน้าหลินหมื้นชิง นางไม่มีปัญญาเบิ่งตาดูนางที่ไร้ความเสียหายยืนอยู่ต่อหน้าได้ หลังจากได้ยินคำตอบของหลินไอ้ชิว หลินหลิงเชียวสองมือข้างลำตัวกำเป็นหมัดแน่น เส้นเอ็นสีเขียวบนหลังมือปูดโปนขึ้นมา ดวงตาคู่นั้นที่ลึกมองไม่เห็นก้นบึ้ง ยิ่งแผ่ซ่านความหนาวเย็นที่ทำให้ผู้คนขยาดออกมา

copy right hot novel pub

แสดงความคิดเห็น / รายงานปัญหาเว็บไซต์