หรืออาจเป็นไปได้ว่านางและจี้อี้จะอยู่ในสภาพอากาศที่ไม่ค่อยเหมาะเยี่ยงนี้? ไป๋หลี่เหลียนส่ายหน้าเบาๆก่อนจะเอ่ยขึ้นมา

“ไม่ใช่ว่าจี้อี้ มาเพื่อจ่ายค่าเสื้อผ้าให้เจ้าหรอกหรือ ใยถึงยังไม่ออกมาล่ะ?" เขาสายพัดหยกไปมา

คังเสว่มี่หันหน้าแล้วเดินตรงไปข้างหน้า จากนั้นก็เอ่ยโดยไม่หันหน้ากลับไป

“เขาไม่สามารถมองเห็นแสงสว่างได้ ไม่ต้องไปสนใจเขาหรอก"

“เขาไม่ไปเป็นเพื่อนเจ้า ข้าไปเป็นเพื่อนเจ้าเอง อีกเดี๋ยวข้าจะช่วยเจ้าเลือกเอาอันที่แพงที่สุดดูดีที่สุด จี้อี้ไม่ยอมออกมาแต่ก็ต้องจ่ายอยู่ดี” ไป๋หลี่เหลียนมองไปที่รถม้า เขาอมยิ้มแล้วไล่ตามไปอยู่ข้างกายของคังเสว่มี่

รถม้าขององค์รัชทายาทอยู่กลางระหว่างรถม้าทั้งสองคัน รถม้าของเขาสีดำบวกกับผ้าม่านมังกรสีทองดูน่าเกรงขามกว่าใครยิ่ง เพื่อประกาศให้รู้ถึงฐานะของเขา

กาวเหยวี่ยนนำรถม้าจอดดีแล้ว บนใบหน้าที่เข้มขรึมเย็นชาเขียนเต็มไปด้วยเคารพนบนอบ “องค์รัชทายาท ถึงร้านหวินเสี่ยงเก๋อแล้ว ท่านจะลงจากรถหรือไม่พะย่ะค่ะ?”

ไป๋หลี่รุ่ยนั่งอยู่ตรงกลางรถม้า ใบหน้ายังคงมีความโกรธหลงเหลืออยู่เล็กน้อยที่ยังไม่จางหายไป เหวินหยานยกมือขึ้นเปิดม่านรถเปิดออก หันไปมองรถม้าไม้จันทน์แดงที่อยู่ข้างหน้าแล้วเอ่ยถาม ด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

“จี้อี้ลงมาแล้วหรือยัง?”

กาวเหยวี่ยนก้มศีรษะ “จี้ซื่อจื่อยังไม่ลงมาจากรถม้า คุณหนูคังพร้อมกับองค์ชายหก และคุณชายซางเข้าไปในร้านหวินเสี่ยงเก๋อด้วยกัน แล้วพะย่ะค่ะ”

จี้อี้ยังไม่ลงมาลง?

เขามาซื้อของเป็นเพื่อนคังเสว่มี่ไม่ใช่หรือ เหตุใดจึงไม่ลงกันเล่า? หรือต้องการรอให้ตนลงไปก่อน เขาถึงจะลงมาอย่างนั้นหรือ? เขาให้เกียรติตำแหน่งองค์รัชทายาทของเขามากกว่าฐานะสูงศักดิ์์ของตนเองเชียวหรือ

ไป๋หลี่รุ่ยฮึมฮัมออกมาอย่างเย็นชา สลัดม่านรถลงแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่เย็นชาว่า “หญิงสาวคนเดียวไปเดินเล่นซื้อเสื้อผ้าเครื่องใช้ ตัวข้าเองจะลงจากรถม้าไปเดินเป็นเพื่อนนางจะหาได้อย่างไร มันเสียหายต่อตำแหน่งของข้า รอดูๆไปก่อนแล้วค่อยรายงานข้าแล้วกัน”

กาวเหยี่ยนขานรับ “พะย่ะค่ะ องค์รัชทายาท"

ไป๋หลี่รุ่ยไม่ลงจากรถม้าสำหรับคังเสว่มีแล้วมันเป็นเรื่องที่ดี ดังนั้นเธอจึงไม่เคยแม้แต่จะชำเลืองตามองไปที่เขาเลย

และก็ไม่ได้สนใจสภาพแวดล้อมรอบๆเหล่านั้นเลยด้วย เพราะจู่ๆรถม้าขององค์ชายทั้งสามก็ปรากฏตัวขึ้นใน เวลาเดียวกันบนถนนสายหลัก และขยับเข้าใกล้ฝูงชนอย่างเงียบๆทำให้ผู้คนบริเวณนั้นต่างก็ให้ความสนใจ

แต่ความสนใจของนางถูกดึงดูดไปที่ร้านค้าที่อยู่ข้างหน้านางร้านหวินเสี่ยงเก๋อเป็นร้านขายเสื้อผ้าสำเร็จรูปที่ใหญ่ที่สุดในเมืองหลวง ว่ากันว่าผู้ที่ก่อตั้งขึ้นเป็นนางกำนัลที่ออกมาจาก พระราชวังที่ได้รับบุญคุณจากราชวงศ์ที่แล้ว

หลังจากที่นางออกมาจากวัง ก็เปิดร้านค้านี้เพราะได้ทำบางอย่างตอนที่ได้อยู่ในวัง หลังจากสร้างเสร็จจนถึงปัจจุบันนี้เครื่องแต่งกายนางล้วนให้ความสำคัญมากที่สุด ในรูปแบบการออกแบบก็ให้ดูทันสมัยแปลกใหม่ไม่ซ้ำแบบใครเพื่อให้เหมาะสมกับที่เป็นที่หนึ่งแห่งเมืองหลวง ส่วนใหญ่แล้วทำสำหรับข้าราชการชนชั้นสูงในเมืองหลวง ดังนั้นราคาเลยแพง เสื้อผ้าที่สั่งตัดล้วนงดงามและประณีตมาโดยตลอด

ยังไม่ทันได้เข้าไปในร้านหวินเสี่ยงเกือ ก็สามารถมองเห็นรูปลักษณ์ของร้านเสื้อผ้าสำเร็จรูป อันดับหนึ่งแห่งเมืองหลวงจากด้านหน้าประตูที่หรูหรา และกว้างขวางใหญ่โตแผ่นป้ายใหญ่ที่แขวนไว้เหนือประตู

ว่ากันว่าทุกคนเขียนจารึกไว้ด้วยลายมือของตนเอง และเพราะนักเขียนอักษรพู่กันจีนไม่ใช่ขุนนางในราชวงศ์ในอดีต ดังนั้นแผ่นป้ายนี้สร้างหลังยุครางวงศ์ฉีเทียน ของราชวงศ์ในอดีต และไม่เคยถอดมันลงมา

ร้านหวินเสี่ยงเก๋อมีทางเข้าอยู่สองทาง ดูจากเสื้อผ้าเครื่องใช้ที่วางไว้จากหน้าประตู ด้านหนึ่งต้อนรับลูกค้าผู้หญิงอีกด้านหนึ่งต้อนรับลูกค้า ผู้ชายถึงแม้ว่ากฎเกณฑ์ในยุคนี้เปรียบไม่ได้กับในยุคสมัยโบราณแต่ในท้ายที่สุดแล้วก็ยังคงพะว้าพะวังระยะห่างระหว่าง ชายหญิง

กฏระเบียบของสมัยนี้แม้จะไม่เข้มงวดอย่างสมัยก่อน แต่อย่างน้อยระหว่างชายหญิงก็ต้องรักษาระยะห่างกัน

รถม้าสามคันจอดอยู่หน้าร้านหวินเสี่ยงเก๋อ คนที่ยืนอยู่หน้าประตูร้าน มองเห็นรถม้าสามคัน รถม้าที่มีสัญลักษณ์ที่ทำจากต้นไม้ประดู่บ้านเป็นของจี้ซื่อจื่อ

ตรงกลางนั้นแม้จะไม่รู้ว่าผู้ใดที่นั่งอยู่ข้างใน แต่สัญลักษณ์รูปมังกรต้องเป็นคนจากวังหลวงแน่นอนเมื่อมองเห็นไป๋หลี่เหลียนที่อยู่กับคังเสว่มี่ บนใบหน้าต่างมีความดีใจแล้วเดินไปหาพร้อมถวายบังคม

“ข้าน้อยถวายบังคมองค์ชายหกเพคะ วันนี้องค์ชายหกมาซื้อของจากร้านของข้าอีกแล้ว ”

ฟังจากเสียงนี้ ไป๋หลี่เหลียนเป็นลูกค้าประจำของที่นี่

ไป๋หลี่เหลียนพยักหน้าด้วยรอยยิ้ม พัดจีนขาวชี้ไปยังคังเสวีมี่ “ วันนี้ไม่ใช่ข้าที่จะมาซื้อของจากร้านเจ้า เป็นจี้ซื่อจื่อที่จะซื้อของจากพวกเจ้า ”

เจ้าของร้านคือหญิงวัยกลางอายุสี่สิบปีรูปร่างอวบอ้วน ทันทีที่ได้ยินชื่อของจี้ซื่อจื่อดวงตาก็สว่างทันที กล่าวอย่างหยั่งเชิงว่า “ องค์ชายหกหมายถึงจี้ซื่อจื่อจากตำหนักจี้ใช่ไหมเพคะ?"

"แน่นอน ในเมืองหลวงนี้ยังมีจี้ซื่อจื่อผู้ใดที่จะให้ข้าแนะนำอย่าง เป็นทางการเช่นนี้ เฒ่าแก่หง วันนี้เจ้ามีการค้าขายใหญ่เลยนะ"

ไป๋หลี่เหลียนพัดพัดจีน ผมสองข้างปลิวไปมาตามลมอ่อนๆอย่างสบายๆ เฒ่าแก่หงเหลือบมองไปด้านหลัง ไม่เห็นจี้อี้ก็มองไป๋หลี่เหลียนแล้วเอ่ยว่า

"แต่ข้าน้อยได้ยินว่าเสื้อผ้าของจี้ซื่อจื่อทำจากนางวังในวังหลวงทั้งนั้น นึกไม่ถึงว่าวันนี้จะมาร้านหวินเสี่ยงเก๋อ หากจี้ซื่อจื่อไม่ว่า ข้าน้อยไม่รู้สัดส่วนของจี้ซื่อ.....….….."

“ ไม่ เป็นข้าที่เลือกเสื้อผ้า จี้ซื่อจื่อจ่ายเงินเท่านั้น!"

คังเสว่มี่มองเฒ่าแก่หงคนนั้น ท่าทางของนางคงอยากจะให้จี้อี้มามาก บอกกับนางเร็วๆดีกว่าเดี๋ยวจะผิดหวัง จี้อี้นั่งอยู่ในรถม้าไม่ขยับเลย

เมื่อครู่นี้ เฒ่าแก่หงไม่ได้สนใจคังเสว่มีที่ยืนอยู่ข้างไป๋หลี่เหลียน นึกว่าจี้ซื่อจื่อที่ไม่เคยซื่อเสื้อผ้าจากข้างนอก มาซื้อเสื้อผ้าที่นี่ ได้ยินเสียงใสก็มองมาทางนาง ดูจากเสื้อผ้าที่นางสวมอยู่บนร่างคล้ายกับครั้งก่อนที่

องค์ชายหกบุกเข้ามาในร้านตอนกลางคืนแล้วขอเสื้อผ้าชุดนั้นไปจากนางชุดนั้นก็คือนำไปให้คุณหนูผู้นี้หรอกหรือ?

มองจากท่าทางทั่วร่างแล้วไม่ใช่คนธรรมดา แต่คุณหนูในเมืองนี้จะมาซื้อเสื้อผ้าจากนางทั้งนั้น หญิงตรงหน้านี้นางไม่เคยเห็นมาก่อน น่าจะเป็นคุณหนูของตำหนักอำมาตย์ที่เพิ่งมาเมืองหลวง

“ คุณหนูผู้นี้ไม่เคยเจอมาก่อน ไม่รู้ว่าคือผู้ใด? ”

" นางคือคุณหนูใหญ่ของตำหนักคัง "ไป๋หลี่เหลียนแนะนำ

นางคือคุณหนูที่เอ๋อๆซื่อๆคนนั้น? เฒ่าแก่หงมองสำรวจนาง คนที่ทำธุรกิจมานาน ย่อมมีเจ้าเล่ห์อยู่ในตัว นางรีบเดินไปข้างหน้าแล้วพูดว่า

“ เป็นคุณหนูคังนี่เอง ให้อภัยข้าน้อยที่ดูไม่ออกว่าเป็นท่าน ไม่รู้ว่าคุณหนูคังชอบเสื้อผ้าแบบไหน ข้าน้อยแนะนําให้ท่าน"

คังเสว่มี่มองแบบเสื้อผ้าที่แขวนอยู่ในร้าน คล้ายกับที่ชวนหลันบอกเลยว่าทุกชุดเป็นการตัดเย็บที่ ประณีต เนื้อผ้าดีมาก และให้ความสําคัญกับรายละเอียดการออกแบบมาก

นางยิ้มให้เฒ่าแก่หง “ ข้าเลือกชุดกระโปรงยาวที่พอดีตัวชุดหนึ่งก็พอ "

“ เช่นนั้นข้าแนะนำให้คุณหนูคัง...... "เฒ่าแก่หงมายืนอยู่ข้างๆคังเสว่มี่อย่างรู้ห นางน้าที่เริ่มแนะนำชุดกระโปรงยาวให้กับนางคังเสวมี่ก็สนใจฟังนางอธิบายมาก เพราะนี่คือการทําจากมือจริงๆ แตกต่างกับสมัยของนางที่ทำจากเครื่องมือเทคโนโลยีทุกชุดเป็นผลงานที่มีชุดเดียวไม่มีชุดที่สองแต่ดูแล้วก็สวยแต่ทุกชุดลวดลายเยอะมากเกินไป เลียนแบบลวดลายมากมายจากวังหลวงมาจริงๆ เสื้อผ้าส่วนใหญ่มีมุกเพชรพลอยประดับอยู่ นอกจากประณีตแล้วยังให้ความรู้สึกไม่เป็นธรรมชาติไม่ว่ายังไงคังเสว่มี่มาจากสมัยนี้ สวยคือเรื่องหนึ่งสวมอยู่บนร่างไม่สบายก็อีกเรื่องหนึ่ง “ ตอนนี้พวกคุณหนูทั้งหลายต่างก็ชอบกันในแบบที่ยาว มีบางส่วนที่เรียบร่าย กระโปรงออกแบบได้ยาวมาก ลากพื้น เมื่อใส่มันจะดูสวยหรูเหมือนนางฟ้า แต่ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ตามใจชอบ อยู่ในวัง ในบ้านยังดีแต่ถ้าไปที่ถนนด้านหลังก็เหมือนกับไม้กวาด"คังเสว่มี่ไม่ขึ้นชื่อว่าจะเป็นคนที่อยู่นิ่งๆได้ทุกวัน ดูเสร็จแล้วรอบหนึ่งก็ไม่เห็นชุดที่พอใจ

copy right hot novel pub