กู้เมิ่งเสวียนหันไปมองกระทันหัน เครื่องตกแต่งบนศีรษะสั่นไปมาอย่างรุนแรงคล้ายกับ ความรู้สึกในตอนนี้ของนาง

นางมองจี้อี้และคังเสว่มี่ รอยยิ้มบนใบหน้าคล้ายกับใช้พู่กันเขียนวาดไว้ ให้ความรู้สึกแข็งกระด้างอยู่บนใบหน้า

ผ้าซาติน

จี้ซื่อจื่อมอบผ้าซาตินที่เขาใช้คนเดียวไม่มีผู้ใดมีนี้ให้ กับคังเสว่มี่

แล้วยังมีโล่สุ่ยอีก นั้นเป็นนางผู้เดียวที่จี้ซื่อจื่อใช้มาเย็บเสื้อผ้าของเขา เสื้อผ้าที่จี้ชื่อจื่อสวมใส่เป็นนางผู้นั้นที่ออกแบบและทําเองกับมือ

การเย็บและทักษะที่ยอดเยี่ยมไม่เหมือนใครของโล่สุ่ย แม้หญิงในวังก็ไม่สามารถเทียบได้

นางกับจี้อี้รู้จักกันมาเก้าปี เก้าปีมานี้ จี้อี้ ไม่เคยทําอะไรที่มากเกินกว่าเพื่อน และไม่เคยพูดอะไรที่สำคัญกับนางมาก่อน

แต่ที่ไม่เหมือนผู้อื่นก็คือ คำพูดของนางเมื่อนางถาม จี้อี้จะตอบกลับอย่างตั้งใจ คำเชิญของนาง ทุกครั้งเขาก็จะมา

สิ่งนี้ทำให้ทุกคนประหลาดใจ! แล้วยังคาดเดากันว่า

หากจี้ซื่อจื่อต้องแต่งงาน คู่ที่เลือกก็ต้องเป็นนาง!

เพราะนางไม่เหมือนกับหญิงสาวอื่น!

แต่ดูระยะห่างของจื้อี้และคังเสว่มี่ที่ใกล้กันนี้ แล้วน้ำเสียงจี้อี้ที่เถียงกับคังเสว่มี่ด้วยรอยยิ้มนั้น

นั่นเป็นความใกล้ชิดที่นางไม่เคยได้รับมาก่อน

แต่ยังดี ยังดี จี้อี้มอบกระโปรงให้นางต่อหน้าทุกคนแล้วไม่ใช่หรอ เขายังคงทำกับนางไม่เหมือนผู้ใด

จี้อี้บอกว่าคังเสว่มี่สวมแล้วไม่เหมาะสม ดูแล้วเอวอ้วน!

กู้เมิ่งเสวียนนึกไปถึงคำพูดเมื่อครู่นี้ของจี้อี้ จู่ๆก็เข้าใจอะไรบางอย่าง

สีหน้าขาวซีด ร่างกายสั่นเทาขึ้นมาอย่างควบคุมไม่ได้...

หลังจากที่เหยาเมิ่งฉิงได้ยินคำพูดของจี้อี้ จากได้ใจเปลี่ยนเป็นตะลึง! เป็นไปไม่ได้ จี้ซื่อจื่อต้องพูดผิดไปแล้วแน่!

ทุกคนทั่วทั้งล้าต่างก็รู้ว่า เสื้อผ้าบนร่างของจื้อี้ทําจากผ้าซาตินทั้งหมด

และผ้าซาติน มีแต่จี้ชื่อจื่อเท่านั้นที่มี ฤดูร้อนเย็นสบาย สูงส่งมาก แม้นําจะตกลงไปบนผ้าซาตินก็ไม่เปียก

ผ้าเป็นเหมือนเมฆสีน้ำเงินและมีน้ำหนักเบาและง่ายต่อการสวมใส่บนร่างกาย

แม้นางเย็บปักในราชวังอยากได้ผ้าซาตินนี้ต่างก็ถูกจี้ ชื่อจื่อปฏิเสธ

เหยาเมิ่งฉิงมองคังเสวีมี่ ในใจริษยาขึ้นมาด้วยโทสะที่มีจึงหลุดปากออกมาว่า

"จี้ซื่อจื่อ ผ้าซาตินนี้ของท่านมีน้อยมากในแต่ละปีไม่ใช่หรือ? จะให้คนอื่นง่ายๆเช่นนี้ได้อย่างไรเพคะ? "

นางเอ่ยจบ สายตาของทุกคนก็มองอยู่บนร่างของนาง

เหยาเมิ่งฉิงพบว่าตัวเองหลุดปากพูดออกมาพูดกับจี้ซื่อจื่อก็ตกใจ รีบปิดปาก

จี้อี้หันมา โครงหน้าด้านข้างงดงาม ดวงตาสีนิล สีหน้าราบเรียบ เอ่ยออกมาช้าว่า

“ ของๆข้า มอบให้ผู้อื่นต้องการความเห็นด้วยจากเจ้าหรือ? "

ในขณะนี้ทุกคนสามารถรู้สึกถึงแรงกดดันที่มาจาก ความเงียบ

มันเป็นออร่าที่ทรงพลังที่ไม่ต้องการคำรามหรือโมโหก็ มีความกดดันอย่างมาก

เหยาเมิ่งฉิงไม่ใช้สมองเลยด้วยซ้ำ

สายศีรษะอย่างแรง

จนกระทั่งเครื่องตกแต่งบนศีรษะส่ายอย่างรุนแรง รู้ได้ถึงความเสียใจที่ได้พูดออกมาอย่างไม่คิดของนาง

เดิมทีคังเสว่มี่ยังรู้สึกไม่ค่อยพอใจ แต่เมื่อฟังคำพูดสุดท้ายของจี้อี้แล้ว

สีหน้าของกู้เมิ่งเสวียนและเหยาเมิ่งฉิงที่ไม่น่ามองยิ่ง กว่าเมื่อครู่นี้แล้ว ในใจก็รู้สึกสบายมากขึ้น

แค่กระโปรงผืนหนึ่ง ก็ทำให้หญิงสาวพวกนี้มาก่อปัญหาหึงหวงไปเรื่อย

เช่นนั้นผ้าซาตินนั่นต้องมีค่ามากมายกว่ากระโปรงบนร่างของนางมากแน่

นึกมาถึงตรงนี้ ก็รู้สึกสบายใจขึ้น ตอนนี้เอากระโปรงนี้ยัดใส่มือของกู้เมิ่งเสวียนหญิงเส แสร้งสูงส่งที่มีความรู้มากที่สุดในเมืองนี้ ต้องทําให้นางยิ่งโมโหแน่

คังเสว่มี่หันไปมองกู้เมิ่งเสวียนแล้วยิ้มดวงตาเป็นรูป จันทร์เสี้ยว หัวเราะในใจเสียงเย็น

เจ้านึกว่าให้เหยาเมิ่งฉิงเป็นคนพูดแทนเจ้า เจ้าก็เสแสร้งเป็นหญิงมีความรู้ที่สูงส่ง ข้า คังเสว่มี่ก็ไม่สามารถเปิดโปงใบหน้าที่แท้จริงของเจ้าแล้วหรือ?

คังเสว่มี่หันไปเรียกชวนหลันมาเปลี่ยนกระโปรงบนร่างของนาง เดินมาตรงหน้าของกูเมิ่งเสวียน ยิ้มน้อยๆ เอ่ยเสียงสูงว่า

"คุณหนูกู้ แม้กระโปรงผืนนี้เป็นข้าที่ลองสวมก่อน ข้าเองก็ชอบมาก

แต่หลังจากที่เจ้าเข้ามาในร้านหวินเสี่ยงเก๋อ ก็มองกระโปรงผืนนี้ไม่ละสายตาไปไหน

องค์รัชทายาทและจี้ซื่อจื่อต่างก็บอกว่ากระโปรงผืนนี้เหมาะกับเจ้า

โดยทั่วไปแล้วสุภาพบุรุษจะไม่ฉวยของที่ผู้อื่นชอบ ในเมื่อเป็นอย่างนี้ งั้นข้าก็ให้เจ้า หวังว่าเจ้าจะดีกับกระโปรงผืนนี้นะ”

ก่อนหน้านี้ที่พวกนางคุยกันในร้าน มีแต่ลูกค้าและคนงานในร้านที่ได้ยิน

คังเสว่มี่เอ่ยเสียงสูง ตอนนี้ดังไปถึงข้างนอกเข้าหูกลุ่มคนที่กำลังมุงดูอยู่

ตอนนี้ได้ยินคำพูดของคังเสว่มี่ ผู้คนต่างก็เริ่มคุยกันเสียงเบา

“ คุณหนูกู้เอาแต่ในมาก ข้ารู้กฏระเบียบของร้านหวินเสี่ยงเก๋อ จะไม่จองไว้แล้วค่อยซื้อแน่ ผู้ใดมาก่อนก็เป็นของผู้นั้น "

“ เพราะองค์รัชทายาทและจี้ซื่อจื่อต่างก็ช่วยนาง คุณหนูกู้เลยแย่งของที่คุณหนูคังชอบไป! "

“ ใช่ ข้ายังจําได้ว่า เหมือนองค์รัชทายาทกับคุณหนูคังมีสัญญางานแต่งกันด้วยนี่

เพราะเหตุใดเขาถึงช่วยคุณหนูกู้ไม่ช่วยคุณหนูคัง ล่ะ....….. "

“ เฮ้อ นี่ เจ้ายังไม่รู้ ได้ยินตามข่าวลือว่าคุณหนูคังจะเอ๋อๆและซื่อๆ ต้องไม่สวยกว่าคุณหนูกู้แน่!

ผู้ชายต่างก็ชอบผู้ที่งดงามกว่า ยังจะสนว่าเจ้าคือภรรยาที่ยังไม่ได้แต่งหรือไม่อะไรนั้น ได้ยังไงกัน......copy right hot novel pub